Dauter Bogusław, Sprzeciw od zarządzeń i postanowień referendarza sądowego z zakresu prawa pomocy

Sprzeciw od zarządzeń i postanowień referendarza sądowego z zakresu prawa pomocy

Sprzeciw jest jednym ze środków zaskarżenia w postępowaniu o przyznanie prawa pomocy. Zgodnie z treścią art. 259 p.p.s.a. przysługuje on od zarządzeń i postanowień wskazanych w art. 258 § 2 pkt 6–8 p.p.s.a.

Skuteczne wniesienie sprzeciwu powoduje, że zaskarżony akt traci moc, natomiast sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym (art. 260 p.p.s.a.).

Strona może zaskarżyć wskazane w art. 258 § 2 p.p.s.a. rozstrzygnięcie wydane przez referendarza sądowego wnosząc sprzeciw (por. S. Babiarz, B. Dauter, S. Marciniak, A. Mudrecki, Doradca podatkowy przed sądem administracyjnym, Oficyna 2009, 98980). Sprzeciw jest szczególnym środkiem zaskarżenia ze względu na skutki związane z jego skutecznym wniesieniem (por. postanowienie NSA z dnia 15 czerwca 2011 r., II FZ 195/11). Strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą go wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. Strona niewystępująca z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy nie ma legitymacji skargowej do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza wydanego w tejże sprawie (postanowienie NSA z dnia 23 czerwca 2008 r., II OZ 640/08). Jeśli pismo sporządza profesjonalny pełnomocnik powinno ono zawierać uzasadnienie. Natomiast pismo strony wyrażające niezadowolenie z wydanego przez referendarza rozstrzygnięcia, jeśli zostało wniesione w terminie do wniesienia sprzeciwu, powinno być uznane jako sprzeciw, a nie jako ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy (postanowienie NSA z dnia 13 października 2005 r., II OZ 858/05). Podobnie, gdy postanowienie referendarza uwzględnia wniosek o przyznanie prawa pomocy w części, a w pozostałej części wniosek zostaje oddalony, to pismo złożone przez stronę zawierające żądanie zwolnienia od kosztów sądowych w całości, także traktuje się jako sprzeciw, o ile zostało wniesione we wskazanym siedmiodniowym terminie (postanowienie NSA z dnia 23 czerwca 2005 r., II OZ 541/05).

Sprzeciw powinien spełniać wymogi przewidziane dla pisma strony (por. postanowienie NSA z dnia 26 stycznia 2006 r., I OZ 7/06).