Dauter Bogusław, Sprostowanie orzeczenia

Sprostowanie orzeczenia

Procedura opisuje tryb prostowania niedokładności, błędów pisarskich albo rachunkowych lub innych oczywistych omyłek orzeczenia. Jako jedna z procedur rektyfikacyjnych ma na celu naprawienie wadliwości orzeczenia poprzez nadanie mu takiego brzmienia, jakie sąd zamierzał mu nadać, przy czym nie może ona prowadzić do zmiany lub uchylenia tego orzeczenia (zob. T. Woś (w:) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, T. Woś (red.), Warszawa 2011, s. 720). Sprostowanie orzeczenia stanowi tym samym wyjątek od określonej w art. 144 p.p.s.a. zasady lata sententia desinitesse iudex, tj. związania sądu wydanym orzeczeniem od chwili jego ogłoszenia lub podpisania sentencji w przypadku orzeczenia wydanego na posiedzeniu niejawnym (por. J.J. Litauer, Rektyfikacja wyroków w polskiej procedurze cywilnej, Warszawa 1933, s. 3).

1. Sprostowanie orzeczenia może nastąpić z urzędu i na wniosek strony (zob. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 374).

2. Wniosek o sprostowanie może złożyć każdy uczestnik postępowania na prawach strony. Od 31 maja 2019 r. wniosek taki może zostać złożony w formie dokumentu elektronicznego (art. 10 ust. 2 noweli z 10 stycznia 2014 r., Dz. U. poz. 183 ze zm. w zw. z art. 5 noweli z 12 kwietnia 2019 r., Dz. U. poz. 934). Szerzej zob. procedurę: Wniesienie  pisma procesowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

3. Wniosek o sprostowanie powinien precyzyjnie określać zakres sprostowania. Przykład: „Wnoszę o sprostowanie oczywistego błędu rachunkowego w sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18września 2007 r., III SA/Wa 9567/04, w ten sposób, że w punkcie drugim formuły sentencji zamiast kwoty 3500zł wpisać kwotę 350zł”.

4. Sprostowanie orzeczenia nie jest ograniczone żadnym terminem. Można go dokonać w każdym czasie, także po uprawomocnieniu się orzeczenia (zob. R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 558).

5. Niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki pisarskie orzeczenia lub jego odpisu pozostają bez wpływu na skuteczność doręczenia orzeczenia.

6. Złożenie wniosku o sprostowanie nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia środka odwoławczego i nie stanowi uzasadnionej przyczyny do żądania przywrócenia terminu do złożenia środka odwoławczego. Dopuszczalne jest natomiast złożenie wniosku o sprostowanie równolegle ze złożeniem skargi kasacyjnej (zob. B. Dauter (w:) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Warszawa 2011, s. 453).

7. Przedmiotem sprostowania może być każdy wyrok lub postanowienie, bez względu na ich zaskarżalność czy prawomocność. Przedmiotem sprostowania może być również zarządzenie (T. Woś (w:) Prawo o postępowaniu…). Sprostowaniu mogą podlegać wadliwości zarówno sentencji (czy to w zakresie komparycji, czy też formuły, tj. części merytorycznej), jak i uzasadnienia orzeczenia (T. Woś (w:) Prawo o postępowaniu…, s. 722; postanowienie NSA z dnia 3 marca 2006 r., I OZ 280/06).

8. Nie podlega sprostowaniu odpis doręczonego stronie orzeczenia (zob. wyrok NSA z dnia 6 maja 2005 r., FSK 2114/04).

9. Przedmiotem sprostowania orzeczenia mogą być niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Wszystkie te nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny (postanowienie NSA z dnia 1października 2007 r., II FZ 494/07). Oczywistość wadliwości może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak również z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami.

10. Przyczyna powstania omyłki nie ma znaczenia dla orzeczenia o jej sprostowaniu, w szczególności nie jest istotne, czy powstała ona z winy strony postępowania (R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu…). Chodzi jednak o omyłki sądu, a nie o omyłki stron postępowania (T. Woś (w:) Prawo o postępowaniu…, s. 721).

Zob. uwagi do kroku „Złożenie wniosku”.