Dauter Bogusław, Rozpoznanie skargi kasacyjnej

Rozpoznanie skargi kasacyjnej

Co do zasady Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę kasacyjną na rozprawie (art. 181 § 1 p.p.s.a.). Artykuł 182 p.p.s.a. przewiduje możliwość rozpoznania skargi kasacyjnej na posiedzeniu niejawnym, jeśli:

a) została wniesiona od postanowienia WSA kończącego postępowanie w sprawie;

b) strona, która ją wniosła, zrzekła się rozprawy, a pozostałe strony, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skargi kasacyjnej, nie zażądały przeprowadzenia rozprawy.

c) skarga kasacyjna dotyczy wyroku oddalającego sprzeciw od decyzji wydanej na podstawie art. 138 § 2 k.p.a.

W porównaniu z poprzednim stanem prawnym prawodawca rozszerzył katalog spraw, w których skarga kasacyjna podlega rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, o dotyczące wyroków oddalających sprzeciw od decyzji kasacyjnych organu administracji publicznej (art. 182 § 2a w zw. z art. 151a § 3 p.p.s.a.). Nowe regulacje nie mają zastosowania do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 czerwca 2017 r. (art. 17 ust. 1 ustawy z 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. poz. 935). W niniejszej procedurze przedstawiono oba ww. tryby rozpoznania skargi kasacyjnej (na rozprawie oraz na posiedzeniu niejawnym).

Rozpoznanie skargi kasacyjnej poprzedza jej badanie pod względem formalnym. Przed skierowaniem środka odwoławczego do rozpoznania przewodniczący wydziału weryfikuje, czy skarga kasacyjna spełnia warunki formalne, czy nie istnieją podstawy do jej odrzucenia, czy wpis został uiszczony w prawidłowej wysokości oraz czy nie zachodzą przesłanki umorzenia postępowania kasacyjnego.

1. Przed skierowaniem skargi kasacyjnej do rozpoznania na posiedzeniu jawnym przewodniczący wydziału bada, czy dopuszczalne jest jej rozpoznanie na posiedzeniu niejawnym (w takiej sytuacji nie jest przeprowadzana rozprawa, co w praktyce znacznie skraca czas oczekiwania na rozstrzygnięcie sprawy).

2. Artykuł 182 p.p.s.a. przewiduje możliwość rozpoznania skargi kasacyjnej na posiedzeniu niejawnym, jeśli:

a) została wniesiona od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego kończącego postępowanie w sprawie (np. odrzucającego skargę z przyczyn wymienionych w art. 58 § 1 pkt 1 i 5–6 p.p.s.a; o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania – art. 280 § 1 i art. 281 p.p.s.a.; o odrzuceniu skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia – art. 285f § 3 p.p.s.a.),

b) strona, która ją wniosła, zrzekła się rozprawy, a pozostałe strony, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skargi kasacyjnej, nie zażądały przeprowadzenia rozprawy;

c) skarga kasacyjna dotyczy wyroku oddalającego sprzeciw od decyzji wydanej na podstawie art. 138 § 2 k.p.a.

W pierwszej z ww. sytuacji skierowanie sprawy na posiedzenie niejawne jest fakultatywne (w praktyce jest to jednak najczęściej wybierane rozwiązanie), w dwóch pozostałych obligatoryjne.

3. Oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy albo wniosek przeciwny stanowi obecnie wymóg formalny skargi kasacyjnej (art. 176 § 2 in fine p.p.s.a.). W pełni aktualny jest jednak pogląd, że wniosek o rozpoznanie skargi kasacyjnej na posiedzeniu niejawnym może być zawarty zarówno w treści samej skargi kasacyjnej, jak i w odrębnym piśmie procesowym, jednakże pismo to powinno być wniesione z zachowaniem terminu do wniesienia skargi kasacyjnej (zob. H. Knysiak-Molczyk [w:] T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 857). W przeciwnym razie przewodniczący wezwie do uzupełnienia braku formalnego w zakresie wskazanego oświadczenia (art. 177a p.p.s.a.).

4. Żądanie przeprowadzenia rozprawy może być zgłoszone przez inną stronę w odpowiedzi na skargę kasacyjną lub w odrębnym piśmie procesowym. Żądanie to złożone z uchybieniem czternastodniowego terminu wynikającego z art. 182 § 2 p.p.s.a. jest bezskuteczne (art. 85 w zw. z art. 193 p.p.s.a.). Termin ten ma charakter procesowy i może zostać przywrócony.