Fajgielski Paweł, Realizacja wniosku o sprostowanie (skorygowanie, uzupełnienie) danych osobowych

Realizacja wniosku o sprostowanie (skorygowanie, uzupełnienie) danych osobowych

Ogólne uprawnienie osoby, której dane dotyczą, do żądania dokonania korekty bądź usunięcia jej danych, jeśli są one nieprawdziwe, niepełne lub zostały zebrane w sposób sprzeczny z ustawą, zostało przewidziane w art. 51 ust. 4 Konstytucji RP.

Unijne rozporządzenie o ochronie danych nakłada na administratora obowiązek zapewnienia prawidłowości danych. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 5 ust. 1 lit. d r.o.d.o. dane osobowe powinny być prawidłowe i w razie potrzeby uaktualniane; należy podjąć wszelkie rozsądne działania, aby dane osobowe, które są nieprawidłowe w świetle celów ich przetwarzania, zostały niezwłocznie usunięte lub sprostowane.

W przypadku rozbieżności między stanem faktycznym a treścią danych prawodawca unijny przyznał osobie, której dane dotyczą, uprawnienie do żądania od administratora sprostowania przetwarzanych danych, a w przypadku gdy dane są niekompletne, podmiot danych może domagać się ich uzupełnienia. Ciężar wykazania nieprawidłowości spoczywa na osobie, której dane dotyczą.

Jeżeli osoba, której dane dotyczą, kwestionuje prawidłowość danych, a administrator ma wątpliwości co do prawidłowości danych podawanych przez osobę, której dane dotyczą, wówczas przetwarzanie danych powinno być ograniczone do czasu, kiedy wątpliwości zostaną rozstrzygnięte.

Żądanie podmiotu danych może być dalej idące i dotyczyć zaprzestania przetwarzania danych (usunięcia danych).

Jeżeli osoba, której dane dotyczą, na podstawie uzyskanych od administratora informacji stwierdzi, że dane są nieprawidłowe (np. nieaktualne, błędne, niekompletne), może (na podstawie art. 16 r.o.d.o.) się zwrócić do administratora z żądaniem sprostowania (skorygowania, uaktualnienia) lub uzupełnienia danych osobowych.

Ciężar dowodu (wykazania nieprawidłowości bądź niekompletności danych) ciąży na osobie, której dane dotyczą. W praktyce podmiot danych powinien okazać dokument potwierdzający aktualne i prawidłowe dane albo w inny sposób wykazać zasadność swojego roszczenia.

Sprostowanie danych osobowych może być przedmiotem regulacji przepisów szczególnych, które w takiej sytuacji znajdą zastosowanie.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 listopada 1999 r., II SAB 153/99, niepubl. (za: G. Sibiga, Postępowanie w sprawach ochrony danych osobowych, Warszawa 2003, s. 75) stwierdził, że oczywiste pomyłki w decyzjach administracyjnych prostuje organ, który je uczynił, w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Osoba, której dane dotyczą, nie może się w tym zakresie skutecznie powoływać na u.o.d.o., ale ma prawo jedynie korzystać ze środków przewidzianych w k.p.a. Taki pogląd zachowuje aktualność na gruncie r.o.d.o.