Niewiadomski Zygmunt, Przesłanki wyłączenia poboru opłaty z tytułu usunięcia drzew lub krzewów z nieruchomości

Przesłanki wyłączenia poboru opłaty z tytułu usunięcia drzew lub krzewów z nieruchomości

Ustawodawca wprowadza jako zasadę obowiązek uiszczenia opłaty z tytułu usunięcia drzew lub krzewów. Wyjątki od tej zasady przewidziane są w art. 86 ust. 1 u.o.p., który zawiera katalog zamknięty takich przypadków. Nieuprawnione jest stawianie, w każdym przypadku, znaku równości między brakiem obowiązku uiszczenia opłaty z tytułu usunięcia drzew lub krzewów a brakiem obowiązku uzyskania zezwolenia. Przypadki przewidziane obecnie w art. 83f u.o.p. stanowią katalog zamknięty, wyjątków od zasady wprowadzającej obowiązek uzyskania zezwolenia na usuwanie drzew i krzewów. Przepisu tego nie można traktować w sposób rozszerzający i rozciągać go na przypadki obejmujące katalog zwolnień od opłat. Do kary administracyjnej za usunięcie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia nie znajduje zastosowania przepis art. 86 ust. 1 u.o.p., enumeratywnie wyliczający w punktach 1–15 (obecnie) sytuacje, w których nie pobiera się opłat za usunięcie drzew (tezy wyroku NSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2011 r., II OSK 2057/09, LEX nr 953020).

Organ administracyjny, w toku postępowania w sprawie usunięcia drzew lub krzewów z nieruchomości, przeprowadzając postępowanie dowodowe, ustala dopuszczalność uchylenia zakazu usuwania drzew lub krzewów. Ustalenie dopuszczalności uchylenia tego zakazu stanowi warunek sine qua non naliczenia opłaty z tego tytułu. W następnej kolejności, organ administracyjny zobligowany jest zbadać przesłanki odstąpienia od poboru opłaty.

Unormowania zawarte w art. 86 ust. 1 u.o.p. nie określają okoliczności, w których zezwolenie nie jest wymagane, a normują sytuacje, w których nie pobiera się opłaty za usunięcie drzew lub krzewów w związku z uzyskaniem zezwolenia (teza 2 wyroku WSA w Krakowie z dnia 14 grudnia 2010 r., II SA/Kr 1194/10, LEX nr 753456).