Jasiński Wojciech, Przekazanie sprawy ze względu na niemożność jej rozpoznania w sądzie właściwym

Przekazanie sprawy ze względu na niemożność jej rozpoznania w sądzie właściwym

W związku z możliwością zaistnienia sytuacji, w której wyłączeni od rozpoznania sprawy zostaną wszyscy sędziowie danego sądu albo liczba niewyłączonych sędziów będzie niewystarczająca do skompletowania ustawowo wymaganego składu orzekającego ustawodawca przewiduje w art. 43 k.p.k. podstawę prawną do przekazania takiej sprawy innemu sądowi. Brak tego przepisu uniemożliwiłby bowiem rozpoznanie sprawy. Choć przepis art. 43 k.p.k. nie normuje tej kwestii wprost to należy przyjąć, że organem uprawnionym do zwrócenia się do sądu wyższego rzędu, który podejmuje rozstrzygnięcie w przedmiocie wskazania sądu, który sprawę rozpozna, jest na podstawie art. 93 § 2 k.p.k. prezes sądu (przewodniczący wydziału, inny uprawniony sędzia), w którym niemożliwe jest skompletowanie wymaganego ustawowo składu orzekającego (P. Hofmański (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz do artykułów 1–296, Warszawa 2011, s. 344 i cytowana tam literatura).

Prezes sądu (przewodniczący wydziału, inny uprawniony sędzia) wydaje zarządzenie w kwestii zwrócenia się do sądu wyższego rzędu o rozstrzygnięcie kwestii przekazania. Jest ono niezaskarżalne i nie podlega uzasadnieniu.