Izydorczyk Jacek, Przejęcie ścigania karnego na podstawie wniosku organu państwa obcego, gdy przestępstwo popełnił cudzoziemiec w Polsce

Przejęcie ścigania karnego na podstawie wniosku organu państwa obcego, gdy przestępstwo popełnił cudzoziemiec w Polsce

Przejęcie i przekazanie ścigania karnego jest uregulowane w Rozdziale 63. kodeksu postępowania karnego (art. 590–592). Są tutaj przewidziane trojakiego rodzaju sytuacje:

1) gdy przestępstwo zostało popełnione przez określony podmiot za granicą (art. 590 k.p.k.),

2) gdy przestępstwo popełnił cudzoziemiec w Polsce (art. 591 k.p.k.),

3) sytuacja, gdy co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto postępowanie karne zarówno w Polsce, jak i za granicą (art. 592 k.p.k.). Zob. J. Izydorczyk [w:] M. Królikowski, P. Wiliński, J. Izydorczyk, Podstawy prawa karnego międzynarodowego, Warszawa 2008, s. 363–394; J. Izydorczyk, Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych, Edukacja Prawnicza 2009, nr 2 (104), s. 24–27; T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego oraz ustawa o świadku koronnym. Komentarz, Warszawa 2008, s. 1251–1255.

Informacja nt. popełnienia za granicą przestępstwa przez obywatela państwa obcego dociera do organów tego państwa przede wszystkim od jego przedstawicielstw dyplomatycznych.

Przekazanie ścigania za granicę może nastąpić zarówno z inicjatywy organu polskiego, jak i zagranicznego. W tym drugim przypadku odbędzie się to na podstawie wniosku organu państwa obcego skierowanego do Ministra Sprawiedliwości RP.