Gil Izabella, Powołanie nadzorcy sądowego

Sąd powołuje nadzorcę sądowego w postanowieniu o otwarciu przyspieszonego postępowania układowego lub postępowania układowego.

Nadzorca sądowy zawsze musi być powołany przez sąd w postanowieniu o otwarciu postępowania. Wyboru osoby posiadającej licencję doradcy restrukturyzacyjnego, którą powoła do pełnienia tej funkcji, sąd dokona co do zasady samodzielnie kierując się wskazaniami zawartymi w art. 38 ust. 1a, 1b, 1c pr. rest., będzie jednak związany wnioskiem dłużnika popartym przez wierzycieli mających łącznie więcej niż 30% ogólnej sumy wierzytelności. Sąd będzie przy tym mógł odmówić powołania wskazanej osoby, jeżeli będą zachodziły uzasadnione przyczyny, w szczególności jeżeli będzie oczywiste, że wskazana osoba nie daje rękojmi należytego wykonywania obowiązków. Powyższe uregulowanie stanowi realizację założenia, że w postępowaniu restrukturyzacyjnym zasadniczy wpływ na przebieg postępowania, w tym na wybór osoby nadzorcy sądowego, powinni mieć wierzyciele i dłużnik. W wielu przypadkach sprawne i skuteczne przeprowadzenie postępowania wymaga, aby funkcję nadzorcy sądowego pełniła osoba posiadająca szczególne kompetencje i doświadczenie, np. w zakresie branży działalności gospodarczej, w której działa dłużnik. Nie bez znaczenia dla skutecznego prowadzenia postępowania jest również zaufanie dłużnika i wierzycieli do konkretnej osoby, która będzie pełniła funkcję nadzorcy sądowego (por. uzasadnienie rządowego projektu ustawy - Prawo restrukturyzacyjne, VII kadencja, druk sejm. nr 2824, s. 21).

Możliwe jest też wskazanie kilku kandydatów do pełnienia funkcji i poddanie pod rozwagę sądu wyboru jednego z nich (por. P. Filipiak [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. P. Filipiak, A. Hrycaj, LEX 2017, art. 38, nt 6). Zaleca się, aby wraz z wnioskiem przedłożyć także zgodę wskazanego doradcy restrukturyzacyjnego na pełnienie funkcji (por. P. Zimmerman, Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Legalis 2016, art. 38, nb 3).

Co oczywiste w przypadku o którym mowa w art. 38 ust. 1c pr. rest., gdy ustawa wymaga do pełnienia funkcji nadzorcy sądowego osobę posiadającą licencję doradcy restrukturyzacyjnego z tytułem kwalifikowanego doradcy restrukturyzacyjnego również osoba wskazana przez dłużnika powinna posiadać ten tytuł.

Artykuł 38 ust. 2 zdanie drugie pr. rest. pozwala sądowi odmówić powołania wskazanej osoby, jeżeli zachodzą uzasadnione przyczyny. W doktrynie podniesiono, że sąd musi dysponować wiarygodnymi informacjami potwierdzającymi brak rękojmi (por. P. Zimmerman, Prawo…, art. 38, nb 4). Natomiast sam brak rękojmi może odnosić się do sfery organizacyjnej zaplecza doradcy, braków merytorycznych, braku doświadczenia w prowadzeniu spraw o skali podobnej do danej sprawy (por. P. Filipiak [w:] Prawo…, art. 38, nt 11).

Co ważne w przypadku o którym mowa w art. 38 ust. 1c pr. rest., gdy ustawa wymaga do pełnienia funkcji nadzorcy sądowego osobę posiadającą licencję doradcy restrukturyzacyjnego z tytułem kwalifikowanego doradcy restrukturyzacyjnego, jeżeli osoba wskazana przez dłużnika nie posiada tego tytułu, wówczas Sąd zawsze powinien odmówić powołania takiej osoby.