Niewiadomski Zygmunt, Nałożenie w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach obowiązku utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania

Nałożenie w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach obowiązku utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania

Zgodnie z treścią art. 82 ust. 1 pkt 3 u.o.i.ś. rozstrzygnięcie w sprawie nałożenia obowiązku utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania jest elementem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji planowanego przedsięwzięcia. Organ administracyjny właściwy w sprawie wydania decyzji środowiskowej uprawniony jest nałożyć obowiązek utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania wyłącznie pod warunkiem kumulatywnego spełnienia się przesłanek określonych w przepisie art. 135 ust. 1 u.p.o.ś.

W ustawie p.o.ś. i innych aktach prawnych brak jest legalnej definicji obszaru ograniczonego użytkowania, nie ulega jednak wątpliwości, że są to obszary charakteryzujące się ograniczeniami w sposobie korzystania z nieruchomości położonych w jego obrębie dotyczące przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dla budynków, oraz sposobów korzystania z terenów (teza 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 sierpnia 2009 r., II SA/Gl 139/09, LEX nr 564508).

Artykuł 135 ust. 1 p.o.ś., stanowiący o upoważnieniu do tworzenia obszarów ograniczonego użytkowania poza terenem zakładu (innego obiektu) nie daje podstaw do tworzenia na tych obszarach - podobszarów ograniczonego użytkowania. Przepis ten zawiera normę upoważniającą do ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania i jako taki nie może być interpretowany rozszerzająco, a organ ustanawiający taką strefę nie może wyjść poza upoważnienie ustawowe. Winien działać na podstawie i w granicach tego upoważnienia. Nie oznacza to jednak, że nie jest dopuszczalne zróżnicowanie ograniczeń na obszarze ograniczonego użytkowania (teza 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2008 r., IV SA/Wa 1391/08, LEX nr 488010).

Organ administracyjny wydając decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia związany jest wymaganiami prawa co do elementów tej decyzji. Jednym z takich elementów jest nałożenie obowiązku utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania w przypadku spełnienia przesłanek określonych w art. 135 ust. 1 p.o.ś.

Mając na względzie charakter obszaru ograniczonego użytkowania, którego utworzenie skutkuje ograniczeniem wykonywania konstytucyjnie chronionego prawa własności do nieruchomości, zgodnie z treścią art. 135 ust. 1 u.p.o.ś. jego utworzenie możliwe jest wyłącznie dla przedsięwzięć enumeratywnie wymienionych w przywołanym wyżej przepisie. Zważywszy, iż katalog przedsięwzięć ma charakter zamknięty niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej w tym względzie (vide: teza 3 wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2010 r., II OSK 720/09, LEX nr 597808).