Tomczyk Aleksandra, Informowanie pracowników delegowanych o warunkach zatrudnienia

Informowanie pracowników delegowanych o warunkach zatrudnienia

Z ustanowionej w art. 3 ust. 7 dyrektywy 96/71 zasady uprzywilejowania pracownika wynika obowiązek dla wysyłającego pracodawcy porównania uprawnień pracowniczych (w zakresie wskazanym powyżej) funkcjonujących zarówno w państwie przedsiębiorcy wysyłającego pracowników, jak i w państwie świadczenia usługi, a następnie zastosowanie regulacji korzystniejszych. W gestii pracodawcy leży zdobycie i zbadanie informacji, jakie standardy zatrudnienia obowiązują w innym państwie. Aby dopełnić tego obowiązku, polski pracodawca może skontaktować się z odpowiednim biurem, instytucją, organem administracji, właściwymi w sprawach nadzorowania warunków pracy i zatrudnienia w państwie świadczenia usługi. W Polsce odpowiednie informacje można uzyskać za pośrednictwem Państwowej Inspekcji Pracy, która pełni w Polsce rolę instytucji łącznikowej. Dyrektywa 96/71, nałożyła na państwa członkowskie obowiązek wyznaczenia jednego lub większej liczby biur łącznikowych lub innych właściwych organów krajowych dla celów współpracy administracyjnej. W Polsce rolę takiego biura pełni Państwowa Inspekcja Pracy.

Pracodawca podejmuje decyzję o delegowaniu pracownika do pracy.

Pracodawca delegujący pracownika do pracy za granicę będzie zobowiązany wskazać w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy za granicą oraz poinformować pracownika o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku pracy. Wobec tego po uzyskaniu od zagranicznego podmiotu danych o obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy oraz urlopie wypoczynkowym należy przekazać je pracownikowi.

Ważne!

I nformacje o obowiązujących w określonym państwie warunkach zatrudnienia są również zamieszczane na oficjalnych krajowych stronach internetowych. Państwa członkowskie maja bowiem obowiązek podawać do wiadomości publicznej informacje o warunkach zatrudnienia, zgodnie z krajowym ustawodawstwem i/lub praktyką, w tym informacje o elementach składowych wynagrodzenia, oraz o wszystkich warunkach zatrudnienia obowiązujących w danym państwie.

Informacje o Ustalenie pozostałych kwestii (takich jak długość okresu wypowiedzenia umowy, miejsce, termin i czas wypłaty wynagrodzenia itp.) należeć będzie do pracodawcy polskiego niezależnie od norm obowiązujących w kraju świadczenia usługi. Przekazanie informacji następuje w ramach realizacji obowiązku przewidzianego w art. 29 § 3 k.p., zgodnie z którym pracodawca informuje pracownika na piśmie o:

– obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy,

– częstotliwości wypłaty wynagrodzenia za pracę,

– wymiarze przysługującego pracownikowi urlopu,

– długości okresu wypowiedzenia umowy.

Jeżeli pracodawca nie ma obowiązku ustalenia regulaminu pracy, dodatkowo informuje pracowników o:

– porze nocnej,

– miejscu, terminie i czasie wypłaty wynagrodzenia,

– przyjętym sposobie potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy.