Dauter-Kozłowska Agnieszka, Doręczenie pisma jednostce organizacyjnej lub organizacji społecznej

Doręczenie pisma jednostce organizacyjnej lub organizacji społecznej

Regulacja art. 45 k.p.a. uwzględnia na płaszczyźnie doręczeń swoistość adresatów, jakimi są podmioty niebędące osobami fizycznymi. Ustawodawca przewidział w tym przypadku dwa dopuszczalne sposoby doręczenia: doręczenie właściwe w lokalu siedziby takiego podmiotu (art. 45 zdanie 1 k.p.a.) oraz doręczenie subsydiarne (art. 44 w zw. z art. 45 zdanie 2 k.p.a.).

Z dniem 5 października 2021 r., wraz z wejściem w życie ustawy z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2320; dalej „ustawa nowelizująca”) - zasadą jest obowiązek organu administracji publicznej doręczania pism na adres do doręczeń elektronicznych, chyba że doręczenie następuje na konto w systemie teleinformatycznym organu albo w siedzibie organu (art. 39 § 1 k.p.a.). W przypadku gdy powyższe nie będzie możliwe w związku z nieposiadaniem przez adresata adresu do doręczeń elektronicznych, organ doręczy pisma z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej albo przez swoich pracowników lub inne upoważnione osoby lub organy (art. 39 § 2 k.p.a.). Dopiero w sytuacji, kiedy niemożliwe będzie zarówno doręczenie elektroniczne z wykorzystaniem publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego, jak również skorzystanie z publicznej usługi hybrydowej, organ doręczy pisma przesyłką rejestrowaną, o której mowa w art. 3 pkt 23 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (art. 39 § 3 k.p.a.).

W przypadku nadania pisma w postaci papierowej przesyłką rejestrowaną, o której mowa w art. 3 pkt 23 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, powinnością organu jest przygotowanie pisma do ekspedycji i przekazanie doręczycielowi.

Od doręczyciela zależy, jakie wymagania w zakresie opakowania i przemieszczenia musi spełniać przesyłka, by została przyjęta do przemieszczenia i doręczenia. Przykładowo, w przypadku powszechnych usług pocztowych wykonywanych przez operatora wyznaczonego wymagania te zostały określone w § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 29 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków wykonywania usług powszechnych przez operatora wyznaczonego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1026).