Dauter Bogusław, Cofnięcie skargi kasacyjnej w formie ustnej

Cofnięcie skargi kasacyjnej w formie ustnej

Cofnięcie skargi kasacyjnej jest dla NSA wiążące. Sąd ten nie może badać zasadności cofnięcia, gdyż jest związany granicami skargi kasacyjnej, a więc również i wnioskiem o jej cofnięciu. W razie cofnięcia skargi kasacyjnej NSA wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania kasacyjnego z racji jego bezprzedmiotowości. Cofnięcie skargi kasacyjnej może nastąpić m.in. w formie ustnej. Najczęściej omawiana procedura będzie miała zastosowanie w przypadku złożenia ustnego wniosku o cofnięcie skargi kasacyjnej na rozprawie przed NSA. Cofnięcie może nastąpić do chwili wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie kończące postępowanie w sprawie, na które nie przysługuje zażalenie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Artykuł 177 § 1 p.p.s.a. przewiduje więc pośredni tryb wnoszenia skargi kasacyjnej, co oznacza, że strona zobowiązana jest do wniesienia skargi kasacyjnej nie tylko w określonym terminie, ale także do określonego sądu, tj. sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie. Wniesienie skargi kasacyjnej bezpośrednio do NSA, a nie do WSA lub do sądu niewłaściwego skutkuje zachowaniem terminu, jeżeli NSA lub sąd niewłaściwy prześle tę skargę do właściwego WSA przed upływem terminu do jej wniesienia.

Omyłkowe doręczenie stronie orzeczenia WSA z uzasadnieniem bez jej wniosku, określonego w art. 141 § 2 p.p.s.a. (ale tylko wyroku oddalającego skargę, gdzie uzasadnienie sporządza się na wniosek strony), uniemożliwia tej stronie wniesienie skargi kasacyjnej od takiego orzeczenia (por. postanowienie NSA z dnia 1 marca 2005 r., II GZ 9/05, ONSAiWSA 2005, nr 5, poz. 94), nawet w sytuacji, gdy orzeczenie to zostało uzasadnione na wniosek innej strony i jej skutecznie doręczone.

Przepisy szczególne mogą wprowadzać inny tryb wnoszenia skargi kasacyjnej [por. np. art. 30d ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.), art. 20 ust. 2, art. 24a ust. 3, art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym (Dz. U. Nr 88, poz. 985 ze zm.)].

Skarżący chcąc zrezygnować z kontynuowania wszczętego przez siebie postępowania kasacyjnego (odwoławczego) może cofnąć skargę kasacyjną. Cofnięcie może nastąpić m.in. w formie ustnej poprzez przekazanie powyższej informacji kierownikowi sekretariatu lub innemu upoważnionemu pracownikowi. Podmioty te zobligowane są do sporządzenia protokołu z tej czynności (por. § 18 zarz. biur.).

Pewne wątpliwości mogą powstać przy cofnięciu skargi kasacyjnej od postanowienia w sytuacji, w której NSA na posiedzeniu niejawnym wydał postanowienie, a nie sporządził jeszcze uzasadnienia. W takim stanie faktycznym, skoro zgodnie z art. 164 w związku z art. 193 p.p.s.a. postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym wiąże od chwili, w której zostało podpisane wraz z uzasadnieniem, można przyjąć, że cofnięcie skargi kasacyjnej po wydaniu postanowienia, a przed jego podpisaniem jest dopuszczalne.

Cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne w każdym przypadku, bez zgody strony przeciwnej.

Jeśli skargę kasacyjną wniosła osobiście sama strona, może ona również taką skargę cofnąć. Jeśli natomiast skarga kasacyjna została wniesiona przez profesjonalnego pełnomocnika, tylko on może ją cofnąć.

Wniosek o cofnięcie skargi kasacyjnej, jako niewszczynający postępowania, nie podlega opłacie sądowej.