ZN-DF-I/4111-7/06 - Zakup nawigacji satelitarnej.

Podatnik, w ramach spółki jawnej, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży złomu. Działalność prowadzona jest na terenie całego kraju, przy wykorzystaniu pięciu samochodów ciężarowych i jednego osobowego. Wspólnicy zamierzają zakupić zestaw przenośnej nawigacji satelitarnej, która byłaby montowana w samochodach na czas transportu na duże odległości. Podatnik uważa, że w dobie obecnego postępu technicznego zakup zestawu do nawigacji satelitarnej spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem podatnika, nawigacja satelitarna usprawni transport złomu poprzez szybsze dotarcie do wskazanych odbiorców i dostawców, uzyskanie informacji o objazdach, wybór dróg o odpowiedniej wytrzymałości.

Stanowisko podatnika należy uznać za prawidłowe. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.): "Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. (...)." Pojęcie "wszelkie koszty", użyte w tym przepisie, jest pojęciem szerokim. Obejmuje wszelkie wydatki ponoszone przy prowadzeniu działalności gospodarczej pod warunkiem, że pomiędzy tymi wydatkami a przychodem zachodzi związek przyczynowo- -skutkowy tego typu, że poniesione wydatki mają wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę przedstawiony przez podatnika stan faktyczny, zdaniem tutejszego organu podatkowego, wydatki na zakup nawigacji satelitarnej powodujące lepsze wykorzystania pojazdów spółki, będą miały związek z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą i mogą mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu spółki. Jednakże podkreślić należy, że obowiązek wykazania związku danego wydatku z prowadzoną działalnością i jego właściwe udokumentowanie ciąży na podatniku.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia będącego przedmiotem wniosku podatnika. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany, uchylenia lub zmiany przepisów prawa w zakresie objętym interpretacją.