ZD/4061-157/06 - Wydatki podatnika na nabycie i wdrożenie licencji systemu informatycznego, który ostatecznie nie został uruchomiony, jako koszt uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 września 2006 r. Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu ZD/4061-157/06 Wydatki podatnika na nabycie i wdrożenie licencji systemu informatycznego, który ostatecznie nie został uruchomiony, jako koszt uzyskania przychodów.

W dniu 3 lipca 2006 r. wpłynął do organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku Spółka podnosi, iż w związku z koniecznością wymiany systemu finansowo-księgowego podpisała umowę na wdrożenie i nabycie licencji systemu informatycznego SAP. W toku procesu wdrożenia, po poniesieniu znacznej części wydatków wynikających z wyżej wymienionej umowy wdrożeniowej, w związku ze zmianą właściciela większościowego wspólnika Spółki i koniecznością unifikacji systemów informatycznych spółek całej grupy kapitałowej (i wyboru innego systemu niż SAP), zarząd Spółki jest zmuszony do podjęcia decyzji dotyczącej wstrzymania procesu wdrożenia systemu SAP bez jego uruchomienia (i rozwiązania ww. umowy).

Wobec powyższego, Spółka złożyła zapytanie, czy wydatki poniesione przez Nią w związku z częściowym wykonaniem ww. umowy wdrożeniowej systemu SAP, który ostatecznie nie zostanie uruchomiony, stanowią koszty uzyskania przychodu?

Prezentując własne stanowisko w sprawie, Podatnik stwierdził, iż zgodnie z przepisem art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie zaś z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów koszty zaniechanych inwestycji. Stosownie natomiast do przepisu art. 4a pkt 1 ustawy, inwestycja oznacza środek trwały w budowie w rozumieniu przepisów o rachunkowości, tj. zaliczane do aktywów środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia. Bezspornie według Spółki z literalnego brzmienia powyższych przepisów wynika, że informatyczny system finansowo-księgowy stanowiący po jego uruchomieniu wartość niematerialną i prawną nie jest "inwestycją" w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, tzn. nie jest środkiem trwałym w budowie, o którym mowa w przepisach art. 4a pkt 1 i art. 16 ust. 1 pkt 41 tej ustawy.

Wobec powyższego, w opinii Spółki, wydatki poniesione przez Nią w związku z wdrożeniem systemu informatycznego, który ostatecznie - z przyczyn niezależnych od Spółki - nie został uruchomiony, stanowią koszty uzyskania przychodu.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego oraz stanowiska Spółki w przedmiotowej sprawie, tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...). Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatki ponoszone przez podatnika muszą być celowe, to znaczy ponoszone być muszą dla uzyskania, zwiększenia przychodów podatkowych, bądź dla zachowania źródła uzyskiwania tych przychodów.

Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

1.

przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

2.

potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji zawartej w wystąpieniu Wnioskującej. Regulacje art. 14a-d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Jak wynika ze stanu faktycznego, w Spółce wystąpiła konieczność wymiany systemu finansowo-księgowego. Wobec tego Wnioskująca podpisała umowę o nabycie i wdrożenie licencji systemu informatycznego SAP. Stosownie do przepisu art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. W oparciu o powyższy przepis, nabyta i wdrożona przez Spółkę licencja na system informatyczny, podlegałaby amortyzacji, stanowiącej koszt podatkowy i stanowiłaby wartość niematerialną i prawną.

Ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych kosztów zaniechanych inwestycji. Jednocześnie w regulacji art. 4a pkt 1 tejże ustawy podatkowej stanowi się, iż ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach - oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości".

Natomiast, jak wynika z art. 3 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o rachunkowości, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych w budowie - rozumie się przez to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Jednocześnie ustawa o rachunkowości nie zalicza do kategorii środków trwałych (środki trwałe ustawa wymienia w art. 3 ust. 1 pkt 15 nabytych przez jednostki licencji. Licencje, przy spełnieniu wymagań ustawy o rachunkowości, wymienionych w art. 3 ust. 1 pkt 14 lit. a), mogą stanowić wartości niematerialne i prawne.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż skoro nabyte licencje systemu informatycznego, zarówno na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i art. 3 ust. 1 pkt 14 lit. a) ustawy o rachunkowości, po spełnieniu przesłanek wymienionych w obu ustawach, mogą stanowić wartości niematerialne i prawne, to nie mogą być jednocześnie środkami trwałymi. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi okoliczność, o której stanowi art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy podatkowej i przepis ten nie może być podstawą do stwierdzenia, że w przypadku niewdrożenia nabytego przez Spółkę systemu informatycznego SAP, doszło do zaniechania inwestycji, o której mowa w tej regulacji.

Ponadto, organ podatkowy zauważa, iż w stanie faktycznym opisanym we wniosku Spółki, z uwagi na wstrzymanie procesu wdrożenia systemu SAP i tym samym nieuruchomienie tegoż systemu, nie doszło w Spółce do powstania wartości niematerialnej i prawnej (podlegającej amortyzacji), o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy podatkowej. Niewdrożony system finansowo-księgowy nie nadaje się bowiem do gospodarczego wykorzystywania, zatem nie mógł być przyjęty do używania przez Wnioskującą. Jak Wnioskująca informuje w podaniu, będzie musiała Ona zastosować inny system niż SAP. Wobec powyższego z całą pewnością nie doszło do wykorzystania przedmiotowego systemu finansowo-księgowego przez Wnioskującą w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

Z tego też względu, stwierdzić należy, iż nie znajdą w analizowanej sprawie zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczące wartości niematerialnych i prawnych. Nie znajdzie np. zastosowania regulacja art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy stanowiąca, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Wobec powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż w przedstawionej przez Podatnika we wniosku sytuacji, wydatki przez Niego poniesione związane z systemem informatycznym SAP, nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Z uwagi więc na tą okoliczność, wydatki te Podatnik może zaliczyć do podatkowych kosztów Swojej działalności, oczywiście pod warunkiem posiadania dowodów świadczących o celowości poniesienia tych kosztów z punktu widzenia funkcjonowania Spółki, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 15 ust. 1 ustawy.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl