ZD/406-184/CIT/05 - Koszty związane z naprawami dokonywanymi w ramach gwarancji i rękojmi.

W dniu 12.09.2005 r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 26.09.2005 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka importuje urządzenia do obróbki drewna. W najbliższym czasie importowane będą z Niemiec podzespoły dla urządzeń do obróbki drewna. Wnioskująca nawiązała współpracę z polską firmą produkcyjną (Producent), która będzie nabywać te podzespoły do produkowanych przez siebie urządzeń do obróbki drewna. Urządzenia do obróbki drewna składają się z wielu elementów, w tym elementów dostarczanych przez innych dostawców, jak również z elementów wytwarzanych przez Producenta. Podzespoły dostarczane przez Wnioskującą są częścią składową urządzenia.

Jak wskazuje Spółka, Producent ma zawarte umowy o świadczenie serwisu tych urządzeń z innymi podmiotami gospodarczymi. Usługi serwisowe, w tym naprawy gwarancyjne i w ramach rękojmi, są przeprowadzane przez firmy serwisowe bezpośrednio u ostatecznego klienta, tj. u nabywcy urządzeń do obróbki drewna.

Podatnik wskazuje, iż przyczyną naprawy gwarancyjnej może być usterka zarówno elementu dostarczonego przez Niego, jak również usterka elementów dostarczanych przez innych dostawców.

Na podstawie zawartych umów firmy serwisowe obciążają Producenta kosztami napraw wykonywanych w ramach gwarancji i rękojmi. Część wykonanych napraw spowodowana będzie usterkami podzespołów dostarczonych przez Spółkę. W takim przypadku, na podstawie rachunków firm serwisowych, z załączonymi opisami usterek, Producent przerzuca koszty napraw na dostawców elementów, które w okresie gwarancji miały usterkę. Tylko zatem w przypadku awarii ww. urządzeń, spowodowanych podzespołami dostarczonymi przez Wnioskującą, Producent obciąży ją kosztami, jakie wiązały się z naprawami tych urządzeń dokonanymi przez firmy serwisowe. Umowa pomiędzy Producentem urządzeń i dostawcami reguluje szczegółowo również zasady obciążenia kosztami napraw gwarancyjnych. Wnioskodawca ma również możliwości sprawdzenia zasadności napraw.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zrodziła się wątpliwość, czy koszty ponoszone przez Wnioskującą, a związane z naprawami dokonywanymi w ramach gwarancji i rękojmi, stanowią koszty uzyskania przychodu?

W opinii Podatnika koszty napraw, realizowanych w ramach gwarancji i rękojmi, którymi jest on obciążany przez Producenta, stanowią koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Zdaniem Spółki interpretacja tego przepisu i orzecznictwa sądowego prowadzi do wniosku, iż poniesione koszty powinny mieć celowy związek z przychodem. Ten cel (planowany przychód) musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go realizować lub co najmniej zakładać jako realny. Wnioskodawca podkreśla, iż wystarczającym jest istnienie pośredniego związku pomiędzy ponoszonymi kosztami a uzyskiwanymi przychodami, by dane wydatki mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskująca informuje, iż w związku z zawartymi porozumieniami jest obciążana kosztami związanymi z naprawami ww. urządzeń, wykonanymi w ramach gwarancji i rękojmi, jeżeli naprawy te były spowodowane wadliwym działaniem podzespołów zamontowanych w urządzeniach do obróbki drewna.

Zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, że koszty napraw gwarancyjnych i napraw wykonanych w ramach rękojmi, związane z usunięciem wad tych urządzeń (którymi Wnioskująca jest obciążana przez Producenta), jako koszty bezpośrednio związane z osiągnięciem przez nią przychodu, a niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W opinii Podatnika dla oceny możliwości zaliczenia tych kosztów do kosztów uzyskania przychodów bez znaczenia pozostaje fakt, iż naprawy realizowane w ramach gwarancji i rękojmi nie są wykonywane bezpośrednio przez niego, natomiast do dokonywania tych napraw wykorzystywana jest sieć serwisu, zorganizowana przez Producenta urządzeń do obróbki drewna.

Ustosunkowując się do przedstawionych kwestii, tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Zaznaczyć jednak należy, iż możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy.

Zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy podatkowej nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Wnioskodawca podnosi, iż - zgodnie z zawartą umową - jest obciążany kosztami napraw urządzeń na zasadach rękojmi za wady i gwarancji jakości, gdy awaria spowodowana była dostarczonymi przez niego podzespołami. Wydatków tych nie można - zdaniem tutejszego organu podatkowego - utożsamiać z obowiązkiem zapłaty kary umownej albo odszkodowania, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy podatkowej.

Wydatki, którymi obciążana jest Spółka (koszty napraw z tytułu rękojmi za wady i gwarancji jakości), jako koszty związane z osiągnięciem przychodów, a jednocześnie nieujęte w katalogu negatywnym art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, zaliczane być mogą do kosztów uzyskania przychodów.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.