XII-2/443-113/TZ-57/05/SL - W jaki sposób rozliczyć karę umowną?
Pismo z dnia 1 czerwca 2005 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdyni XII-2/443-113/TZ-57/05/SL W jaki sposób rozliczyć karę umowną?
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 20 kwietnia 2005 r. uzupełnionego pismem z dnia 29 kwietnia 2005 r. oraz z dnia 12 maja 2005 r. (data wpływu: 13 maja 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem VAT kary umownej
stwierdzam, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
UZASADNIENIE
Podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą polegającą na pośrednictwie w obrocie nieruchomościami została przyznana kara umowna w wysokości 1.000,-zł za naruszenie przez Zamawiającego warunków umowy pośrednictwa zakupu.
Podatnik zapytuje, w jaki sposób rozliczyć ww. kwotę.
Zdaniem Podatnika kara umowna nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku VAT.
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W rozumieniu ustawy o podatku VAT usługą jest więc każde nie będące dostawą towarów świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, przy czym spełniony musi być warunek, iż usługa ma charakter świadczenia wzajemnego, a w ramach odpłatnej umowy zobowiązaniowej jedna ze stron jest bezpośrednim beneficjentem zobowiązania. W sytuacji, gdy którakolwiek z ww. przesłanek nie zostanie spełniona, przedmiotowe zobowiązanie nie będzie podlegało opodatkowaniu.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z jednostronnym ekwiwalentem pieniężnym wypłaconym Podatnikowi przez Zamawiającego usługę pośrednictwa zakupu za niedotrzymanie warunków umowy. Wobec powyższego oraz mając na uwadze fakt, iż zapłata kary umownej za powstałą szkodę, nie wiąże się z jakimkolwiek zobowiązaniem Podatnika, stwierdzić należy, iż nie można jej uznać w myśl przepisów ustawy o podatku VAT za świadczenie usług.
Zatem otrzymanie przez Podatnika kary umownej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokumentem potwierdzającym jej otrzymanie winna być nota księgowa.