WPl/200000/43/724/2014 - Powstanie obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. 2013 r. poz. 672 zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 i. o systemie ubezpieczeń społecznych Dz. U. z 2013 r., poz. 1442 zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 09 czerwca 2014 t. przez (...) w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składki na Fundusz Pracy dla osób wykonujących odpłatnie pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy na podstawie skierowania do pracy w okresie odbywania kary pozbawienia wolności oraz odmawia wydania pisemnej interpretacji w przedmiocie potwierdzenia prawidłowości ustalania trybu i zasad wysokości przysługującego skazanemu wynagrodzenia oraz jego składników.

W dniu 9 czerwca 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemne)interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż (...) i zatrudnia osoby wykonujące odpłatnie prace na podstawie skierowania do pracy w okresie odbywania kary pozbawienia wolności.

Wnioskodawca informuje, że skazani zatrudniani są w niepełnym wymiarze czasu pracy. Z uwagi na specyfikę zatrudnienia często skazani są wycofywani z pracy przez służby ZK, są również nieobecni w pracy, czasem kilka godzin w czasie dnia, ze względu na udział w czynnościach procesowych, widzenie itp. Skazani wynagradzani są w formie godzinowej, stąd wynagrodzenie w poszczególnych miesiącach jest zmienne. Otrzymują również wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych (z tytułu pracy w wolne soboty oraz z tytułu przekroczenia normy dobowej).

Wnioskodawca powziął wątpliwość w jaki sposób przeliczyć na okres miesiąca wynagrodzenia za pracę zatrudnionego na niepełny etat, który zakończył wykonywanie pracy w trakcie miesiąca, w przypadku kiedy pracownik w godzinach nadliczbowych i otrzymał wynagrodzenie wypracowane w czasie podstawowym oraz wynagrodzenie wraz z dodatkami za przepracowane godziny nadliczbowe? Łącznie wynagrodzenie brutto nie przekroczyło minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674 z późn. zm.) składki na Fundusz Pracy ustalane są od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek tu ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowaniu ograniczenia rocznej podstawy wymiaru) wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za prace - w brzmieniu obowiązującym od 27 maja 2014 r.

Wnioskodawca przywołał stanowisko ZUS, zgodnie z którym przeliczenia podstawy wymiaru na okres miesiąca dokonuje się min. jeżeli zatrudnienie jest wykonywane przez niepełny miesiąc z powodu rozpoczęcia lub zakończenia wykonywania pracy w trakcie miesiąca; praca jest wykonywana przez niepełny miesiąc z powodu nieobecności w pracy np. z powodu choroby, urlopu bezpłatnego i innych.

Wnioskodawca wskazuje, ze przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie precyzują zasad przeliczania wynagrodzenia. W ocenie (...) właściwe jest zastosowanie metody określonej w ustawie z 10.10.2012 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.(Dz.U. nr 200. poz. 1679 z późn. zm.), wg której przeliczenia wynagrodzenia dokonuje się proporcjonalnie do liczby godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. Z kolei art. 6 ust. 5 ww ustawy precyzuje, iż do wynagrodzenia minimalnego nie wlicza się wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Zdaniem Wnioskodawcy. jeżeli pracownik jest zatrudniony na niepełny etat i nie przepracował pełnego miesiąca a otrzymuje zmienne wynagrodzenie, to wysokość podstawy wymiaru składek w przeliczeniu na okres miesiąca należy ustalić przez podzielenie uzyskanego wynagrodzenia w czasie podstawowym przez liczbę przepracowanych godzin i pomnożyć przez liczbę godzin, jakie obowiązywałyby skazanego, gdyby pracował cały miesiąc Wnioskodawca podkreśla, ze do tak przeliczonego wynagrodzenia nie należy dodawać wynagrodzenia za czas pracy w godzinach nadliczbowych (wraz z należnymi dodatkami) zgodnie z art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za prace Jeżeli uzyskana w wyniku przedstawionego przeliczenia wartość wynagrodzenia za procę jest niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, co nie należy opłacać składki na Fundusz Pracy od faktycznie osiągniętego przez skazanego wynagrodzenia.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych odział w Lublinie zważył, ca następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zgodnie z art. 18 ust. 1a i 4b związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób wykonujących odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania - w tym również w ramach stosunku pracy, sianowi przysługujące im wynagrodzenie.

Jednocześnie w myśl art. 104 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r., o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 674 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 27 maja 2014 r., w przypadku osób wykonujących prace w okresie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, opłacane za te osoby przez pracodawców oraz inne jednostki organizacyjne, ustalane są od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, wynoszącym w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.

Zatem obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, za osoby wykonujące pracę w okresie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, należy opłacać wówczas, gdy podstawa wymiaru tych składek w przeliczeniu na okres miesiąca wynosi co najmniej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Jednocześnie Zakład wyjaśnia, iż przeliczenia podstawy wymiaru za okres miesiąca dokonuje się poprzez ustalenie (w miesiącu, w którym praca nie była wykonywana przez cały miesiąc) jaka podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne byłaby, gdyby praca wykonywana była przez cały miesiąc. W konsekwencji podmiot zobowiązany do opłacania składki na Fundusz Pracy przeliczenia takiego dokonuje w razie wykonywania zatrudnienia przez część miesiąca, w przypadku:

- wykonywania zatrudnienia przez niepełny miesiąc z powodu rozpoczęcia lub zakończenia zatrudnienia w trakcie miesiąca,

- wykonywania pracy przez niepełny miesiąc z powodu pobierania przez część miesiąca wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z tytułu choroby albo pobierania zasiłków z ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego,

- korzystania z urlopu bezpłatnego przez cześć miesiąca, innych nieobecności w pracy, powodujących zmniejszenie należnego przychodu za pracę,

- innych nieobecności w pracy powodujących zmniejszenie należnego przychodu za pracę.

W przypadku ustalenia, że przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w przeliczeniu na okres miesiąca wyniósłby co najmniej minimalne wynagrodzenie, składkę na Fundusz Pracy należy opłacić.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 27 maja 2014 r. brzmieniem art. 104 ust. 1 ww. ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, dla powstania obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy za osoby wymienione w tymże artykule, w tym również za osoby wykonujące prace w okresie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania-bez znaczenia jest wymiar czasu pracy. Oznacza to, iż obowiązek opłacenia składki na Fundusz Pracy za dany miesiąc powstanie o ile skazany uzyska w danym miesiącu wynagrodzenie za prace w wysokości ca najmniej minimalnego wynagrodzenie

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa, Oddział stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji złożonym w dniu 9 czerwca 2014 r. uznał za nieprawidłowe.

Równocześnie Oddział wskazuje iż, w myśl art. 83d w ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W rezultacie brak jest podstaw prawnych umożliwiających potwierdzenie przez Zakład.

W trybie pisemnej interpretacji przepisów na podstawie art. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. prawidłowości przedstawionego przez Wnioskodawcę trybu i zasad ustalania wysokości przysługującego skazanemu wynagrodzenia oraz jego składników, co uzasadnia odmowę wydania interpretacji w tym zakresie.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawianego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, niniejsza decyzji nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1991 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sadu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzje lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.