WPI/200000/451/1621/2013 - Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 02 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 26 listopada 2013 r. przez przedsiębiorcę (...) w sprawie zastosowania przepisu § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r., w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe do wypłaconych pracownikowi świadczeń, które zdaniem wnioskodawcy stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy.

W dniu 26 listopada 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca w dniu 11 grudnia 2013 r. uzupełnił wniosek.

Wnioskodawca wskazał, iż pracodawca rozwiązał z pracownikiem umowę pracę za porozumieniem stron. W związku z tym planowana jest na podstawie odpowiednich postanowień porozumienia stron wypłata temu pracownikowi świadczeń związanych z rozwiązaniem umowy o pracę. Jednocześnie przedsiębiorca wskazał, iż na świadczenia składa się: kwota (...) brutto w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, należna odprawa z tytułu likwidacji stanowiska pracy wynikającą z właściwych przepisów prawa, kwota brutto z tytułu dodatkowej rekompensaty w związku z rozwiązaniem umowy o pracę przed data zakończenia okresu premiowego.

W związku z powyższym wnioskodawca powziął wątpliwość czy od powyżej wskazanych kwot powinny zostać naliczone i opłacone składki na ubezpieczenia społeczne.

Wnioskodawca zaprezentował własne stanowisko w sprawie, w którym wskazał, że wszystkie wskazane powyżej kwoty stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998.161.1106), zatem nie stanowią one podstawy wymiaru składek.

Wnioskodawca nadmienił, że w podobnej sprawie był stroną postępowania sądowego przed Sądem Rejonowym (...) na skutek powództwu pracownika, któremu potracono składki na ubezpieczenie społeczne a stanowisko swoje wywodzi z orzeczenia SR (...) w którym to Sąd stwierdził wprost, iż wszystkie świadczenia związane z rozwiązaniem urnowy o pracę, mające charakter kompensacyjny i nie podlegają "zusowaniu" - cyt. z orzeczenia ww. Sądu.

Uzupełniając wniosek wnioskodawca wskazał, iż planowane świadczenia stanowią dla pracownika przychód z tytułu stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny.

Mając na uwinie treści wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Spiesznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek, o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru-składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społecznie pracowników-stanowi przychód, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz.. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz, wartość pieniężną świadczeń xv naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowaniu tych wypłat i świadczeń, a w szczególności; wynagrodzenia za godziny nadliczbowe-, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od lego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak i również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1995 r., w sprawie szczegółowych zasad ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W myśl § 2 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydaniu niewłaściwego świadectwa pracy. Z powołanego przepisu wynika, że podstawy wymiaru składek wyłączone są również świadczenia mające charakter kompensacyjny ustalone np.: w drodze porozumień zawartych miedzy pracodawcą a pracownikiem. Wymagane jest natomiast istnienie więzi pomiędzy rozwiązaniem stosunku pracy, a powstaniem roszczenia o wypłatę odprawy, odszkodowania lub rekompensaty, bez względu na nazwę świadczenia. Przy wyłączeniu z podstawy składek takiego składnika nie ma znaczenia również jego wysokość, a jedynie bezpośredni związek z rozwiązaniem stosunku pracy.

Zakład wskazuje, iż wydając pisemną interpretację dokonuje oceny wskazanego przez przedsiębiorcę we własnym stanowisku w sprawie rozumienia treści przepisów prawa, z których bezpośrednio wynika obowiązek świadczenia składek w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rozpatrując wniosek przedsiębiorcy Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, wykładni zapisów porozumienia zawartego między pracodawcą, a pracownikiem oraz nie dokonuje oceny czy zapisy zawarte w porozumieniu maja znaczenie na kwalifikację wypłacanych świadczeń. Kwestia oceny charakteru i okoliczności, w których pracodawca wypłacił pracownikowi wynagrodzenie nic mieści się w zamkniętym katalogu spraw, w których Zakład wydaje pisemne interpretacje.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawcy, które odnosi się do zastosowania przepisu § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe do wypłaconych pracownikowi świadczeń, które zdaniem wnioskodawcy stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.