WPI/200000/43/959/2018 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości świadczenia w postaci karty Multisport w części finansowanej przez pracodawcę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 września 2018 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych WPI/200000/43/959/2018 Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości świadczenia w postaci karty Multisport w części finansowanej przez pracodawcę.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odnosząc się do stanowiska przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 16 sierpnia 2018 r. przez Przedsiębiorcę (...) uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości świadczenia w postaci karty Multi Sport w części finansowanej przez Pracodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek Przedsiębiorcy: (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Powyższy wniosek został uzupełniony w zakresie formalnym pismem złożonym w dniu 29 sierpnia 2018 r.

Wnioskodawca (dalej również: Spółka, Pracodawca) przedstawiając zdarzenie przyszłe wskazał, że zamierza podpisać umowę z podmiotem zewnętrznym na udostępnienie pracownikom możliwości korzystania z karty Multisport (dalej: Karta). Opłata miesięczna za Kartę ma być współfinansowana przez Spółkę. Pracodawca umożliwi pracownikowi nabycie Karty po cenie niższej od jego wartości detalicznej, np. za (...) (słownie: (...) 00/100 gr).

W związku z powyższym, Spółka planuje wprowadzenie odpowiednich zmian w regulaminie wynagradzania. Zgodnie z postanowieniami regulaminu wynagradzania korzystanie z Karty będzie dla pracowników dobrowolne, a w przypadku braku korzystania z powyższego świadczenia pracownikom nie będzie przysługiwało prawo do ekwiwalentu pieniężnego.

Spółka wskazuje, iż wartość świadczenia w części finansowanej przez Pracodawcę będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350, z późn. zm. dalej: Ustawa o PIT).

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie wskazując, co następuje:

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego po stronie Spółki powstały wątpliwości, czy przychody pracowników Spółki z tytułu korzystania z Karty są przychodami niestanowiącymi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Zdaniem Spółki w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego znajdzie zastosowanie § 2. ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949, dalej: Rozporządzenie), zgodnie z którym podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Spółka uważa również, że świadczenie w postaci Karty będzie stanowiło przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT w kwocie, która będzie finansowana przez pracodawcę.

Jednocześnie kwota ta nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, gdyż spełnione zostaną warunki z § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia:

a. Powyższe świadczenie będzie stanowić dla pracowników korzyść materialną, bowiem

* będą oni uprawnieni do skorzystania z Karty częściowo odpłatnie

* oszczędzając w ten sposób część kwoty, którą musieliby wydać w przypadku nabycia tej Karty we własnym zakresie.

b. Świadczenia te będą uprawniały pracowników do zakupu Karty po cenie niższej od jej wartości detalicznej, bowiem

* pracownicy jedynie w części będą finansować Kartę, więc "cena" jej nabycia przez pracowników będzie niższa od detalicznej.

c. Możliwość skorzystania ze świadczenia w postaci Karty będzie wynikać z regulaminu wynagradzania.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że powyższe stanowisko zostało potwierdzone wielokrotnie w decyzjach ZUS, w tym m.in. w:

* decyzji ZUS nr 221 z dnia 20 czerwca 2018 r., znak DI/100000/43/705/2018: "Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybiera postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne usług (tu: abonamentu medycznego, kart MultiSport lub innych wybranych przez wnioskodawcę) oraz nie stanowi ekwiwalentu w formie pieniężnej i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to podlega ono wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia."

* decyzji ZUS nr 176 z dnia 23 lutego 2018 r., znak WPI/200000/43/176/2018,

*decyzji ZUS nr 240 z dnia 7 kwietnia 2015 r., znak DI/100000/43/177/2015:

"W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika% tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu mu skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością."

Wnioskodawca zwrócił się o interpretację czy przedstawione powyżej stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż we wskazanym powyżej trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowania płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe) osób będących m.in. pracownikami stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

1.

przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe,

2.

wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zauważyć należy, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle określonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w ustawowo wskazanym zakresie, gdyż sprawy te w myśl przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych.

W konsekwencji, w niniejszej decyzji Zakład dokonał interpretacji przepisów sfery ubezpieczeń społecznych, opierając się na wskazaniu Wnioskodawcy, że "..wartość świadczenia w części finansowane) przez Pracodawcę będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych..".

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

1.

wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

2.

przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w regulaminie wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Konkludując, w przypadku, gdy wartość składki z tytułu świadczenia w postaci Karty Multisport w części finansowanej przez pracodawcę stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, zaś prawo do uzyskania tej korzyści wynikać będzie z postanowień regulaminu wynagradzania obowiązującego w firmie, które przewidują partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tego świadczenia, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, który przystąpią do tego świadczenia.

W rezultacie, wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emertytalne i rentowe, a w konsekwencji również ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe pracowników Wnioskodawcy, którzy przystąpią do tego świadczenia będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia świadczenia w postaci Karty Multisport, a ponoszoną przez pracowników odpłatnością.

Mając powyższe na uwadze, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 16 sierpnia 2018 r. uzupełnionym w dniu 29 sierpnia 2018 r. przez Przedsiębiorcę (...) w sprawie możliwości wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, którzy przystąpią do rzeczonego świadczenia - wartości tego świadczenia w postaci Karty Multisport w części finansowanej przez Pracodawcę.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust, 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 201811 Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 199811 o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 201811 Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl