WPI/200000/43/878/2018

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 646) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 lipca 2018 r. przez (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości świadczeń rzeczowych z świadczeń pieniężnych, które Wnioskodawca planuje przekazać pracownikom z okazji jubileuszu, w sytuacji gdy stanowią darowiznę na podstawie ustawy o podatku od spadku i darowizn.

W dniu 25 lipca 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów w trybie art. 34 ustawy Prawo przedsiębiorców złożony przez (...)

Wnioskodawca przedstawiając zdarzenie przyszłe wskazał, że we wrześniu 2018 r. będzie obchodzić jubileusz (...) - lecia swojego istnienia. Ze względu na niepowtarzalną rocznicę Spółka chce uczcić to wydarzenie. Zarząd Spółki planuje uhonorować niektórych pracowników, w oparciu o odrębnie podjętą uchwałę, i: (...)

Obdarowanymi będą pracownicy legitymujący się wzorową postawą, zaangażowaniem w rozwój Przedsiębiorstwa oraz odpowiednim stażem pracy. Wszystkie prezenty finansowane będą ze środków obrotowych Spółki, a ich wartość będzie zróżnicowana w zależności od zasług uhonorowanych. Obdarowanie wyróżnionych pracowników odbędzie się podczas uroczystej akademii.

Zarząd Spółki ocenia, iż uczczenie jubileuszu istnienia Przedsiębiorstwa w opisanej formie wzmocni wizerunek firmy w środowisku biznesowym, a jednocześnie pozytywnie wpłynie na ogólną działalność Spółki oraz, co bardzo istotne, wzmocni więź pracowników ze Spółką oraz poprawi wzajemne relacje między pracownikami. Prezenty nie będą stanowiły dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę, będzie to darowizna określona w art. 888 § 1 Kodeksu Cywilnego.

Pracownicy nie będą poinformowani o prezentach wręczanych na gali. Zarząd powołał ścisły zespół, który pracuje w sposób poufny, w celu wybrania i przedstawienia Dyrekcji zgłoszonych do uhonorowania kandydatów. Wyłonieni w powyższy sposób zasłużeni pracownicy otrzymają na gali karty podarunkowe albo alternatywnie prezent rzeczowy albo pieniądze. W obchodach jubileuszu czyli we wspomnianej gali uczestniczyć będzie cała załoga, czyli około 540 osób, goście zaproszeni "z zewnątrz" oraz oczywiście emeryci - byli pracownicy.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia w postaci przekazania pracownikom: kart podarunkowych, prezentów rzeczowych i /lub pieniędzy stanowi darowiznę na gruncie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (art. 1 ust. 1 pkt 2) i uzyskane przez pracowników przysporzenie nie będzie stanowiło przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w artykule 12 ustawy o PIT.

Stanowisko Przedsiębiorstwa zostało potwierdzone w uzyskanej przez Wnioskodawcę Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...) 2018 r. o sygnaturze (...) wydanej w oparciu o opisany wyżej stan faktyczny i przyszły. Wnioskodawca przytacza cytat ze wspomnianej Interpretacji indywidualnej: "W rezultacie stwierdzić należy, że planowano przez Wnioskodawcę darowizna zegarków, drobnych upominków, pieniędzy, która nie będzie dodatkową formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Reasumując, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie ort. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wręczenie pracownikom przez Wnioskodawcę kart podarunkowych, świadczeń pieniężnych i świadczeń rzeczowych, z okazji obchodów jubileuszu 90-lecia istnienia Wnioskodawcy nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, z ww. tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych".

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dokonane na rzecz pracowników darowizny (karty podarunkowe albo prezenty rzeczowe albo pieniądze) stanowić będą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne (tj. ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe). Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne, a w konsekwencji czy na Wnioskodawcy jako płatniku będzie ciążył obowiązek naliczenia, poboru i zapłaty składek na wyżej wymienione ubezpieczenie od przysporzenia uzyskanego przez pracowników?

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że przedstawiona powyżej kwalifikacja podatkowa uzyskanego przez pracowników przysporzenia jako darowizny nie budzi wątpliwości Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie oczekuje od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dokonania wykładni przepisów prawa podatkowego a jedynie potwierdzenia czy przedmiotowe przysporzenie będzie stanowić podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych i zdrowotnej oraz, czy na Wnioskodawcy będą ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika składek.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do potrącania składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy, FGSP oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne od przychodu uzyskanego przez pracownika z tytułu otrzymanej darowizny.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są m.in. pracownikami.

Natomiast zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz w związku z art. 20 ust. 1 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne stanowi przychód zdefiniowany w art. 4 pkt 9 tejże ustawy, lako przychód zgodnie ze wskazanym artykułem należy rozumieć " przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy (...)".

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje z kolei art. 81 ust. 1 i ust. 6 Ustawy o finansowaniu opieki zdrowotnej. Zgodnie z tymi przepisami, do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, przy czym tak obliczoną podstawę obniża się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego.

Zatem dla rozstrzygnięcia czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne i w konsekwencji, czy powstaje obowiązek opłacania składek na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma kwalifikacja uzyskanego przychodu dla celów podatkowych jako przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Przekazane pracownikom świadczenia nieodpłatne stanowią darowiznę podlegającą opodatkowaniu na podstawie Ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z powyższym, uzyskane przez pracowników przysporzenie nie stanowi przychodów z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. W konsekwencji, wartość uzyskanego przysporzenia nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zgodnie z art. 17 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pracodawca jest płatnikiem czyli podmiotem zobowiązanym do obliczenia, pobrania i odprowadzenia na rachunek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenia społeczne, których podstawą obliczenia jest wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wypłacane przez pracodawcę. Z kolei, zgodnie z art. 85 ust. 1 Ustawy o finansowaniu opieki zdrowotnej, pracodawca jest również płatnikiem składek na ubezpieczenie zdrowotne, należnych od wynagrodzenia pracowników. Oznacza to, że Wnioskodawca jako pracodawca, jest co do zasady zobowiązany do dopełnienia obowiązków związanych z uregulowaniem składek na ubezpieczenia społeczne i składek na ubezpieczenie zdrowotne należnych od wynagrodzeń pracowników.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę, że przekazanie świadczeń w jakiejkolwiek postaci nie powoduje powstania po stronie osób obdarowanych przychodów z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy lecz skutkuje uzyskaniem dla nich przychodów z darowizny, Spółka nie jest zobowiązana do działania w charakterze płatnika składek na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy nie ciąży na nim obowiązek obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Powyższe oznacza, iż Wnioskodawca jako płatnik składek w rozumieniu art. 4 pkt 2 lit. a Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie zobowiązany do uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - świadczenia w postaci przekazania pracownikom świadczeń rzeczowych / świadczeń pieniężnych stanowiących darowiznę na gruncie Ustawy o podatku od spadków i darowizn, zatem obowiązek opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i FGSP od ww. świadczeń przekazanych pracownikom z okazji jubileuszu - NIE POWSTANIE.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca zwrócił się o potwierdzenie prawidłowości stanowiska zaprezentowanego we wniosku.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreśla, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w trybie niniejszej decyzji, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez Przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis zdarzenia przyszłego zawarty w treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydając interpretację indywidualną - na gruncie ustawy - Prawo przedsiębiorców-zobligowany jest jedynie do oceny przedstawionego przez przedsiębiorcę stanowiska oraz dokonanej przez przedsiębiorcę oceny przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne mających zastosowanie na tle zaistniałego zdarzenia przyszłego tak, by umożliwić przedsiębiorcy prawidłowe wypełnianie spoczywających na nim obowiązków nałożonych prawnie w tym zakresie.

Odnosząc się do problematyki podniesionej w treści złożonego w dniu 25 lipca 2018 r. wniosku o wydanie interpretacji wskazać należy, iż w myśl art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych, określone tą ustawą - wykonuje płatnik składek, którym w stosunku do pracowników jest pracodawca. Zgodnie z art. 17 ust. 1, art. 46 ust. 1 ustawy, płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz przekazywać do Zakładu w całości należne składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za ubezpieczonych będących pracownikami za każdy miesiąc kalendarzowy.

Zagadnienia dotyczące m.in. ustalania podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ściśle uzależniają włączenie danego świadczenia do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników od zakwalifikowania go jako przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem dla rozstrzygnięcia czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Wskazać w tym miejscu należy, że jednoznacznie ujęty w powyżej powołanym art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - zakres przedmiotowy wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, gdyż sprawy te w myśl przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych. W konsekwencji, w niniejszej decyzji Zakład dokonał interpretacji przepisów sfery ubezpieczeń społecznych, opierając się na wskazaniu Wnioskodawcy, że opisane ". świadczenie w postaci przekazania pracownikom: kart podarunkowych, prezentów rzeczowych i/ lub pieniędzy stanowi darowiznę na gruncie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (art. 1 ust. 1 pkt 2) i uzyskane przez pracowników przysporzenie nie będzie stanowiło przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ustawy o PIT"- traktując takie oświadczenie jako element opisu zdarzenia przyszłego. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że jego stanowisko w przedmiocie kwalifikacji przychodu potwierdza Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...) 2018 r. o sygnaturze:, wydana w oparciu o opisany wyżej stan faktyczny i przyszły, zgodnie z którą " (...) planowana przez Wnioskodawcę darowizna zegarków, drobnych upominków, pieniędzy, która nie będzie dodatkową formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spodków i darowizn wręczenie pracownikom przez

Wnioskodawcę kart podarunkowych, świadczeń pieniężnych i świadczeń rzeczowych, z okazji obchodów jubileuszu 90-lecia istnienia Wnioskodawcy nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...)".

Z przedstawionego przez Przedsiębiorcę zdarzenia przyszłego wynika, że świadczenia rzeczowe / świadczenia pieniężne, które zamierza przekazać pracownikom z okazji jubileuszu Spółki, których wartość będzie zróżnicowana w zależności od zasług uhonorowanych, przy czym ww. świadczenia nie będą stanowiły dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę a zatem przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz nieodpłatne świadczenie przekazane w formie darowizny na podstawie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 664). Przedstawioną klasyfikację przychodu potwierdza uzyskana przez Wnioskodawcę indywidualną interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...) 2018 r. o sygnaturze: (...) która wprost rozstrzyga, iż przekazana pracownikom darowizna na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, podlega wyłączeniu z opodatkowania tego przychodu u pracowników na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wręczenie pracownikom przez Wnioskodawcę kart podarunkowych, świadczeń pieniężnych i świadczeń rzeczowych z okazji obchodów jubileuszu firmy nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki od tych świadczeń na podatek dochodowy od osób fizycznych, a tym samym Wnioskodawca jako płatnik składek w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie będzie zobowiązany do uwzględnienia wartości ww. świadczeń w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Odnosząc się do obowiązku naliczania i opłacania od wartości ww. świadczeń należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wskazać należy, że obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1938 z późn. zm.) z zapisu art. 81 ust. 1 tej ustawy wynika, że do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Jednocześnie w myśl art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1065 z późn. zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (t. jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1433) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w przypadku zaistnienia obowiązku ich opłacania, ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Mając powyższe na uwadze. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 lipca 2018 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości świadczeń rzeczowych/świadczeń pieniężnych, które Wnioskodawca planuje przekazać pracownikom z okazji jubileuszu, w sytuacji gdy stanowią darowiznę na podstawie ustawy o podatku od spadku i darowizn.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.