WPI/200000/43/818/2019 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości posiłków, udostępnianych przez pracodawcę swoim pracownikom do kwoty nie przekraczającej 190 zł miesięcznie.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 sierpnia 2019 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych WPI/200000/43/818/2019 Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości posiłków, udostępnianych przez pracodawcę swoim pracownikom do kwoty nie przekraczającej 190 zł miesięcznie.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku przedsiębiorcy: (...) złożonym w dniu 21 sierpnia 2019 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości posiłków, udostępnianych przez pracodawcę swoim pracownikom do kwoty nie przekraczającej 190 zł miesięcznie.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców.

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku poinformował, że prowadzi na terenie Polski działalność gospodarczą w zakresie tworzenia systemów dostępu poprzez m.in. produkcję złączy i śrub, wytłaczanie i walcowanie metali, produkcję wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn oraz produkcję konstrukcji metalowych. W ramach prowadzonej działalności Spółka zatrudnia pracowników. Z tytułu wypłacania pracownikom wynagrodzenia za pracę, Spółka pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

W celu podnoszenia atrakcyjności zatrudnienia, Wnioskodawca zamierza uruchomić świadczenie pozapłacowe w formie dofinansowania do posiłków. W tym celu Spółka zawrze umowę o świadczenie usług cateringowych z firmą trudniącą się tego rodzaju działalnością. Firma cateringowa będzie przygotowywać i dostarczać posiłki w dni robocze do siedziby Wnioskodawcy, według zamówień składanych przez pracowników. Przez posiłki rozumie się przygotowane dania obiadowe, jak np. zupę, drugie danie, naleśniki, pierogi, sałatki itp.

Pracownicy na każdy dzień roboczy będą składać zamówienia za pomocą systemu elektronicznego z ustalonego pomiędzy Wnioskodawcą a firmą cateringową menu. Pracownicy będą mogli składać zamówienia raz, kilka lub kilkanaście razy w miesiącu; będą mogli też nie składać zamówień w ogóle (jeśli w danym miesiącu pracownik nie zamówi żadnego posiłku, dofinansowanie do posiłków w jego przypadku nie będzie miało miejsca). Pracownicy nie będą uprawnieni do jakiegokolwiek ekwiwalentu z tego tytułu.

Koszt posiłku w części będzie ponosił pracownik i Spółka. Koszt ponoszony przez pracownika będzie uiszczany przez pracownika bezpośrednio na rzecz firmy cateringowej. Natomiast koszt finansowany przez Wnioskodawcę będzie uiszczany na rzecz firmy cateringowej na podstawie comiesięcznej faktury.

Korzyść w postaci ww. świadczenia (wartość dofinansowania posiłków przez Spółkę) będzie stanowiła dla pracowników przychód ze stosunku pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2019.1387 t.j. z późn. zm.).

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przychód pracownika z tytułu dofinansowania jego posiłków przez Wnioskodawcę, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz.U,2017.1949, z późn. zm., dalej "rozporządzenie"), będzie podlegał wyłączeniu do kwoty 190 zł miesięcznie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (tj. emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe) oraz zdrowotne?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie wskazując, co następuje;

W myśl § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Zatem aby skorzystać z wyłączenia należy spełnić następujące warunki:

1)

dofinansowanie powinno dotyczyć posiłków, czyli dań gotowych do spożycia, a nie np. produktów spożywczych w ogólności;

2)

za niekorzystanie z dofinansowania do posiłków pracownicy nie mogą być uprawnieni do ekwiwalentu z tego tytułu;

3)

wyłącznie dotyczy dofinansowania do kwoty 190 zł miesięcznie (nadwyżka ponad wskazaną kwotę nie będzie korzystała z wyłączenia).

W opinii Wnioskodawcy z uwagi na fakt, iż spełnia wszystkie wskazane powyżej warunki, co zostało opisane w stanie faktycznym, wartość dofinansowania posiłków stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, jednak kwota dofinansowania do 190 zł miesięcznie będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne i rentowe).

Jednocześnie Wnioskodawca podniósł, że na podstawie przepisu:

* art. 20 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.11.2019.300 t.j. z późn. zm.), przychód, o którym mowa wyżej będzie mógł być wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe;

* art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. 2019.1373 tj.), przychód, o którym mowa wyżej będzie mógł być wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne (do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe tych osób). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedstawione wyżej stanowisko potwierdzają pośrednio liczne interpretacje przepisu dokonane przez ZUS, m.in.:

- interpretacja z dnia 5 marca 2019 r., nr DI/100000/43/126/2019,

- interpretacja z dnia 9 stycznia 2017 r. nr DI/100000/43/1299/2016,

- interpretacja z dnia 14 lipca 2016 r" nr. DI/100000/43/703/2016.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Wskazać przy tym należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Ocena stanowiska przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego zawartego w treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga, iż procedując nad wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Wydając pisemną interaretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez Wnioskodawcę oświadczenia, którymi jest związany.

Powyższe oznacza, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Wynika to z faktu braku możliwości negowania przez Zakład okoliczności i stwierdzeń podanych przez Przedsiębiorcę we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie zdarzenia przyszłego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez Wnioskodawcę, obciąża więc jedynie przedsiębiorcę. Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Zgodnie natomiast z treścią art. 81 ust. 1, 5 i 6 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1373), do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób będących pracownikami stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z tym zastrzeżeniem, iż nie stosuje się przy jej obliczeniu włączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźna, jak również ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zauważyć należy, że jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji (art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych), uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy. Jak stanowi art. 34 ust. 17 ustawy - Prawo przedsiębiorców, zasady i tryb udzielania przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.). Dlatego też, Zakład wydając interpretację w danej sprawie poprzestaje na oświadczeniu Przedsiębiorcy iż, "Korzyść w postaci ww. świadczenia (wartość dofinansowania posiłków przez Spółkę) będzie stanowiła dla pracowników przychód ze stosunku pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych", traktując takie oświadczenie jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Powyższe zwolnienia stanowią odstępstwo od zasady powszechności oskładkowania i jako mające charakter przywileju powinny być interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej. Zgodnie z § 2 ust.l pkt 11 rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, iż z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu, do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł. Zauważyć należy, że ww. przepis mówi jedynie o posiłkach, tym samym na podstawie § 2 ust. 1 pkt 11 powołanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe możliwe jest wyłączenie jedynie tych posiłków, które są udostępniane pracownikom przez placówki gastronomiczno-restauracyjne, bary, punkty gastronomiczne, stołówki - mające w swej ofercie posiłki w formie gotowych do spożycia dań, a nie przez placówki handlowe takie jak sklepy spożywcze.

Jak trafnie zauważył Wnioskodawca, pozostałe przestanki determinujące wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przychodu, o którym stanowi § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, to brak ekwiwalentności świadczeń oraz zachowanie limitu 190 zł miesięcznie.

Wobec okoliczności, iż Wnioskodawca wskazał, że: dofinansowanie będzie dotyczyć posiłków, czyli dań gotowych do spożycia, a nie produktów spożywczych w ogólności, a w przypadku nieskorzystania z dofinansowania do posiłków pracownicy nie będą uprawnieni do ekwiwalentu z tego tytułu i zachowany zostanie przewidziany ww. przepisie limit zgodnie z którym wartość dofinansowania przez pracodawcę posiłków nie może przekroczyć miesięcznie 190 zł - należy uznać, iż przedsiębiorca spełnia przesłanki do zastosowania ww. wyłączenia.

W rezultacie, wartość dofinansowania przez pracodawcę swoim pracownikom posiłków, w trybie i na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie będzie uwzględniana w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) z tytułu stosunku pracy. Jednocześnie mając na uwadze wykazaną powyżej zależność łączącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, wartość finansowanych przez Wnioskodawcę posiłków, nie będzie również stanowić podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 21 sierpnia 2019 r. przez przedsiębiorcę (...) w sprawie nieuwzględnienia w sprawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości posiłków udostępnianych przez pracodawcę do kwoty nie przekraczającej 190,-zł miesięcznie.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki

organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl