WPI/200000/43/749/2019 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy: złożonym w dniu 01

sierpnia 2019 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

W dniu 1 sierpnia 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Powyższy wniosek został uzupełniony pod względem merytorycznym pismem z dnia 2 września 2019 r. (doręczonym w dniu 4 września 2019 r.).

Wnioskodawca przedstawiając zdarzenie przyszłe poinformował, że (...) (dalej: Wnioskodawca lub posiada strukturę wielooddziałową. W 2019 doszło do podziału (...) trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych i sześć oddziałów " zostało przeniesionych/ wydzielonych do istniejącej spółki (...). Przed podziałem składała się z centrali i 12 oddziałów, będących (...).

Po podziale w (...) pozostała centrala i sześć oddziałów będących (...). Każdy z oddziałów oraz centrala przed podziałem jak i obecnie posiada własną strukturę organizacyjną oraz zatrudnia pracowników. W rozumieniu przepisów prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych każdy oddział oraz centrala jest odrębnym pracodawcą i posiada status odrębnego zarejestrowanego płatnika dla potrzeb PIT i ZUS.

(...) również posiada strukturę wielooddziałową i tak samo jak w (...) każdy z jej oddziałów co do zasady jest odrębnym pracodawcą i posiada status odrębnego zarejestrowanego płatnika dla potrzeb PIT i ZUS. W związku z wyżej opisanym podziałem Wnioskodawcy, doszło do przejścia zakładów pracy (oddziałów - w rozumieniu art. 23' Kodeksu Pracy. Natomiast z niektórymi pracownikami centrali, Wnioskodawca na zasadzie porozumienia stron zgodnie z art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy rozwiązał umowy o pracę (dalej: Porozumienia), a pracownicy ci zawiązali nowy stosunek pracy z (...).

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności oraz występujące u wyżej wskazanych pracodawców różnice w uprawnieniach do świadczeń pracowniczych wynikających z długoletniego stażu pracy, a także zgłaszane z tego powodu przez byłych pracowników centrali (...) postulaty w zakresie utraconych korzyści. Wnioskodawca zamierza zawrzeć z nimi aneksy do Porozumień. W aneksach tych, w związku z rozwiązaniem pomiędzy (...) oraz pracownikami łączących ich stosunków pracy. Wnioskodawca zobowiąże się do zapłaty pracownikom określonej kwoty, jako rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę, pod warunkiem pozostawania pracownika na określony dzień w przyszłości w stosunku pracy z pracodawcą (...) lub odpowiednio (dalej: Rekompensata).

Wypłacona Rekompensata będzie stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 2 września 2019 r. znak (...) doręczonym w dniu 04. września 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił (doprecyzował) opis zdarzenia przyszłego wskazując, ze wartość jednorazowej rekompensaty, którą Wnioskodawca zamierza wypłacić byłym pracownikom w związku z rozwiązaniem stosunku pracy na zasadzie porozumienia stron, na podstawie zawartych aneksów do tych Porozumień - pod warunkiem pozostawania pracownika na określony dzień w przyszłości w stosunku pracy z nowym pracodawcą -(...) będzie wypłacona z tytułu rozwiązania stosunku pracy i jej wypłata będzie miała ścisły i nierozerwalny związek z faktem ustania stosunku pracy tj. nie zostanie wypłacona w innych okolicznościach.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie wskazując, co następuje;

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone byłym pracownikom Rekompensaty zgodnie z zawartymi Porozumieniami oraz aneksami do tych Porozumień, w myśl Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017.1949; dalej: Rozporządzenie) nie będą stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019300) oraz § 1 Rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 Rozporządzenia. Natomiast w myśl art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018.1510) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne I rentowe.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wyżej wskazano, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników nie stanowią przychody wymienione enumeratywnie w § 2 Rozporządzenia, gdzie w ust. 1 pkt 3 wskazano, że podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią przychody uzyskane przez pracownika w związku z wypłatą odpraw, odszkodowań, rekompensat wypłacanych z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Literalne brzmienie powyższego przepisu wskazuje, że z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe mogą być wyłączone odprawy, odszkodowania, rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Powyższe wyłączenie określonych należności zostało więc skonstruowane w sposób ogólny. Jedynie przykładowo wymieniono, że chodzi o odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę, rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu wypowiedzenia, czy też niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy. W związku z powyższym katalog świadczeń wyłączonych i podstawy wymiaru składek zawartych w tym przepisie ma charakter otwarty, a powyższe wyłączenie nie dotyczy tylko odpraw, odszkodowań czy rekompensat przysługujących na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących, ale również wynikających z regulaminu zwolnień grupowych, z porozumień negocjowanych ze związkami zawodowymi na poziomie zakładu pracy lub indywidualnych porozumień zawieranych ze zwalnianymi pracownikami (w sytuacjach przewidzianych przez umowę o pracę lub w późniejszych porozumieniach między pracodawcą a konkretnym pracownikiem) lub w sytuacjach kiedy doszło do wygaśnięcia umowy o pracę. Koniecznym warunkiem wyłączenia jest natomiast związek pomiędzy wypłatą tego świadczenia, a rozwiązaniem stosunku pracy. Zatem przywołany przepis § 2 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy wypłata odprawy, odszkodowania, rekompensaty pozostaje w bezpośrednim oraz nierozerwalnym związku z faktem wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Jedyną przyczyną wypłaty przez pracodawcę świadczenia, winno być ustanie zatrudnienia - tego typu świadczenie nie może być wypłacane przez pracodawcę w innych okolicznościach, niż pozostających w ścisłym związku z rozwiązaniem stosunku pracy.

Stanowisko to potwierdzane jest przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wydawanych pismach, m in. z dnia z dnia 24 stycznia 2017 r., znak WPI/200000/43/15/2017; z dnia 10 stycznia 2018 r., znak DI/100000/43/1291/2017; z dnia 8 lutego 2019 r. znak WPI/200000/43/76/2019.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z przeprowadzoną restrukturyzacją (podział spółki przez wydzielenie do innej spółki przejmującej), Wnioskodawca z niektórymi pracownikami rozwiązał umowy o pracę na zasadzie porozumienia stron zgodnie z art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy (Porozumienia). Obecnie Wnioskodawca zamierza zawrzeć z byłymi pracownikami aneksy do tych Porozumień, na podstawie których, w związku z rozwiązaniem pomiędzy Wnioskodawcą oraz pracownikami łączących Ich stosunków pracy, zostaną wypłacone byłym pracownikom rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę (ze względu na występujące u Wnioskodawcy i u nowego pracodawcy różnice w uprawnieniach do świadczeń pracowniczych wynikających z długoletniego stażu pracy, a także zgłaszane z tego powodu postulaty w zakresie utraconych korzyści), pod warunkiem pozostawania pracownika na określony dzień w przyszłości w stosunku pracy z nowym pracodawcą -

Zdaniem Wnioskodawcy, bez wątpienia Rekompensaty te będą więc wypłacone z tytułu rozwiązania stosunku pracy, będą miały ścisły i nierozerwalny związek z faktem ustania stosunku pracy.

Mając zatem na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane Rekompensaty nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczania zdrowotne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Wskazać przy tym należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Ocena stanowiska przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zdarzenia przyszłego zawartego w treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga, iż procedując nad wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Wydając pisemną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez Wnioskodawcę oświadczenia, którymi jest związany.

Powyższe oznacza, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Wynika to z faktu braku możliwości negowania przez Zakład okoliczności i stwierdzeń podanych przez Przedsiębiorcą we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie zdarzenia przyszłego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez Wnioskodawcę, obciąża więc jedynie przedsiębiorcę.

Podkreślić również należy, iż w oparciu o zapytania sformułowanego przez Przedsiębiorcę, Zakład wydając niniejszą interpretację odnosi się wyłącznie do wątpliwości związanych z rozumieniem przepisu § 2 ust. I pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), która umożliwia wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uzyskanego przez pracownika przychodu w związku z wypłatą świadczeń pieniężnych, o których mowa w ww. przepisie.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Zgodnie natomiast z treścią art. 81 ust. 1, 5 i 6 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1373), do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób będących pracownikami stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z tym zastrzeżeniem, iż nie stosuje się przy jej obliczeniu włączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźna, jak również ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zauważyć należy, że jednoznacznie ujęty w art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zakres przedmiotowy wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji, uniemożliwia Zakładowi dokonania kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, a także dokonania kwalifikacji rekompensaty, o której mowa we wniosku, jako świadczenia wypłacanego z tytułu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy - uznając, oświadczenie Wnioskodawcy w tym zakresie za element opisu zdarzenia przyszłego.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego przez Przedsiębiorcę opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż wydając niniejszą decyzję Zakład związany jest oświadczeniami Przedsiębiorcy wskazującymi na to iż, " (...) jednorazowa rekompensata, które Wnioskodawca zamierza wypłacić byłym pracownikom w związku z rozwiązaniem stosunku pracy na zasadzie porozumienia stron, na podstawie zawartych aneksów do tych Porozumień - pod warunkiem pozostawania pracownika na określony dzień w przyszłości w stosunku pracy z nowym pracodawcą-będzie wypłacona z tytułu rozwiązania stosunku pracy i jej wypłata będzie miała ścisły i nierozerwalny związek z faktem ustania stosunku pracy tj. nie zostanie wypłacona w innych okolicznościach" oraz, że "Wypłacona Rekompensata będzie stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych".

Jednocześnie katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Powyższe zwolnienia stanowią odstępstwo od zasady powszechności oskładkowania i jako mające charakter przywileju powinny być interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią przychody uzyskane przez pracownika w zw. z wypłatą odpraw, odszkodowań, rekompensat wypłacanych z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Powyższe wyłączenie określonych należności, jako niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zostało skonstruowane w sposób ogólny. Jedynie przykładowo wymieniono, że chodzi o odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę, rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu wypowiedzenia, czy też niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy. W związku z powyższym przyjmuje się, że katalog świadczeń wyłączonych z podstawy wymiaru składek zawartych w komentowanym przepisie ma charakter otwarty, a powyższe wyłączenie nie dotyczy tylko odpraw, odszkodowań czy rekompensat przysługujących na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących, ale również wynikających z regulaminu zwolnień grupowych, z porozumień negocjowanych ze związkami zawodowymi na poziomie zakładu pracy lub indywidualnych porozumień zawieranych ze zwalnianymi pracownikami w ramach obowiązującej zasady swobody umów, która to zasada w prawie pracy oznacza dopuszczalność regulowania w umowie wszystkich innych spraw, jeśli nie pogarsza to sytuacji pracownika w porównaniu z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.

Zatem, wyłączenie z podstawy wymiaru składek przychodów uzyskanych przez pracownika z tytułu odpraw, odszkodowań czy rekompensat znajduje zastosowanie zarówno w odniesieniu do tych świadczeń (odpraw, odszkodowań czy rekompensat) mających swoje źródło w ustawach szczególnych, w tym ustawie z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jak również tych wynikających z dobrowolnych porozumień zawartych między pracodawcą a pracownikiem w sytuacjach przewidzianych przez umowę o pracę lub w późniejszych porozumieniach między pracodawcą a konkretnym pracownikiem lub w sytuacjach kiedy doszło do wygaśnięcia umowy o pracę.

Przywołany powyżej przepis § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia ma charakter szczególny, gdyż stanowi jeden z wyjątków od zasady uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe każdego przychodu pracownika osiągniętego z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten podlega zatem ścisłej wykładni, w konsekwencji znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy wypłata świadczenia (odprawy, odszkodowania czy rekompensaty) pozostaje w bezpośrednim i nierozerwalnym związku z faktem wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Jedyną przyczyną wypłaty przez pracodawcę świadczenia, winno być ustanie zatrudnienia. Oznacza to, iż tego typu świadczenie nie może być wypłacane przez pracodawcę w innych okolicznościach, niż pozostające w ścisłym związku z rozwiązaniem stosunku pracy.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji złożonym w dniu 1 sierpnia 2019 r., uzupełnionego pismem doręczonym w dniu 4 września 2019 r., wynika, iż wartość jednorazowej rekompensata po spełnieniu warunku pozostawania pracownika na określony dzień w przyszłości w stosunku pracy z nowym pracodawcą - (...) lub odpowiednio jej oddziałami, będzie stanowić przychód pracownika z tytułu stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz, że zostanie wpłacona z tytułu rozwiązania stosunku pracy i jej wypłata będzie miała ścisły i nierozerwalny związek z faktem ustania stosunku pracy.

Mając na uwadze powyższe, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 30 sierpnia 2019 r. uzupełnionym pismem z dnia 2 września 2019 r. przez przedsiębiorcę

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.