WPI/200000/43/739/2019

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odnosząc się do stanowiska przedstawionego we wniosku złożonym w dniu w dniu 30 lipca 2019 r. przez Przedsiębiorcę (...)

W dniu 30 lipca 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek Przedsiębiorcy (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców.

Wnioskodawca wystąpił o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie dwóch odrębnych spraw. Przedstawiając opis i sprawy dotyczącej zdarzenia przeszłego Wnioskodawca poinformował, co następuje;

Spółka w dniach (...) 05.2015 r. i 06.2015 r. zawarła umowy o świadczenie usług zarządzania (tzw. kontrakty menadżerskie) z Członkami Zarządu (w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej), zwanymi dalej łącznie "Zarządzającymi". Rada Nadzorcza Spółki podjęła Uchwały nr « dniu (...) 05.2015 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz wysokości wynagrodzeń Prezesa i Wiceprezesów/ Członków Zarządu Spółki, z którymi zawierana jest umowa o świadczenie usług zarządzania zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagrodzeniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi.

Umowy zawierały zapisy o zakazie konkurencji po wygaśnięciu lub ich rozwiązaniu z jakichkolwiek przyczyn, ale pod warunkiem, że umowa o świadczenie usług zarządzania obowiązywała przez okres co najmniej 6 miesięcy i Zarządzający nie będą przez okres 8 miesięcy prowadzili działalności konkurencyjnej wobec Spółki. Z tytułu przestrzegania zakazu konkurencji. Zarządzającym przysługiwało odszkodowanie w wysokości obliczonej jako 4-krotność wynagrodzenia miesięcznego netto, tj. bez podatku od towarów i usług, należnego za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym umowa o świadczenie usług zarządzania wygasa lub uległa rozwiązaniu, płatne w 8 miesięcznych ratach. Warunkiem wypłaty każdej raty odszkodowania było składanie przez Zarządzających pisemnych oświadczeń o przestrzeganiu zakazu konkurencji.

W dniu (...) 01.2016 r. jeden z Wiceprezesów Spółki złożył rezygnację z funkcji Członka Zarządu, a pozostałym Członkom Zarządu wygasły mandaty z końcem kadencji w dniu 05.2016 r. W związku z powyższym Zarządzający zostali wyrejestrowani z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Przez okres do 8 miesięcy, każdemu z Zarządzających Spółka wypłacała odszkodowania, od których dokonywała naliczeń składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i zdrowotne, przy czym składki emerytalne i rentowe były naliczane do momentu osiągnięcia przez ubezpieczonych limitu rocznej podstawy wymiaru składek. Odszkodowania były wypłacane po wyrejestrowaniu ubezpieczonych i rozliczane w imiennych raportach ZUS RCA z kodem ubezpieczenia 3000. Wartość wypłacanych odszkodowań w myśl przepisów ustawy z dnia 26.07.1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) stanowiła przychód do opodatkowania.

Przedstawiając natomiast opis II sprawy dotyczącej stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, co następuje;

Na podstawie Uchwały nr (...)Rady Nadzorczej Spółki w sprawie kształtowania wynagrodzeń Członków Zarządu Spółki Wnioskodawcy, w dniu (...) 2017 r. Spółka zawarła umowy o świadczenie usług zarządzania (tzw. kontrakty menadżerskie) z Członkami Zarządu, zwanymi dalej łącznie "Zarządzającymi", w których zawarto zapis o zakazie konkurencji w okresie trwania umowy, jak również po ustaniu pełnienia Funkcji. Zasady kształtowania wynagrodzeń Członków Zarządu Spółki zostały określone w Uchwale nr (...) Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 29 grudnia 2016 r. wydanej na podstawie art. 203¹ Kodeksu spółek handlowych oraz przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami. W wyniku zapisów przedmiotowych umów, Zarządzający zobowiązali się, że przez okres 6 miesięcy od dnia ustania pełnienia funkcji, nie będą prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Spółki. Z tego tytułu każdemu Zarządzającemu przysługuje odszkodowanie w łącznej wysokości stanowiącej iloczyn 6 miesięcy i 0.5 krotności miesięcznego wynagrodzenia stałego, płatne w 6 miesięcznych ratach. Warunkiem wypłaty każdej raty odszkodowania jest złożenie przez Zarządzającego pisemnego oświadczenia o przestrzeganiu zakazu konkurencji. W dniu 19 lutego 2019 r. Rada Nadzorcza Spółki podjęła

Uchwałę nr w sprawie odwołania Członka Zarządu ze skutkiem na dzień podjęcia Uchwały oraz w dniu (....) 05.2019 r. pozostali Członkowie Zarządu Spółki złożyli rezygnacje z funkcji Członka Zarządu ze skutkiem na dzień (...) 05.2019 r.

W związku z powyższym Zarządzający zostali wyrejestrowani z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Obecnie Spółka realizując zapisy zawartych umów, na Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Odnosząc się do I sprawy przedstawionej w złożonym w dniu 30 lipca 2019 r. wniosku o indywidualną interpretację przepisów, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wskazuje, co następuje:

Powołany powyżej przepis art. 34 ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców - określa zakres, elementy oraz procedurę wydawania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Zgodnie z dyspozycją ww. art. 34 ust. 1, 2 i 3 wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przedsiębiorca powinien złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej. Wniosek może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (stany, które jeszcze nie powstały, lecz zaistnieją w przyszłości). Przedsiębiorca we wniosku o wydanie decyzji interpretacyjnej jest obowiązany przedstawić szczegółowy opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz własne stanowisko w sprawie.

Przepis art. 34 ww. ustawy jednoznacznie wskazuje, iż ustawodawca wśród spraw mogących stanowić przedmiot interpretacji indywidualnej dokonał jedynie rozróżnienia na dotyczące zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, pomijając zdarzenia przeszłe jako te sytuacje, które mogłyby stać się kanwą dla wniosku o wydanie interpretacji w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorcy.

Powyższe znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym, dotyczącym wprawdzie przepisu regulującego powyższą kwestię do 29 kwietnia 2018 r. tj. art. 10 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, jednakże odpowiadającego w swej treści zapisom ustawy - Prawo przedsiębiorców m.in. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 5 maja 2010 r., sygn. akt III AUa 3404/09 zgodnie z którym, możliwe jest wydanie interpretacji w sprawie zdarzenia przeszłego, które jednak wywołuje skutki w zakresie obowiązków ubezpieczeń społecznych nadal tj. aktualnego w dniu złożenia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. W sytuacji natomiast, gdy dany stan nie wykazuje - tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie - już ścisłego związku z aktualnymi obowiązkami przedsiębiorcy i ma charakter zdarzenia wyłącznie przeszłego brak jest podstaw do uczynienia go przedmiotem rozpoznania w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Z takim stanowiskiem koresponduje również, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 24 maja 2017 r" sygn. akt III AUa 1888/16, gdzie sąd ten wskazał, iż "Nie bez racji pozostaje też argumentacja pozwanego odnosząca się do materii zapytania, istotnie zapytanie interpretacyjne dotyczy stanu przeszłego albowiem obowiązków składkowych wnioskodawcy z lat 2013 - 2014. Skarżący w tym zamkniętym czasowo okresie powinien prawidłowo obliczyć i odprowadzić składki wywiązując się z obowiązku składkowego. Jeśli jednak wnioskodawca (stosując § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia) prawidłowo rozliczył składki, to nieporozumieniem jest odwoływanie się do tego, że "skutki zaistnienia stanu faktycznego nadal wymagają dokonania interpretacji przepisów". Oczywiście, jeśli składki zostały zaniżone, to pozwany zobligowany będzie do ich właściwego ustalenia po przeprowadzeniu stosownego postępowania kontrolnego. Taka droga umożliwi przeprowadzenie kompleksowych Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 29 12 2016 wydanej wyjaśnień charakteru zatrudnienia zleceniobiorców w latach 2013 i 2014 w ramach właściwego postępowania dowodowego. Zastąpienie tego postępowania zapytaniem, czy wnioskodawca w przeszłości prawidłowo rozliczał składki rozmija się z celem interpretacji prawnej, jakim jest usunięcie wątpliwości dotyczących świadczenia przez przedsiębiorcę składek na ubezpieczenia społeczne. Jeśli wnioskodawca takie wątpliwości miał, to powinien wystąpić ze stosownym zapytaniem w 2013 r.

Podkreślić należy, że w toku postępowania w sprawie z wniosku o wydanie interpretacji organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania podjętego w przeszłości lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskanie interpretacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu prawa.

W sytuacji gdy dany stan przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji me wykazuje ścisłego związku z aktualnymi obowiązkami przedsiębiorcy, jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy, (z uwagi na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od danego przychodu powodujące zdezaktualizowanie się tego obowiązku bądź nieopłacenie składek na te ubezpieczenia w terminie określonym w art. 47 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych) i ma charakter zdarzenia przeszłego brak jest podstaw prawnych do czynienia go przedmiotem rozpoznania w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Brak jest bowiem uzasadnienia dla wykorzystywania instytucji interpretacji indywidualnej do celów uzyskania potwierdzenia, iż dane zachowanie przedsiębiorcy, które nastąpiło w przeszłości było prawidłowe, czy też nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, ze odszkodowania, o których mowa w sprawie opisanej we wniosku oznaczonej nr I - zostały już wypłacone w okresach wcześniejszych przed dniem złożenia wniosku, zaś Wnioskodawca powziął wątpliwości czy w tych okresach należało bądź nie uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości tych odszkodowań.

Zakład we wskazanym trybie nie może dokonać oceny prawidłowości podjętych czynności w przeszłości. W trybie wydawania indywidualnej interpretacji brak jest możliwości dokonywania oceny konkretnych działań przedsiębiorcy pod kątem prawidłowości lub nieprawidłowości danego postępowania, do czego sprowadzałaby się interpretacja w przedmiotowej sprawie. Organ nie ma również obowiązku przedstawiania prawidłowego sposobu działania w danej sprawie. Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest, na gruncie ww. ustawy - Prawo przedsiębiorców, zobligowany jedynie do oceny przedstawionego przez przedsiębiorcę stanowiska - dokonanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisów prawa mających zastosowanie na tle zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. W przyjętym trybie Zakład może wskazać właściwy sposób rozumienia przepisu prawa kreującego obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Zaznaczyć również należy, że rozpoznając wniosek o wydanie interpretacji w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców, odmiennie od trybu na zasadach ogólnych regulowanych przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku o wydanie interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Powyższe znajduje potwierdzenie w ugruntowanej w tym zakresie linii orzeczniczej m.in. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, który w uzasadnieniu wyroku z dnia 16 lipca 2009 r. sygn. II SAB/Go 8/09 oraz wyroku Sąd Apelacyjny w Białymstoku, który w uzasadnieniu wyroku z 3 września ?Ot3 r. sygn. III AUa 193/13. Reasumując, wniosek o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa wiąże organ wydający decyzję w aspekcie zakresu i przedmiotu spraw.

Zagadnienie przedstawione w złożonym wniosku oznaczone jako I sprawa dotyczące zdarzenia przeszłego nie może zatem być, w świetle aktualnych okoliczności faktycznych i prawnych, przedmiotem interpretacji indywidualnej w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo przedsiębiorców, w rezultacie stwierdzić należy, iż w sprawie brak jest podstaw do wydania interpretacji w trybie art. 34 ww. ustawy. W konsekwencji, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odmawia wydania indywidualnej interpretacji w zakresie zagadnienia przedstawionego jako I sprawa we wniosku złożonym w dniu 30 lipca 2019 r. przez (...)

Jednocześnie wskazać należy, iż niemożność wydania interpretacji w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców nie oznacza, iż Wnioskodawca pozbawiony jest możliwości uzyskania wyjaśnień ze strony Zakładu. Wnioskodawcy służy bowiem prawo do wystąpienia do właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Zakładu z zapytaniem na zasadach ogólnych regulowanych przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego w sprawie opisanej we wniosku. Zapytanie takie jest wolne od opłaty.

Odnosząc się do problematyki odszkodowań, o których mowa w sprawie opisanej we wniosku oznaczonej nr II - wskazać należy, iż obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne spoczywa na płatniku składek i dotyczy osób. które podlegają tym ubezpieczeniom z uwagi na posiadanie odpowiedniego tytułu do tych ubezpieczeń.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne osób wykonujących pracę w oparciu o umowę o świadczenie usług, do której zastosowanie mają przepisy kodeksu cywilnego odnośnie umowy zlecenia (w tym w oparciu o umowy o zarządzanie - kontrakt menedżerski) stanowi przychód z tytułu tej umowy, jeżeli w umowie zlecenia określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.

Z kolei w myśl § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387), osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Przychodami na gruncie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych są zaś, zgodnie z brzmieniem art. 4 pkt 9, przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy oraz przychody z działalności wykonywanej osobiście przez osoby należące do składu rad nadzorczych, niezależnie od sposobu ich powołania.

Szczegółowe uregulowania dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek zostały zawarte w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Powyższe rozporządzenie w § 2 ust. 1 zawiera zamknięty katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że według brzmienia § 5 ust. 2 cytowanego rozporządzenia przepisy § 2-4 tego rozporządzenia stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Powyższe oznacza, iż zastosowanie włączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia lub innych umów o świadczenie usług uzależnione jest od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach Nie każde więc wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wymienione w § 2-4 tegoż rozporządzenia, przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę znajdzie zastosowanie do osób wykonujących pracę na podstawie umów zlecenia lub innych umów o świadczenie usług.

Zaznaczyć również należy, że wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe określonych kategorii przychodów enumeratywnie wymienionych w § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia - stanowi wyjątek od ogólnej zasady wyrażonej, w przypadku Wnioskodawcy, w art. 18 ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód, dlatego przepisy te muszą być interpretowane ściśle, bez stosowania wykładni rozszerzającej

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 4 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są odszkodowania wypłacone byłym pracownikom po rozwiązaniu stosunku pracy, na podstawie umowy o zakazie konkurencji, o której mowa w art. 101 ¹ Kodeksu pracy.

Z uwagi zatem na fakt, że zakaz konkurencji został uregulowany w art. 101 102 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1040) - to powołane przepisy nie znajdują co do zasady zastosowania do umów cywilnoprawnych regulowanych przepisami Kodeksu cywilnego, czy leż innych umów o świadczenie usług do których zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. W rezultacie brak jest również możliwości rozciągnięcia zastosowania wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przychodu wskazanego przez ustawodawcę w § 2 ust 1 pkt 4 ww. rozporządzenia, na umowy o zarządzanie spółka.

Z opisu stanu faktycznego dotyczącego sprawy oznaczonej nr II, przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji wynika, że Spółka w dniu stycznia 2017 r. zawarła umowy o świadczenie usług zarządzania (tzw. kontrakty menedżerskie) z członkami Zarządu. W umowach zawarto zapis o zakazie konkurencji w okresie trwania umowy, jak również po ustaniu pełnienia funkcji. Zasady kształtowania wynagrodzeń Członków Zarządu Spółki zostały określone w Uchwale Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia grudnia 2016 r. wydanej na podstawie art. 203¹ Kodeksu spółek handlowych oraz przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami. W treści zawartych umów, Zarządzający zobowiązali się, że przez okres 6 miesięcy od dnia ustania pełnienia funkcji, nie będą prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Spółki. Z tego tytułu każdemu Zarządzającemu będzie przysługiwało odszkodowanie w łącznej wysokości stanowiącej iloczyn 6 miesięcy i 0.5 krotności miesięcznego wynagrodzenia stałego, płatne w 6 miesięcznych ratach. Przy czym warunkiem wypłaty każdej raty odszkodowania jest złożenie przez Zarządzającego pisemnego oświadczenia o przestrzeganiu zakazu konkurencji. W dniu (...) 02.2019 r. członek Zarządu został odwołany przez Radę Nadzorczą Spółki ze skutkiem na dzień podjęcia uchwały oraz w dniu (...) 5.2019 r. pozostali Członkowie Zarządu Spółki złożyli rezygnacje z funkcji Członka Zarządu ze skutkiem na dzień (...) 05.2019 r.

Z opisu stanu faktycznego wynika zatem, że Spółka podlega ustawie z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2017 r. poz. 2190).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, z członkiem organu zarządzającego spółka zawiera umowę o świadczenie usług zarządzania na czas pełnienia funkcji. Zapisy dotyczące odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji po ustaniu stosunku będącego podstawą pełnienia funkcji zawarte są w art. 8 ust. 1 powyższej ustawy. Natomiast z treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, ze w sprawach określonych w ust. 1, przepisy art. 101 101⁵ Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio, przy czym odszkodowanie za każdy miesiąc, o którym mowa w tych przepisach, nie może być wyższe niż 100% wynagrodzenia miesięcznego podstawowego otrzymywanego przez członka organu zarządzającego spółki przed ustaniem pełnienia funkcji.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że kwestia odszkodowań z tytułu zakazu konkurencji w odniesieniu do osób świadczących usługi zarządzania w oparciu o ustawę z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami została uregulowana w szczególny sposób tj. poprzez odesłanie do przepisów Kodeksu pracy regulujących zakaz konkurencji.

W związku z powyższym należy przyjąć, że wartość odszkodowania wypłaconego z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji dla osób, zatrudnionych na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, do których stosuje się przepisy ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na mocy wskazanego powyżej przepisu § 2 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy:

w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe kwoty odszkodowania z tytułu przestrzegania zakazu konkurencji wypłaconego po ustaniu umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na podstawie przepisów ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, uznać należy za nieprawidłowe.

Jednocześnie Zakład zaznacza, że w drodze niniejszej decyzji dokonuje jedynie oceny stanowiska Przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów. Ocena stanowiska Przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zawarty w treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż rozpoznając wniosek o wydanie interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku o wydanie interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego. Wydając indywidualną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez Wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu, np. w toku prowadzonego postępowania lub w toku czynności kontrolnych, ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez Wnioskodawcę obciąża jedynie przedsiębiorcę.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo Przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.