WPI/200000/43/734/2019 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości świadczeń kafeteryjnych udostępnianych pracownikom w ramach platformy internetowej zasilanej przez spółkę.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 26 lipca 2019 r., uzupełnionym w dniu 14 sierpnia 2019 r. przez przedsiębiorcę: (...) Sp. z o.o. uznaje za nieprawidłowe w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości świadczeń kafeteryjnych udostępnianych pracownikom w ramach platformy internetowej zasilanej przez Spółkę.

W 26 lipca 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów złożony przez przedsiębiorcę: (...) Sp. z o.o. Powyższy wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony pismem z dnia 8 sierpnia 2019 r., doręczonym w dniu 14 sierpnia 2019 r.

Wnioskodawca przedstawił:

Spółka z o.o. (zwana dalej Spółką) zamierza wprowadzić zmianę w swoim regulaminie wynagradzania pracowników, a także zawrzeć umowę z podmiotem zewnętrznym. Zgodnie z postanowieniami regulaminu wynagradzania oraz wspomnianej umowy pracownicy Spółki otrzymują spersonalizowany dostęp do internetowego portalu, przy użyciu którego będą mogli nabywać oferowane na portalu towary i usługi a także rozdysponowywać w tym celu przypisane im przez Spółkę punkty obniżające koszt ich nabycia. Wspomniane punkty Spółka będzie co miesiąc przypisywała swoim pracownikom pokrywając ich koszt drugiej stronie umowy już po ich zrealizowaniu przez pracowników Spółki na potrzeby nabycia towaru lub usługi. Pracownicy będą częściowo uczestniczyć w kosztach Spółki wynikających z przypisania tych punktów, wyrażając dobrowolne pisemne zgody na potrącenia określonej kwoty ze swojego wynagrodzenia za pracę. W trakcie korzystania z portalu internetowego pracownicy będą samodzielnie nabywać wybrane przez siebie towary i usługi, wykorzystując przypisane im punkty dla obniżenia ich ceny. Pracownicy będą nabywać wybrane towary lub usługi bezpośrednio od ich dostawców oferujących się na wspomnianym portalu internetowym. W każdym miesiącu Spółka przypisywać będzie pracownikowi punkty za kwotę (...) zł, z czego (...) zł będzie pokrywane ze środków obrotowych pracodawcy, a 2I będzie w ramach współfinansowania potrącane z wynagrodzenia pracownika za jego zgodą. Regulacje w sprawie korzystania z systemu kafeteryjnego zostaną opisane w regulaminie wynagradzania. Pracownik nie będzie miał możliwości wymienić punktów na gotówkę ani nie może zbyć ich na rzecz innej osoby. Pracownik po zapisaniu go do programu dostanie dostęp do platformy internetowej "kafeterii^" gdzie za przelane środki dostaje do wykorzystania punkty. Za zgromadzone punkty może nabyć odpowiednie usługi m.in. bilety do kina, teatru, muzeum, koncert, wykupić wypoczynek, wstęp na basen, a także zakupić karnet sportowy.

Wnioskodawca jest zdania, że kwota stanowiąca nie pokrytą przez pracownika wartość punktów przypisanych temu pracownikowi, w całości sfinansowana przez Spółkę-pracodawcę, nie stanowi podstawy naliczenia składek na ubezpieczenie społeczne, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w zw. z art. 21 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zdaniem Spółki kwota zł przekazana przez pracodawcę na dostęp do portalu internetowego i wykup punktów do wykorzystania przez pracownika nie powinna stanowić podstawy naliczenia składek na ubezpieczenie społeczne. Wspomniane świadczenie spełnia warunki § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, z którego wynika, że wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają takie przychody, które; - wynikają 2 układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, - przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi). Ww. świadczenie przysługujące pracownikom będzie przyznawane na podstawie zapisów w regulaminie wynagradzania, świadczenie to ma postać niepieniężną, gdyż pracodawca wykupuje pracownikowi punkty, które w dalszej kolejności i według decyzji pracownika będą mogły być wymienione na konkretne usługi czy towary, bilety, kartę sportową, bony zakupowe itd. Pracownik nie ma możliwości wymiany punktów na gotówkę ani formę pieniężną (zwrot na kartę płatniczą, przelew bankowy). Co więcej, bardzo często świadczenia dostępne mogą być w cenach niższych niż detaliczne, co wynika z faktu, że ze względu na skalę działalności kafeterii idącą w setki tysięcy użytkowników, jej operator jest w stanie negocjować oferty specjalne. Warunki zwolnienia będą spełnione ponieważ punkty przyznawane pracownikom: - będą wynikać z regulaminu wynagradzania, będą stanowić uprawnienie do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1-3, stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10. z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12. Art. 21 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru składek, z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1, oraz wyłączenia z podstawy wymiaru składek niektórych rodzajów przychodów. § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zwanych dalej "składkami", stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanej dalej "ustawą", oraz § 2. § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: (...) 26) korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Pismem z dnia 5 sierpnia 2019 r. Oddział wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku poprzez: jednoznacznego wypowiedzenia się jakiego konkretnie świadczenia wniosek dotyczy - we wniosku przykładowo wymieniono kilka usług (m.in. bilety do kina, teatru, muzeum, koncert, wykupić wypoczynek, wstęp na basen, zakupić karnet sportowy, bony zakupowe), natomiast nie skonkretyzowano dokładnie korzyści materialnej z jakiej pracownik będzie korzystał.

Opłatę do wniosku wniesiono w kwocie 40,00 zł, co oznacza, że opłacono jeden stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, czy wartość konkretnego świadczenia (lub świadczeń jeśli zostanie wniesiona stosowna opłata) będzie stanowiło dla pracownika przychód ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem z dnia 8 sierpnia 2019 r. doręczonym w dniu 14 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

* uzyskanie świadczenia przez pracownika Wnioskodawcy nastąpi w momencie wymiany przez Wnioskodawcę punktów na konkretne świadczenie, co będzie dla niego stanowiło przychód ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i skutkowało będzie po stronie Wnioskodawcy obowiązkiem obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy stosownie do zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy,

* wniosek dotyczy konkretnych świadczeń znajdujących się w ofercie podmiotów współpracujących z dostawcą usługi polegającej na udostępnieniu tych ofert pracownikom Wnioskodawcy na dedykowanym dla nich portalu internetowym www.mybenefit.pl. Dostawca usługi obecnie publikuje oferty dziesięciu kategorii takich świadczeń (Polecane, Znajdź nocleg, Podróże, Kultura, Kino, Rekreacja, Multisport, Lifestyle, Sklepy, Lato) przy czym oferta jest stale rozwijana i zmienia się sezonowo. Wybór kategorii świadczenia czy też jego podtypu będzie zależał od woli pracowników Wnioskodawcy i nie będzie przez pracodawcę w żaden sposób ograniczony.

W powyższym kontekście Wnioskodawca stoi na stanowisku, że uiścił opłatę od wniosku w prawidłowej wysokości albowiem kategoria świadczenia, którą w przyszłości wybierze pracownik nie stanowi istotnego elementu przyszłego stanu faktycznego. Istotne znaczenie prawne ma okoliczność, iż wybrane przez pracownika świadczenie będzie stanowiło jego przychód ze stosunku pracy. Różnicowanie przyszłego stanu faktycznego według kryterium przyszłych świadczeń pracowniczych np. kategorii biletów do kina, biletów do teatru, voucherów do siłowni, czy usługi wycieczki turystycznej zdaniem Wnioskodawcy prowadziłoby do rozbicia istoty zagadnienia prawnego.

Ewentualne żądanie uiszczenia dodatkowych opłat od wniosku o wydanie interpretacji urzędowej mnożonej przez ilość kategorii świadczeń zaoferowanych przez zewnętrzne podmioty współpracujące z dostawcą usługi internetowej nosiłoby cechy żądania arbitralnego, niczym nie uzasadnionego i pozbawionego podstawy prawnej.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zakład zaznacza, że w drodze niniejszej decyzji dokonuje jedynie oceny stanowiska Przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów. Ocena stanowiska Przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o opis zdarzenia przyszłego zawarty w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż rozpoznając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego. Wydając interpretację indywidualną Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez Wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie zdarzenia przyszłego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu, np. w toku prowadzonego postępowania lub w toku czynności kontrolnych, ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez Wnioskodawcę obciąża jedynie przedsiębiorcę (...).

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Zaznaczyć należy przy tym, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w powyższym zakresie. W konsekwencji, Zakład dokonał interpretacji przepisów dotyczących ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne opierając się na zawartym w piśmie z dnia 8 sierpnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji, wskazaniu Wnioskodawcy w powyższej kwestii.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, ze aby korzyść materialna nie rodziła obowiązku opłacania składek to powinna zostać przyznana pracownikowi na mocy postanowień obowiązującego u pracodawcy układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a także przybrać formę niepieniężną formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi). Podnieść należy, że wymienione enumeratywnie w § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączenia z podstawy wymiaru składek stanowią wyjątki od obowiązującej zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od każdego przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiąganego przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a w konsekwencji powinny być interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej.

Z treści wniosku z 26 lipca 2019 r. wynika, że pracownicy Spółki otrzymują spersonalizowany dostęp do internetowego portalu, przy użyciu którego będą mogli nabywać oferowane na portalu towary i usługi, a także rozdysponowywać w tym celu przypisane im przez Spółkę punkty obniżające koszt ich nabycia. Punkty Spółka będzie co miesiąc przypisywała swoim pracownikom pokrywając ich koszt drugiej stronie umowy już po ich zrealizowaniu przez pracowników Spółki na potrzeby nabycia towaru lub usługi. Pracownicy będą częściowo uczestniczyć w kosztach Spółki wynikających z przypisania tych punktów, wyrażając dobrowolne pisemne zgody na potrącenia określonej kwoty ze swojego wynagrodzenia za pracę. W trakcie korzystania z portalu internetowego pracownicy będą samodzielnie nabywać wybrane przez siebie towary i usługi, wykorzystując przypisane im punkty dla obniżenia ich ceny. Wybrane towary lub usługi będą nabywać bezpośrednio od ich dostawców oferujących się na wspomnianym portalu internetowym. W każdym miesiącu Spółka przypisywać będzie pracownikowi punkty za kwotę zł, z czego zł będzie pokrywane ze środków obrotowych pracodawcy, a zł będzie w ramach współfinansowania potrącane z wynagrodzenia pracownika za jego zgodą. Regulacje w sprawie korzystania z systemu kafeteryjnego zostaną opisane w regulaminie wynagradzania. Pracownik nie będzie miał możliwości wymienić punktów na gotówkę ani nie może zbyć ich na rzecz innej osoby, po zapisaniu go do programu dostanie dostęp do platformy internetowej "kafeterii" gdzie za przelane środki dostaje do wykorzystania punkty. Za zgromadzone punkty może nabyć odpowiednie usługi m.in. bilety do kina, teatru, muzeum, koncert, wykupić wypoczynek, wstęp na basen, a także zakupić karnet sportowy.

Przedmiotowy system (przedstawiony przez Wnioskodawcę) nie sprowadza się do prostego udostępniania po cenach niższych niż detaliczne artykułów, przedmiotów lub usług, który przysługiwałby pracownikom na określonych w regulaminie wynagradzania zasadach ale tworzy pewien dodatkowy system wynagradzania o motywacyjnym charakterze. W istocie Wnioskodawca przekazuje za pośrednictwem platformy internetowej pracownikowi określone środki pieniężne do swobodnego użytkowania w ramach oferty przedstawionej przez usługodawcę. W konsekwencji, przyznanie przez pracodawcę pracownikowi świadczeń w opisanej powyżej formie nie może być utożsamiane z uzyskaniem przez niego korzyści materialnych wynikających z regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, które korzystają z wyłączenia przewidzianego § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia. Ponadto sama okoliczność zawarcia w regulaminie wynagradzania lub przepisach o wynagradzaniu zapisów dotyczących sposobu finansowania świadczeń kafeteryjnych nabywanych w ramach platformy internetowej nie może stanowić przesłanki przesądzającej o uznaniu, iż pracodawca zapewnia pracownikowi korzyść, o której mówi wskazany powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia.

Należy również zwrócić uwagę, ze wniosek dotyczy przykładowych świadczeń, nie jest zatem wiadome jakie ostatecznie świadczenia będą zamieszczone w regulaminie wynagradzania i z jakich świadczeń będą korzystać poszczególni pracownicy. Wnioskodawca, wprawdzie wskazuje, ze: (...) wniosek dotyczy konkretnych świadczeń znajdujących się w ofercie podmiotów współpracujących z dostawcą usługi polegającej na udostępnieniu tych ofert pracownikom Wnioskodawcy na dedykowanym dla nich portalu internetowym www.mybenefit.pl. Dostawca usługi obecnie publikuje oferty dziesięciu kategorii takich świadczeń (Polecone, Znajdź nocleg, Podrożę, Kultura, Kino, Rekreacja, Multisport, Lifestyle, Sklepy, Lato) przy czym oferta jest stale rozwijana i zmienia się sezonowo. Wybór kategorii świadczenia czy też jego podtypu będzie zależał od woli pracowników Wnioskodawcy i nie będzie przez pracodawcę w żaden sposób ograniczony (...), ale powyższe potwierdza, że katalog świadczeń jest zmienny i szeroki - obecnie jest dziesięć kategorii proponowanych przez dostawcę usług, przy czym oferta jest stale rozwijana i zmienia się sezonowo.

W ocenie Oddziału, tak funkcjonujący system oparty na platformę internetowej zasilanej przez Spółkę określoną kwotą będącą do dyspozycji pracownika, który będzie mógł wydatkować środki na świadczenia różnego rodzaju, stanowi w istocie formę dodatkowego wynagrodzenia pracowników o charakterze pieniężnym.

Wskazana powyżej argumentacja znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym dotyczącym braku możliwości wyłączenia korzyści z podstawy wymiaru składek na mocy wskazanego przez Wnioskodawcę przepis tj.: wyrokach Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 13 września 2016 r. (sygn. III AUa 411/16) oraz z 14 czerwca 2017 r. (sygn. III AUa 139/17).

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe, obowiązujący stan prawny jak również orzecznictwo sądowe, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy wartości świadczeń kafeteryjnych udostępnianych pracownikom w ramach platformy internetowej zasilanej przez Spółkę uznać należy za nieprawidłowe.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od mniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.