WPI/200000/43/419/2014 - Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz., U. z 2013 r. poz. 1442) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 28 marca 2014 r. pracz przedsiębiorcę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w sprawie braku obowiązku uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wartości w całości finansowanych pracz spółkę kart oraz kuponów lunchowych, na podstawie, których pracownicy otrzymają posiłki.

W dniu 28 marca 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, że spółka posiada siedzibę w oraz miejsce prowadzenia działalności w (...). Spółka oferuje swoim pracownikom zlokalizowanym zarówno w (...) jak i (...) dofinansowanie do posiłków spożywanych w miejscu oraz w czasie pracy według następujących zasad:

Pracownikom zatrudnionym w biurze w (...) spółka zapewnia tzw. karty lunchowi, których dostawca oraz operatorem jest podmiot zewnętrzny. Jednorazowy limit dofinansowania do posiłku pojedynczego pracownika wynosi 6 zł zaś limit miesięczny wynosi obecnie 60 zł. Przedmiotowa kwota przeznaczona jest do wykorzystania na zakup gotowych do spożycia posiłków w kantynie znajdującej się w miejscu pracy pracowników spółki. Kantyna prowadzona jest przez podmiot zewnętrzny. Wykorzystaną wartość karty lunchowej w danym miesiącu w całości finansuje spółka w ramach rozliczeń z operatorem kantyny.

Karty lunchowe nie są zasilane gotówką. Przy każdym pobraniu przez pracownika posiłku, z karty ewidencjonowana jest kwota odpowiadająca wartości posiłku ale maksymalnie 6 zł jednorazowo (w postaci zapisu elektronicznego na karcie). Jeżeli cena posiłku przekracza kwota jednorazowego dofinansowania (6 zł), pozostałą część pracownik dopłaca z własnych środków.

W przypadku zaś niewykorzystania całej dostępnej w danym miesiącu kwoty dofinansowania, tj. kwoty 60 zł, pracownikom nie przysługuje ekwiwalent pieniężny z tego tytułu. Ponadto niewykorzystana kwota z karty lunchowej nie może zostać wykorzystana przez pracowniku w kolejnym miesiącu.

Wnioskodawca prowadzi rejestr pracowników korzystających z dopłat do posiłków oraz wykorzystanych przez nich kwot dofinansowania w poszczególnych miesiącach. Ostatniego dnia miesiąca, wnioskodawca sporządza listę wszystkich wydanych pracownikom posiłków, na podstawie której kantyna wystawia na rzecz spółki fakturę w kwocie brutto, odpowiadającej wartości wykorzystanych przez pracowników kwot z kart lunchowych w danym miesiącu.

Pracownikom zatrudnionym w biurze w (...) spółka zapewnia dofinansowanie do posiłków w formie tzw. Kuponów lunchowych. Na początku każdego miesiąca pracownicy otrzymują kupony lunchowe t zamawiane u podmiotu zewnętrznego), które są imienne, przy czym dane osobowe danego pracownika są uzupełniane przez tego pracownika w momencie zakupu posiłku. Kupony uprawniają do zakupu gotowych do spożycia posiłków, wyłącznie w placówce gastronomicznej (kantynie) znajdującej się na terenie biurowca (prowadzonej przez podmiot zewnętrzny). Do otrzymania kuponów lunchowych uprawnieni są wszyscy pracownicy zatrudnieni w biurze spółki w (...) przy czym ilość przyznanych kuponów lunchowych do końca stycznia 2014 zależała od stanowiska zajmowanego przez pracownika Od lutego 2014 wszyscy pracownicy są uprawnieni do otrzymania tej samej ilości kuponów

Każdy kupon lunchowy przypisany jest do konkretnego miesiąca (na kuponie oprócz danych pracownika widnieje oznaczenie roku oraz miesiąca). Wartość pojedynczego kuponu wynosi 6 zł. Pracownicy w zależności od stanowiska do końca stycznia 2014, otrzymywali 17 kuponów o łącznej wartości 102 zł, lub 21 kuponów o łącznej wartości 126 zł. Od lutego 2014 pracownicy otrzymują 20 kuponów o wartości 6 zł. Wartość wykorzystanych przez pracowników kuponów lunchowych jest w całości finansowana przez spółkę.

Zgodnie z przyjętymi zasadami, jeżeli pracownik zakupi posiłek, którego wartość przewyższa wartość kuponu (tj. kwotę 6 zł). brakującą kwotę pracownik może dopłacić we własnym zakresie lub w celu uregulowania należności może wykorzystać kolejny kupon. Jeżeli cena posiłku jest mniejsza niż wartość kuponów, którymi uregulował zobowiązanie z tytułu zakupu posiłku nadwyżka nie uprawnia pracownika do otrzymania ekwiwalentu pieniężnego z tego tytułu.

Jeżeli pracownik w danym miesiącu nie wykorzysta wszystkich przyznanych kuponów, ich niewykorzystana wartość nie przechodzi na kolejny miesiąc, bowiem z kontem miesiąca kupony tracą ważność. Wnioskodawca wskazuje, iż obecnie podstawą rozliczenia kuponów lunchowych jest dokument zawierający zestawienie wykorzystanych przez pracowników kuponów, który spółka otrzymuje od operatora kantyny Na podstawie takiej specyfikacji spółka jest obciążona kwintą wykorzystanych kuponów.

Wnioskodawca wskazuje, że w obu przypadkach podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika stanowi wartość faktycznie wykorzystanej kwoty (w przypadku - maksymalnie 60 zł miesięcznie, a w przypadku (...) - obecnie maksymalnie 120 zł miesięcznie).

Spółka planuje zmienić wysokość świadczeń oferowanych pracownikom w (...) oraz (...) wprowadzając jednolitą kwotę dofinansowania do posiłku równą 120 zł miesięcznie W związku z ustaleniem nowego limitu w (...) zwiększy się jednorazowa kwota do wykorzystania przez danego pracownika, przy czym zawsze będzie to wielokrotność 6 zł, a w kupony o wartości 6 zł każdy, będą nadal przekazywane pracownikom w ilości 20.

Na chwilę obecną wnioskodawcy nie jest jeszcze znana data wprowadzenia planowanej zmiany

W związku z powyższym wnioskodawca powziął wątpliwość, czy finansowane karty oraz kupony lunchowe, oferowane pracownikom w oparciu o opisane w sianie faktycznym zasady, w kwocie obecnie finansowanej, będą stanowiły podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz czy finansowane przez spółkę karty oraz kupony lunchowe. które mają być oferowane pracownikom w maksymalnej wartości 120 zł miesięcznie, będą stanowiły podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Zdaniem wnioskodawcy, spółka nie ma obowiązku uwzględniać w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne zarówno obecnej wartości w całości finansowanych przez spółkę kart oraz kuponów lunchowych (tj. odpowiednio maksymalnie w (...) - 60 zł oraz w (...) - 102 zł i 126 zł według zasad obowiązujących do końca stycznia 2014 r. oraz. 120 zł według zasad obowiązujących od lutego 2014 r.) jak również planowanej zmienionej (tj. 120 zł).

Wnioskodawca uzasadniając własne stanowisko w sprawie wskazuje, ze zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887) oraz § 2

Ponadto wnioskodawca wskazuje, ze zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przy czym nie znajduje zastosowania ograniczenie wysokości rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 przedmiotowej ustawy.

Wnioskodawca wskazuje również, że w myśl § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia z podstawy wymiaru składek została wyłączona wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznic kwoty 190 zł.

Zgodnie z powyższym zdaniem spółki, składek na ubezpieczenia społeczne nie nalicza się od wartości wydawanych pracownikowi posiłków, jeżeli spełnione są łącznie trzy warunki: (i) świadczenie jest finansowane przez pracodawcę, (ii) pracownicy nie mogą mieć prawa do ekwiwalentu z tego tytułu, oraz (ii) wartość posiłków nie przekracza kwoty 190 zł.

Przedsiębiorca odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego wskazuje, ze w przypadku spółki wszystkie wskazane powyżej warunki zostały spełnione tj.: (i) wartość posiłków udostępnionych pracownikom jest finansowana przez pracodawcę, (ii) pracownikom nie przysługuje prawo do ekwiwalentu z tego tytułu, gdyż wykorzystują oni karty/kupony lunchowe w celu nabycia posiłków w ściśle określonych miejscach, (iii) wartość obecnie otrzymywanych przez pracownika kart/kuponów lunchowych jak również planowana ujednolicona wartość finansowanych przez spółkę, gotowych do spożycia posiłków, udostępnianych pracownikowi w miejscu i czasie pracy w danym biurze, nie przekracza i nie będzie przekraczać miesięcznie kwoty 190 zł.

W związku z powyższym. zdaniem spółki wartość przedmiotowych świadczeń podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Tym samym spółka nie ma obowiązku uwzględniać zarówno obecnej wartości w całości finansowanych przez spółkę kart oraz kuponów lunchowych (tj. odpowiednio w (...)- 60 zł oraz. w (...) 102 zł i 126 zł według zasad obowiązujących do końca stycznia 2014 r. oraz 120 zł w«dług zasad obowiązujących od lutego 2014 r.) jak również planowanej zmienionej wartości kart oraz kuponów lunchowych (tj. 120 zł) w podstawie wymiaru składek nB ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Odział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy Z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy

Za przychody ze stosunku pracy. uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego. czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W myśl § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczeniu emerytalne i rentowe wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu - do wysokości nieprzekracząjącej miesięcznie kwoty 190 złotych.

W przypadku, o którym mowa w powyższym przepisie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona będzie wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Na podstawie punktu 11 powołanego rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe możliwe będzie wyłączenie również wartość kary lunchowej oraz kuponów lunchowych o wartości nieprzekraczającej 190 zł uprawniających wyłącznie do wymiany na posiłek w placówkach gastronomiczno - restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach-

W sytuacji przekazania przez pracodawcę pracownikom kart/kuponów lunchowych na podstawie, których pracownik może nabyć posiłek, przychody pracownika ze stosunku pracy stanowiące wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wówczas, gdy udostępnienie posiłków nie może zostać zastąpione wypłatą ekwiwalentu za te świadczenia, wartość świadczeń polegających na udostępnieniu posiłków nie może w stosunku miesięcznym przekraczać kwoty 190,00 zł udostępnienie przez pracodawcę posiłków odbywa się poprzez przekazanie dokumentu uprawniającego do otrzymania posiłku ważne, aby dokument uprawniał do otrzymania jedynie posiłku w postaci gotowej, przetworzonej, nie zaś poszczególnych artykułów spożywczych służących do jego przygotowania, a wymiana następuje wyłącznie w placówkach gastronomiczno - restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych. stołówkach, udostępnione pracownikom karty/kupony lunchowe uprawniają do zakupu wyłącznie posiłków.

Uwzględniając powyższe Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy w sprawie braku obowiązku uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wartości w całości finansowanych przez spółkę kart oraz kuponów lunchowych na podstawie, których pracownicy otrzymują posiłki.

Mając na uwadze powyższe orzeczono juk w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyla wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...) Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.