WPI/200000/43/359/2016 - Ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy zlecenia w sytuacji równoczesnego wykonywania przez zleceniobiorcę umowy o prace zawartej z innym podmiotem niż wnioskodawca.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. / 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie, rozpatrując wniosek złożony w dniu 25 marca 2016 r. przez (...) z siedzibą w (...) uznaje za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie braku obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy zlecenia w sytuacji równoczesnego wykonywania przez zleceniobiorcę umowy o prace zawartej z innym podmiotem niż Wnioskodawca.

W dniu 25 marca 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (...) reprezentowanego przez radcę prawnego (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w zw. z art. 83 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w sprawie braku obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy zlecenia w zbiegu z umową o pracę zawartą z innym podmiotem niż Wnioskodawca (będący zleceniodawca), w sytuacji gdy wynagrodzenie określone w umowie o pracę jest co najmniej wynagrodzeniem minimalnym.

Wnioskodawca informuje, że niniejszy wniosek o wydanie pisemnej interpretacji dotyczy zaistniałego stanu faktycznego. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności korzysta z pracy świadczonej przez osoby zatrudnione na umowę o pracę, jak również z pracy osób, z którymi łączy go stosunek zlecenia. W przypadku osób, z którymi Wnioskodawca pozostaje w stosunku zlecenia, zdarza się, że osoby te jednocześnie pozostają zatrudnione na umowę o pracę przez podmiot trzeci, w której to umowie mają zagwarantowane co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. Informacja o zatrudnieniu u innego podmiotu oraz o wysokości otrzymywanych zarobków uzyskiwana jest bezpośrednio od zleceniobiorców w formie ich pisemnego oświadczenia. Każdorazowo zleceniobiorcy zostają również zobowiązani przez Wnioskodawcę (który w stosunku do takich osób pozostaje zleceniodawcą) do niezwłocznego informowania o zdarzeniach powodujących zmianę przekazanych informacji. Wnioskodawca podnosi, że w wyniku nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, która weszła w życie w dniu 1 stycznia 2016 r., zmianie uległ dotychczasowy sposób obliczania składek na ubezpieczenia społeczne osób świadczących pracę na podstawie umowy o pracę oraz wykonujących określone czynności w ramach umowy zlecenia u więcej niż jednego pracodawcy.

W związku z wprowadzonymi zmianami Wnioskodawca powziął wątpliwość co do istnienia obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne osób zatrudnionych jednocześnie na umowę o pracę, w przypadku gdy wynagrodzenie takich osób w umowie o prace jest określone na poziomie co najmniej wynagrodzenia minimalnego, lecz z powodu absencji w danym miesiącu nie osiąga ono progu wynagrodzenia minimalnego ze stosunku pracy.

W związku z zaistniałą wątpliwości. Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy Wnioskodawca ma obowiązek obliczania i odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe) w przypadku zleceniobiorców, którzy pozostają jednocześnie zatrudnieni na podstawie umowy o pracę z określonym w umowie o pracę wynagrodzeniem minimalnym, a którzy jednak w danym miesiącu nie osiągają progu wynagrodzenia minimalnego ze stosunku pracy ze względu na swoją absencję.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 u.s.u.s. obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym podlegają pracownicy oraz osoby wykonujące prace na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Zgodnie również z art. 9 ust. 1 i ust. 1a u.s.u.s. osoba wykonująca pracę na podstawie umowy o pracę, spełniająca jednocześnie warunki do objęcia jej obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z umowy zlecenia zawartej z innym podmiotem niż pracodawca, jest obejmowana obowiązkowo ww. ubezpieczeniami wyłącznie ze stosunku pracy, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

Wnioskodawca podnosi, że jak stanowi art. 9 ust. 2c, osoba, której podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w danym miesiącu jest niższa od wynagrodzenia minimalnego, spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym również z innych tytułów. Zasady tej nie stosuje się, jeżeli łączna podstawa wymiaru składek z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy zlecenia lub z innych tytułów osiąga kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę. Według Wnioskodawcy z powyższego można wywieść, że z tytułu wykonywania umowy zlecenia ubezpieczenia emerytalne i rentowe mają charakter dobrowolny, jeżeli podstawa wymiaru składek ze stosunku pracy (w przeliczeniu na okres miesiąca) wynosi co najmniej tyle, ile minimalne wynagrodzenie za pracę. W takim przypadku na gruncie stosunku zlecenia - zgodnie z art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 1 u.s.u.s. - pozostałe ubezpieczenia społeczne, tj. ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe, nie maja obowiązkowego charakteru.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli zleceniobiorca pozostaje zatrudniony na podstawie umowy o prace u innego pracodawcy, w której ma zagwarantowane wynagrodzenie minimalne oraz jeżeli tenże pracodawca odprowadza z tytułu stosunku pracy obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, to na Wnioskodawcy (jako zleceniodawcy) spoczywa jedynie obowiązek odprowadzania składek zdrowotnych, także w przypadku, gdy wynagrodzenie zleceniobiorcy ze stosunku pracy nie osiąga w danym miesiącu progu wynagrodzenia minimalnego ze względu na jego absencję. Umowa o pracę o pełnym wymiarze czasu pracy (tj. pełnym etacie) z zasady gwarantuje bowiem uzyskanie co najmniej minimalnego wynagrodzenia, za wyjątkiem sytuacji, gdy umowa taka zostaje przerwana przed końcem miesiąca oraz gdy pracownik pozostaje przez pewien czas w absencji, w czasie której nie uzyskuje on dochodu ze stosunku pracy. Absencja, która może wpłynąć na wynagrodzenie otrzymywane przesz zleceniobiorcę w ramach stosunku pracy, może przybrać formę np. nieobecności nieusprawiedliwionej, obecności usprawiedliwianej nieodpłatnej, okresu wyczekiwania, urlopu bezpłatnego lub jakiejkolwiek innej nieobecności przewidzianej kodeksem pracy, z którym przepisy prawa pracy nie wiążą nabycia prawa do wynagrodzenia.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że jako zleceniodawca nie ma on wpływu na wystąpienie żadnego z powyższych zdarzeń. Sami zleceniobiorcy nie mają ustawowego obowiązku informowania Wnioskodawcy o nieosiągnięciu w danym miesiącu, z uwagi na swoją absencję, progu wynagrodzenia minimalnego ze stosunku pracy, który łączy ich z podmiotem "zewnętrznym" (trzecim) w stosunku do Wnioskodawcy.

Podsumowując, po zapoznaniu się ze wprowadzonymi do ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz informacjami dostępnymi na stronie ZUS należy stwierdzić, że w sytuacji gdy zleceniobiorca (wykonujący na rzecz Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy zlecenia i pozostający jednocześnie w stosunku pracy z podmiotem "trzecim" z określonym w umowie o prace minimalnym wynagrodzeniem) przebywa na absencji, która uniemożliwia mu uzyskanie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za prace w danym miesiącu. Wnioskodawca powinien obliczyć i odprowadzić - z tytułu umowy zlecenia - jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne, bez względu na wysokość wynagrodzenia uzyskiwanego z umowy o pracę. W takiej sytuacji na Wnioskodawcy nie ciąży bowiem obowiązek obliczenia składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne i rentowe), które w zbiegu dwóch tytułów, tj. ze stosunku pracy (z zagwarantowanym wynagrodzeniem minimalnym) oraz ze stosunku zlecenia, nie mają obowiązkowego charakteru.

Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska Wnioskodawca przywołuje fragment decyzji wydanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku nr DI/100000/43/141/2016 z dnia 16 lutego 2016 r.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanic faktycznym nie będzie miał on obowiązku obliczenia oraz odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu przychodu otrzymywanego przez zleceniobiorców.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto stosownie do art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż mocą przedmiotowej decyzji Zakład nie przyznaje jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, tj. przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy stanowi stan faktyczny przedstawiony przez przedsiębiorcę we wniosku. Przy czym wiedzę o stanie faktycznym Zakład opiera wyłącznie na treści złożonego przez Przedsiębiorcę wniosku, nie mając uprawnień do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje. W rezultacie celem interpretacji jest udzielenie Wnioskodawcy informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne i uchronienie w ten sposób przed błędnym zastosowaniem przez niego danego przepisu.

Odnosząc się do problematyki podniesionej w treści złożonego w dniu 25 marca 2016 r. wniosku o wydanie pisemnej interpretacji wskazać należy, iż obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne spoczywa na płatniku składek i dotyczy osób, które podlegają tym ubezpieczeniom z uwagi na posiadanie odpowiedniego tytułu do tych ubezpieczeń.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym reguluje ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, wskazując w art. 6 katalog podmiotów, które podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Dla rozstrzygnięcia obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym konieczne jest ustalenie, czy dana osoba posiada jeden z tytułów ubezpieczenia określonych tym przepisem. Z powołanego powyżej art. 6 ust. 1 ustawy wynika, iż obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są m.in. pracownikami, osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Należy przy tym zaznaczyć, iż wyliczenie zawarte w tym przepisie jest wyczerpujące i ma charakter katalogu zamkniętego.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych osoby, które na terenie Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu. Z kolei, w myśl pkt 4 ust. 1 powołanego powyżej art. 6 oraz art. 12 ust. 1 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym oraz ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, z zastrzeżeniem ust. 4 tegoż artykułu. Natomiast ubezpieczenie chorobowe dla zleceniobiorcy ma charakter dobrowolny, co wynika z przepisu art. 11 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy podkreślić, iż dla celów ubezpieczeń społecznych za pracownika uważa się nie tylko osobę pozostającą w stosunku pracy, ale także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy. Oznacza to, że osoba zdefiniowana w art. 8 ust. 2a stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 11 i art. 12 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i chorobowemu tak jak pracownik.

Jednocześnie zgodnie z art. 9 ust. 1 tejże ustawy osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy. Mogą oni dobrowolnie, na swój wniosek, być objęci ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1a tegoż art. 9 ustawy, zgodnie z którym ww. osoby (ubezpieczeni), których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od kwoty określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5a (obowiązującego minimalnego wynagrodzenia za pracę), podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów, takich jak m.in. umowa zlecenia.

Reasumując, w sytuacji zaistnienia zbiegu tytułów do ubezpieczeń: umowy o pracę oraz wykonywanej w innym podmiocie niż własny pracodawca umowy zlecenia, która nie jest wykonywana na rzecz własnego pracodawcy, przy ustaleniu tytułu do obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego i rentowych istotne jest, czy podstawa wymiaru składek z tytułu stosunku pracy w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa, równa lub wyższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów. W przypadku pracownika, który ma w umowie o pracę zagwarantowane wynagrodzenie w kwocie co najmniej równej minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, posiadane przez takiego pracownika dodatkowe, pozapracownicze tytuły do ubezpieczeń społecznych (w tym przypadku umowy zlecenia) mają charakter dobrowolny tak długo, jak długo trwa stosunek pracy.

Powyższe oznacza, iż z tytułu świadczenia usług na podstawie umowy zlecenia zawartej z Wnioskodawcą ubezpieczenia emerytalne i rentowe mają dla niej charakter dobrowolny, jeżeli podstawa wymiaru na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy, w przeliczeniu na okres miesiąca, wynosi co najmniej tyle, ile minimalne wynagrodzenie za pracę. Natomiast, jak wynika z art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - powołanych powyżej, nie zachodzi w takim przypadku podstawa do podlegania ubezpieczeniu chorobowemu ani obowiązkowo, ani dobrowolnie, zaś ubezpieczenie wypadkowe dla takiej osoby ma charakter obowiązkowy.

Zgodnie z treścią wniosku z dnia 25 marca 2016 r. wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy podlegania ubezpieczeniom społecznym, a co za tym idzie - obowiązku opłacenia składek na te ubezpieczenia - z tytułu umowy zlecenia zawartej z osobami, które są jednocześnie zatrudnione na umowę o prace w innym podmiocie niż Zleceniodawca i która nie jest wykonywana na rzecz własnego pracodawcy, w przypadku gdy wynagrodzenie takich osób w umowie o pracę jest określone na poziomie co najmniej wynagrodzenia minimalnego, lecz z powodu absencji w danym miesiącu nie osiąga ono progu wynagrodzenia minimalnego ze stosunku pracy.

Zgodnie z brzmieniem powołanych powyżej przepisów, jeżeli osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę i jednocześnie wykonująca umowę zlecenia, zawartą z innym podmiotem niż własny pracodawca, i która to umowa nie jest wykonywana na jego rzecz, ma w umowie o pracę zagwarantowane, że wynagrodzenie miesięczne otrzymywane z tytułu jej wykonywania jest równe co najmniej kwocie minimalnego wynagrodzenia odpowiedniego dla danego roku pracy - będzie w dalszym ciągu podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jedynie z tytułu umowy o pracę bez względu na fakt, iż przebywa w danym miesiącu na absencji z tytułu m.in.: pobierania przez część miesiąca wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z tytułu choroby albo pobierania zasiłków z ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego lub wykonuje zatrudnienie przez niepełny miesiąc z powodu rozpoczęcia lub zakończenia zatrudnienia w trakcie miesiąca - co uniemożliwia jej osiągnięcie minimalnego wynagrodzenia. W konsekwencji, jak słusznie wskazał Wnioskodawca, w sytuacji przedstawionej powyżej brak jest również obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne za zleceniobiorcę. Natomiast, stosownie do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.), z tytułu wykonywanej umowy zlecenia istnieje obowiązek odprowadzenia składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Jednocześnie należy w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe nie znajduje zastosowania w przypadku zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia osoby, która jednocześnie jest pracownikiem wykonującym prace w innym podmiocie, a umowa zlecenia nie jest wykonywana na rzecz własnego pracodawcy, jeżeli z tytułu stosunku pracy zleceniobiorca w danym miesiącu nie osiąga kwoty odpowiadającej wysokości minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku ze względu na jego absencję spowodowaną urlopem bezpłatnym. W czasie urlopu bezpłatnego jedynym tytułem do obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego i rentowych, których zamknięty i wyczerpujący katalog zawiera art. 6 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych powołany powyżej, jest umowa zlecenia. Przy czym bez znaczenia jest fakt, czy pracownik w miesiącu, w którym przebywał na urlopie bezpłatnym, uzyskał ze stosunku pracy przychód niższy, równy czy też wyższy od kwoty obowiązującego minimalnego wynagrodzenia.

Ponadto Zakład wskazuje, że w myśl art. 4 pkt 2, art. 36 ust. 2 i art. 46 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Spółka jako płatnik składek jest obowiązana według zasad wynikających z przepisów ustawy zgłaszać do ubezpieczeń społecznych, opłacać należne składki za zatrudnione osoby, w tym również składki na ubezpieczenie zdrowotne. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że stosownie do zapisów art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne tych osób.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku złożonym w dniu 25 marca 2016 r. stan faktyczny oraz wskazane powyżej przepisy prawa, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie stanowisko Wnioskodawcy w sprawie niepodlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu umowy zlecenia zawartej z osobą, która jest jednocześnie zatrudniona na podstawie umowy o pracę przez innego niż Wnioskodawca płatnika składek - uznał za nieprawidłowe.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.