WPI/200000/43/329/2019 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przychodu pracownika, który stanowi różnicę pomiędzy przypadającą na pracownika wartością składki ubezpieczeniowej finansowaną przez pracodawcę, a kwotą składki opłacaną przez pracownika.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 marca 2019 r. przez przedsiębiorcę: (...) prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...) uznaje za prawidłowe w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przychodu pracownika, który stanowi różnicę pomiędzy przypadającą na pracownika wartością składki ubezpieczeniowej finansowaną przez pracodawcę, a kwotą składki opłacaną przez pracownika.

W dniu 25 marca 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów złożony przez przedsiębiorcę: (...) na podstawie art. 34 Prawa przedsiębiorców (...)reprezentowanego przez Opis stanu faktycznego:

Wnioskodawca prowadzi działalność agencji zatrudnienia i zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. U Wnioskodawcy funkcjonuje regulamin wynagradzania utworzony na podstawie art. 77² § 1 Kodeksu pracy. Pod koniec 2018 r. Wnioskodawca rozpoczął współpracę z podmiotem oferującym grupowe ubezpieczenia zdrowotne i zawarł z grupową umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek, celem objęcia chętnych pracowników ubezpieczeniem zdrowotnym uprawniającym pracownika do korzystania z szerokiego wachlarza usług medycznych, m.in. takich jak konsultacje lekarzy pierwszego kontaktu, konsultacje lekarzy specjalistów, konsultacje profesorskie, konsultacje psychiatryczne, konsultacje dietetyka, badania laboratoryjne, badania diagnostyczne, szczepienia, zabiegi, ambulatoryjna rehabilitacja lecznicza (Pakiet Medyczny). Od początku stycznia 2019 r. Wnioskodawca zmienił dotychczas obowiązujący regulamin wynagradzania i wprowadził do niego zapisy dotyczące zasad i warunków przyznawania pracownikom opisanych powyżej pakietów medycznych. Regulamin wynagradzania przewiduje między innymi, że:

Warunkiem dokonywania potrącenia opłaty z tytułu współfinansowania Pakietu Medycznego jest złożenie przez pracownika pisemnej zgody w tym przedmiocie, a w razie jej braku, zawarcie przez pracownika z Wnioskodawcą odrębnego pisemnego porozumienia określającego sposób przekazywania przez pracownika na rzecz Wnioskodawcy kwoty, odpowiadającej kosztom współfinansowania Pakietu Medycznego przez pracownika określonej regulaminem wynagradzania.

Umowa ubezpieczenia, na podstawie której Wnioskodawca (jako ubezpieczający) zgłasza pracowników (jako ubezpieczonych) do objęcia ubezpieczeniem w ramach wykupionego przez Wnioskodawcę Pakietu Medycznego, została zawarła pomiędzy a Wnioskodawcą. Objęcie pracownika ubezpieczeniem w ramach Pakietu Medycznego następuje na podstawie jego pisemnego wniosku oraz zgłoszenia pracownika do ubezpieczenia przez Wnioskodawcę. Podmiotem zobowiązanym do opłacania składki ubezpieczeniowej jest Wnioskodawca. Wysokość składki jest ustalana na podstawie comiesięcznego formularza rozliczenia składki, w oparciu o ilość pracowników objętych ubezpieczeniem w danym miesiącu. Wysokość składki ubezpieczeniowej w odniesieniu do jednego pracownika oscyluje w graniach (...) zł miesięcznie. Składka uiszczana jest przez Wnioskodawcę.

Usługi medyczne objęte Pakietem Medycznym nie są świadczone na rzecz pracownika przez Wnioskodawcę, lecz przez wyspecjalizowane podmioty lub placówki medyczne.

Począwszy od stycznia 2019 r. Wnioskodawca, na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 u.s.u.s. w zw. z § 1 w zw. z § 2 pkt 26 Rozporządzenia, jako płatnik składek na ubezpieczenie (tj. składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe) oraz na ubezpieczenie zdrowotne, nie potrącał składek na wyżej wymienione ubezpieczenia od przychodu pracownika stanowiącego różnicę pomiędzy przypadającą na pracownika wartością składki ubezpieczeniowej a kwotą, którą pracownik płaci Wnioskodawcy (poprzez potrącenie z wynagrodzenia za pracę) z tytułu objęcia go ubezpieczeniem grupowym w ramach wykupionego Pakietu Medycznego. Natomiast od wartości składki ubezpieczeniowej uiszczanej przez Wnioskodawcę w części, w której pracownicy nie partycypują. Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, pobiera zaliczkę na podatek dochodowy.

PYTANIE

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy prawidłowo, jako płatnik składek na ubezpieczenie społeczne, nie potrącał składek na wyżej wymienione ubezpieczenia od przychodu pracownika stanowiącego różnicę pomiędzy przypadającą na pracownika wartością składki ubezpieczeniowej a kwotą potrącaną z wynagrodzenia pracownika (lub regulowaną w inny sposób), na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9) u.s.u.s. w zw. z § 1 w zw. z § 2 pkt 26) Rozporządzenia, w sytuacji gdy:

Własne stanowisko wnioskodawcy w sprawie:

W opinii Wnioskodawcy, w zaistniałym w sprawie stanie faktycznym, jest on uprawniony do wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracowników przychodu pracownika stanowiącego różnicę pomiędzy przypadającą na pracownika wartością składki ubezpieczeniowej a kwotą potrącaną z wynagrodzenia pracownika lub regulowaną w inny sposób.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 u.s.u.s., podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, m. in, z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Ponadto, szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zostały zawarte w treści Rozporządzenia. W myśl § 1 Rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 u.s.u.s., oraz § 2 Rozporządzenia. Na podstawie § 2 pkt 26 Rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został wyłączony przychód stanowiący "korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji".

Wnioskodawca wywodzi, że z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika, że podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, które:

W świetle przedstawionego powyżej wywodu oraz treści przytoczonych przepisów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w sposób prawidłowy nie potrącał składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od przychodu pracownika stanowiącego różnicę pomiędzy przypadającą na pracownika wartością składki ubezpieczeniowej a kwotą potrącaną z wynagrodzenia pracownika (lub regulowaną w inny sposób), na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9) u.s.u.s. w zw. z § 1 w zw. z § 2 pkt 26) Rozporządzenia, bowiem z opisanego na wstępie stanu faktycznego wynika, że wszystkie przesłanki niezbędne do zastosowania powyższego przepisu Rozporządzenia zostały spełnione.

W pierwszej kolejności, należy wskazać, że zasady i warunki przyznawania pracownikom korzyści materialnej, jaką jest objęcie ubezpieczeniem grupowym w ramach Pakietu medycznego, zostały przewidziane w obowiązującym u Wnioskodawcy regulaminie wynagradzania, utworzonym z zgodnie z przepisami Kodeksu pracy.

Po drugie, w ocenie Wnioskodawcy, zawarcie przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczenia grupowego oraz umożliwienie pracownikom przystąpienia do tego ubezpieczenia i objęcie ich ubezpieczeniem w ramach Pakietu Medycznego za symboliczną odpłatnością, stanowi korzyść materialną dla pracownika, o której mowa w § 2 pkt 26 Rozporządzenia, a bez znaczenia pozostaje kwestia, że świadczenia z umowy ubezpieczenia w ramach Pakietu Medycznego nie są nabywane bezpośrednio od pracodawcy, podczas gdy usługi te w istocie rzeczy nabywa pracodawca. Z literalnego brzmienia § 2 pkt 26 Rozporządzenia, nie wynika bowiem, aby uprawnienie pracowników do nabywania określonych usług, czy towarów, po cenach niższych niż detaliczne miało następować wyłączenie bezpośrednio od pracodawcy. Należy wskazać, że zapewnienie pracownikom przez Wnioskodawcę (pracodawcę) możliwości objęcia ubezpieczeniem grupowym w ramach Pakietu Medycznego, która uwarunkowana jest poniesieniem przez pracownika wydatku znacząco odbiegającego od detalicznej ceny nabycia Pakietu Medycznego, spełnia przesłankę uznania, że pracownik nabywa usługę (Pakiet Medyczny) po cenie niższej niż detaliczna, czyli stanowi korzyść, o której mowa w § 2 pkt 26) Rozporządzenia.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, z opisanego stanu faktycznego wynika, że spełniona Zostaje przesłanka ponoszenia przez pracownika częściowej odpłatności za świadczenie, którego nabycie umożliwia mu Wnioskodawca, a fakt, że pracownik finansuje nabycie świadczenia w symbolicznej kwocie, nie ma w tym wypadku znaczenia. W myśl bowiem § 2 pkt 26 Rozporządzenia, warunkiem wyłączenia określonych tam przychodów z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest przyznanie pracownikowi uprawnienia do zakupu po cenach niższych niż detaliczne określonych regulaminem wynagradzania świadczeń, a okoliczność, że pracownik ponosi na nabycie tych świadczeń odpłatność w symbolicznej wysokości, z całą pewnością realizuje tę przesłankę.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zaistniałym w sprawie stanie faktycznym, jest on uprawniony do wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracowników przychodu pracownika stanowiącego różnicę pomiędzy przypadającą na pracownika wartością składki ubezpieczeniowej a kwotą potrącaną z wynagrodzenia pracownika lub regulowaną w inny sposób. Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powyższego przepisu wskazuje, że jeżeli świadczenia (korzyści) uzyskiwane przez pracownika z tytułu stosunku pracy i stanowiące jego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikają z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, regulujących uprawnienie do ich zakupu po cenach niższych niż detaliczne (częściową odpłatność pracownika) - to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Korzyść uzyskiwana przez pracownika musi przy tym przybrać formę niepieniężną - formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi. W świetle przytoczonego przepisu, składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową ich odpłatnością. Częściowa ich odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu artykułów, przedmiotów lub usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, ze Wnioskodawca powadzi działalność agencji zatrudnienia i zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. Wnioskodawca posiada regulamin wynagradzania, który zmienił i wprowadził do niego zapisy dotyczące zasad i warunków przyznawania pracownikom pakietów medycznych. Wnioskodawca pod koniec 2018 r. zawarł z Towarzystwem Ubezpieczeń Wzajemnych grupową umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek w celu objęcia chętnych pracowników ubezpieczeniem zdrowotnym uprawniającym do korzystania z usług medycznych. Z regulaminu wynagradzana obowiązującego u Wnioskodawcy wynika, że pakiet usług medycznych jest współfinansowany przez Wnioskodawcę i pracowników, którzy przystąpią do ubezpieczenia i złożą wniosek o korzystanie z pakietu. Pracownik tytułem współfinansowania pakietu usług medycznych co miesiąc ponosi koszt w wysokości zł, a pozostałą część kosztu pakietu ponosi pracodawca. Wnioskodawca wskazał, w złożonej w dniu 12 kwietnia 2019 r. odpowiedzi na wezwanie, że finansowana przez niego część składki na opisany we wniosku pakiet medyczny, stanowiąca różnicę pomiędzy przypadająca na pracownika wartością składki na pakiet medyczny, a kwotą pokrywana przez pracownika, stanowi przychód pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.), od którego Wnioskodawca, jako płatnik, odprowadza zaliczkę na podatek od osób fizycznych.

Uwzględniając powyższe, tj. biorąc pod uwagę opis przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że wartość świadczenia w postaci częściowego finansowania przez Pracodawcę pracownikom, którzy przystąpią do ubezpieczenia, składki wynikającej z tytułu umowy grupowego ubezpieczenia na zdrowie, zawartej na rzecz pracowników na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy.

W konsekwencji, uwzględniając przedstawiony we wniosku złożonym w dniu 25 marca 2019 r., uzupełnionym w dniu 12.04.2019 r., opis stanu faktycznego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne różnicy w wysokości składki wynikającej z tytułu umowy grupowego ubezpieczenia na zdrowie, zawartej na rzecz pracowników, w części finansowanej przez Pracodawcę pracownikom, którzy przystąpią do ubezpieczenia.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art, 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (...)

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.