WPI/200000/43/321/2017

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1829 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. poz. 963 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odnosząc się do stanowiska przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 7 marca 2017 r. uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2017 r. przez (...) Sp. z o.o. Sp. k.:

W dniu 7 marca 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek złożony przez Wnioskodawcę: (....) Sp. z o.o. Sp.k. reprezentowana przez adwokata (...), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony w dniu 6 kwietnia 2017 r.

Wnioskodawca poinformował, ze prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług opieki domowej w zakresie opieki nad osobami w podeszłym wieku, osobami niepełnosprawnymi lub wymagającymi pomocy w codziennym funkcjonowaniu z innych powodów (dalej: "Podopieczni") w państwach należących do Unii Europejskiej (przede wszystkim na terenie Republiki federalnej Niemiec, ale nie wyklucza rozszerzenia usług również na inne kraje należące do UE). Wnioskodawca świadczy usługi opieki domowej jako samodzielny podmiot, który zawiera umowy o świadczenie usług z przedstawicielem rodziny Podopiecznego, pełnomocnikiem Podopiecznego lub jego opiekunem prawnym lub inna osoba działająca na rzecz Podopiecznego.

Wnioskodawca w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z kontraktu zawartego z przedstawicielem rodziny Podopiecznego, pełnomocnikiem Podopiecznego lub jego opiekunem prawnym (lub z inną osobą działającą na rzecz Podopiecznego) podejmuje współpracę z osobami fizycznymi (dalej: "opiekun" lub zleceniobiorca"), które w jego imieniu wykonują usługi opieki domowej. Osoby te wykonują usługi również na terenie Rzeczpospolitej Polskiej jednak nie będą to usługi opieki domowej, ale usługi o charakterze informacyjno- rekrutacyjnym. Zaznaczenia wymaga, ze usługi wykonywane w żadnym z krajów nie są usługami o charakterze marginalnym.

Do zakresu obowiązków zleceniobiorców w okresach wykonywania usług opieki domowej w Republice Federalnej Niemiec należy m in.: przygotowanie i podawanie posiłków, utrzymanie higieny ciała Podopiecznego (mycie kompletne, czesanie, golenie, mycie zębów), ubranie i rozbieranie Podopiecznego, robienie zakupów dla Podopiecznego, sprzątanie lokalu mieszkalnego Podopiecznego, zmiana podkładów higienicznych, transfer na wózek inwalidzki, współudział przy załatwianiu formalności podczas wizyt i odwiedzin poza lokalem mieszkalnym Podopiecznego, podlewanie kwiatów znajdujących się w lokalu mieszkalnym Podopiecznego, czytanie prasy i książek Podopiecznemu. Do zakresu usług opieki domowej wykonywanych na terenie Republiki Federalnej Niemiec należy także wykonywanie usług ściśle z nimi związanych takich jak: zapewnienie Podopiecznemu bezpiecznych warunków funkcjonowania w jego otoczeniu, w tym utrzymanie czystości i porządku w bezpośrednim otoczeniu Podopiecznego, zapewnienie czystej odzieży i pościeli Podopiecznemu, pomoc w codziennych zajęciach związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego. Należy jednak wskazać, że zakres czynności oraz ich częstotliwość są zmienne i zalezą od stanu zdrowia i potrzeb podopiecznego.

Do zakresu obowiązków zleceniobiorców w okresach przebywania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w ramach wykonywania usług informacyjno-rekrutacyjnych należy m.in. organizowanie spotkań i kontakt z osobami rekrutowanymi, rozpropagowanie materiałów reklamowych (folderów i ulotek), udzielanie informacji co do prowadzonych rekrutacji i charakteru świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Usługi, o których mowa powyżej będą wykonywane naprzemiennie w dwóch państwach - w Polsce i w Niemczech. Naprzemienne wykonywanie usług oznacza, ze zleceniobiorca będzie wykonywał usługi przez pewien okres w Polsce, a potem przez, pewien okres w Niemczech, a potem znowu w Polsce. Wyliczenie to ma charakter przykładowy, gdyż wykonywanie usług może rozkładać się inaczej Okresy pobytu w Polsce i w Niemczech mogą być zmienne - zależą one od potrzeb Wnioskodawcy, jak i dyspozycyjności zleceniobiorcy. Strony sporządzają planowany harmonogram na najbliższe 12 miesięcy świadczenia usług jednak może on ulec zmianom.

Podstawą współpracy pomiędzy Wnioskodawcą, a zleceniobiorcą jest umowa cywilnoprawna - umowa o świadczenie usług opieki domowej oraz informacyjno-rekrutacyjnych, do której na podstawie art. 750 k.c. stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia. Zleceniobiorcy są osobami fizycznymi nieprowadzący mi działalności gospodarczej.

W umowie zlecenia wskazano, ze miejscem świadczenia usług są Polska i Niemcy, określono również szacunkowo wymiar czasu świadczenia usług przez jaki będzie ona wykonywana zamiennie w poszczególnych krajach oraz wynagrodzenie za świadczenie usług w Polsce i w Niemczech. W umowie odrębnie określono wynagrodzenie za wykonywanie czynności w Niemczech (wyceniono każdą czynność), a odrębnie za czynności wykonywane w Polsce Zróżnicowanie wynagrodzenia uzależnione jest zakresem czynności wykonywanych w obu państwach oraz faktem, ze w celu wykonywania czynności w Niemczech zleceniobiorca musi opuścić miejsce zamieszkania - w związku z czym wynagrodzenia za czynności w Polsce i w Niemczech są ustalone w różnej wysokości odrębnie.

Wnioskodawca zaznaczył także, ze występuje ze stosownymi wnioskami o wydanie przez właściwy oddział organu rentowego zaświadczenia Al i takie zaświadczenia pozyskuje w związku z czym nie ma wątpliwości, ze zleceniobiorcy są objęci polskim systemem zabezpieczenia społecznego Dokumenty Al będą wydawane w oparciu o art. 13 rozporządzenia Parlamentu i Rady (Wb) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (praca najemna w dwu krajach).

Wnioskodawca planuje dokonać zmian w sposobie rozliczeń zleceniobiorców za usługi opieki domowej w Niemczech. Zgodnie z planowanymi zmianami do umowy zlecenia:

Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje, że jeżeli Zleceniobiorca wyjedzie za granicę np. 15 marca 2017 r. a wróci w dniu 15 maja 2017 r. Wnioskodawca może w kwietniu wypłacie mu zaliczkę na poczet zwiększonych kosztów utrzymania za granicą, a w maju zaliczkę na poczet wynagrodzenia, przy czym zgodnie z zapisami umowy wynagrodzenie będzie rozliczone do końca maja

Z uwagi na termin wypłaty wynagrodzenia, u którym mowa w pkt 1 powyżej zleceniodawca może również wypłacić Zleceniobiorcy zaliczkę na poczet należnego wynagrodzenia.

Wniosek o wypłatę tej zaliczki może zostać złożony w dowolnej formie.

Wnioskodawca będzie naliczał składki na ubezpieczenie społeczne zgodnie z prawem polskim i uiszczać będzie je w Polsce (po uprzednim uzyskaniu zaświadczenia Al). Od wypłaconego wynagrodzenia Wnioskodawca odprowadza zaliczkę na podatek, ale jej część zamierza zwolnić z podatku na podstawie art 21 ust. 1 pkt 16 p.d.o.f. co jest jednak przedmiotem odrębnej interpretacji kierowanej do organów skarbowych.

Odnośnie terminów wypłaty wynagrodzenia (a usługi opieki domowej należy wskazać, że ustalenie wypłaty wynagrodzenia w cyklach dwumiesięcznych nie jest sprzeczne z przepisami ustawy o minimalnym wynagrodzeniu w jej brzmieniu uwzględniającym zmiany wprowadzone na mocy ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za prace oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. po). 1265). Zgodnie bowiem z art. 8d ust. 1 pkt 5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu w jej brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. przepisów art. 8a-8c nie stosuje się m.in. do umów dotyczących usług opieki domowej nad osobą niepełnosprawną, przewlekle chorą lub w podeszłym wieku, gdy w związku z ich wykonywaniem osoba świadcząca usługi zamieszkuje wspólnie z podopiecznym w jego mieszkaniu lub domu. a ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone jednej osobie lub wspólnie zamieszkującej rodzinie nieprzerwanie przez okres dłuższy niż jedna doba, z wyjątkiem przypadku świadczeniu usług we wszystkich placówkach świadczących całodobowe usługi dla osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub w podeszłym wieku. W związku z tym przepisy wskazanej ustawy nie będą stosowane w przypadku usług opieki domowej wykonywanych na rzecz Spółki przez zleceniobiorców. Należy wskazać, że wyłączenie zawarte w art. 8d ust. 1 pkt 5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu w jej brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. zostało wprowadzone na etapie konsultacji społecznych proponowanego projektu i intencją wnioskodawców oraz ustawodawcy było objęcie wyłączeniem dokładnie takich samych usług, jakie świadczy Spółka https: legislacja.rel.gov.pl/projekt/12281200

Wnioskodawca powziął wątpliwość jak, po zmianie zasad rozliczania w sposób określony powyżej, wyliczyć podstawę wymiaru składek w przypadku zleceniobiorcy do którego znajdują zastosowanie przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z. 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. i nr 161. poz. 1106 ze zm. dalej:. rozporządzenie").

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy tego:

Mając na względzie powyższe stanowisko odnośnie sposobu wyliczania wymiaru składek należy zdaniem Wnioskodawcy przyjąć, że:

(i) Jeżeli w pierwszym miesiącu zleceniobiorcy nie będzie wypłacane wynagrodzenie podstawa wymiaru składek wyniesie "0". a w drugim miesiącu Wnioskodawca zsumuje wypłaconą w tym miesiącu zaliczkę na poczet wynagrodzenia oraz otrzymane z końcem miesiąca wynagrodzenie i zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia jeżeli będą one wyższe niż przeciętne wynagrodzenie pomniejszy je o równowartość diet za każdy dzień pobytu ta granicą i wyłączy te kwotę z podstawy wymiaru składek, nie niżej jednak niż równowartość przeciętnego wynagrodzenia (podstawa ta nie będzie mnożona przez ilość miesięcy z uwagi na brak przychodu w niektórych miesiącach. Jeżeli wynagrodzenie to będzie niższe od wynagrodzenia przeciętnego podstawą wymiaru składek będzie faktyczny uzyskany przez zleceniobiorcę przy chód,

(ii) Jeżeli w pierwszym miesiącu świadczenia usług zostanie zleceniobiorcy wypłacona zaliczka na wynagrodzenie będzie ona oskładkowana w miesiącu wypłaty Natomiast zaliczka na poczet zwiększonych kosztów-utrzymania za granicą nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek bowiem będzie potrącana ostatecznie z należnego zleceniobiorcy wynagrodzenia, a zatem jest ona zaliczką zwrotną.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowi część wynagrodzenia pracowników, których przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy, zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców, z wyłączeniem osób wymienionych w art. 18 ust. 12 ustawy w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalaniu należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Jak natomiast stanowi art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) przychodami. z zastrzeżeniem art. 14-15. art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10) w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19. art. 20 ust. 3 i art. 30f. są otrzymane lub dostawione do dyspozycji podatnika roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń Z analizy powyższych przepisów wynika zatem, iż podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest faktycznie wypłacone pracownikowi (zleceniobiorcy) w danym miesiącu kalendarzowym wynagrodzenie, pomniejszone o te należności (kwoty), które nie stanowią podstawy wymiaru składek w myśl przepisów powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. Powyższe jednoznacznie wynika także z uzasadnienia uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z 10 września 2009 r. w sprawie sygn. akt I UZO 5/09 (OS\P 2010/5-6/71. Prok. i Pr.-wkł (...), Biul.SN 2009/9/23, M.P.Pr. (.157. zgodnie z którą podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia są fizycznie otrzymane - wypłacone środki pieniężne, albo też. takie środki postawione do dyspozycji pracownika. Miesięczny przychód powstaje dopiero w momencie rzeczywistego otrzymania lub postawienia go do dyspozycji zleceniobiorcy. stąd przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne istotne jest czy powstał przychód, a więc czy nastąpiła wypłata wynagrodzenia. Przychodem zleceniobiorców będą należności faktycznie otrzymywane przez nich w danym miesiącu. Tym samym brak przychodu w danym miesiącu uzasadnia wykazanie za len okres zerowej składki na ubezpieczenia społeczne Jeżeli zatem strony umowy zlecenia postanowiły, że wynagrodzenie będzie rozliczane w okresach dwumiesięcznych to jeżeli w pierwszym miesiącu zleceniobiorca nie otrzyma wynagrodzenia ani też zaliczki na poczet tego wynagrodzenia, wówczas Wnioskodawca zπ ten miesiąc złoży zerowe deklaracje rozliczeniowe. Dopiero w drugim miesiącu, kiedy nastąpi rozliczenie wynagrodzenia Wnioskodawca odprowadzi składki od wynagrodzenia z. zastosowaniem § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia w ten sposób, że:

Jeżeli w miesiącu, w który m następuje wyplata wynagrodzenia zleceniobiorcy (kończy się okres rozliczeniowy) zostanie wypłacona zaliczka na poczet wynagrodzeniu wówczas Wnioskodawca doliczy ją do przychodu przed dokonaniem operacji, o której mowa powyżej. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zaliczka na poczet wynagrodzenia zawsze stanowi przychód zleceniobiorcy w miesiącu w jakim jest wypłacona.

Nieco inną metodę Wnioskodawca przyjmie co do wypłaconych zaliczek kosztowych (które są zaliczkami z założenia zwrotnymi), Jeżeli nie zostaną zwrócone do momentu rozliczenia wynagrodzenia zostaną (podobnie) jak zaliczki na poczet wynagrodzenia) wliczone w sunie wynagrodzenia należną zleceniobiorcy, która będzie rozliczana na zasadach wynikających z § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia (o ile faktyczny przychód będzie wyższy niż przeciętna płaca) i następnie wypłacona, a niezwrócona zaliczka zostanie potrącona z kwoty netto wynagrodzenia zleceniobiorcy. Tuka zaliczka, której zwrot następuje przez potrącenie lub na skutek jej wcześniejszego zwrotu nie podlega oskładkowaniu.

Należy odwołując się do stanowisk organów skarbowych wskazać, że poprawność stanowiska Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, z których wynika, że o kwalifikacji otrzymanej zapłaty jako przychodu lub jako przedpłaty (zaliczki) decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mice charakter definitywny podczas gdy przedpłata, zaliczka nie mają takiego charakteru ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone, (tak np. Interpretacja indywidualna z 6 maja 2014 r. sygn. IPPBI/415-161/14-2/ES Dy rektor Izby Skarbowej w Warszawic).

Powyższe potwierdza stanowisko Pana Pawła Jaroszka z 3 listopada 2016 r. (nr 992900/51 /32/2016 I NI 2016-00323925) skierowane do wszystkich Dyrektorów Oddziałów ZUS w Polsce. W przykładzie wskazanym w tym piśmie wskazano, ze.

Przykład 8:

Pracownik wykonywał pracę za granica o i sierpnia 2016 r. do 30 września 2016 r. W październiku 2016 r. pracodawca wypłacił pracownikowi wynagrodzenia

* za sierpień 2000 euro

* za wrzesień 2000 euro

W październiku pracownik nie otrzymał innego przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składek poza wyżej w skazanymi kwotami Ze względu na to, iż kwota uzyskana przez pracownika w październiku jest wyższa od przeciętnego wynagrodzenia do ustalenia podstawy wymiaru składek zastosowanie ma § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia

Ustalenie podstawy wymiaru składek za październik

- 61 x 49 euro = 12 852, 20 (równowartość diety )

- 17.200 zł- 12852.70= 4.347.30 zł

Kwota przychodu pomniejszona równowartość diet) (4.347.30 zł) jest wyższa od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, a zatem podstawa wymiaru składek wynosi 4.347,30 zł.

Jak wynika z powyższego stanowiska stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem ZUS, bowiem analogicznie Wnioskodawca chce zaliczyć cały przychód (zaliczkę i wynagrodzenie wypłacone w jednym miesiącu) i zastosować powyższa zasadę.

Pismem z dnia 22 marca 2017 r. Oddział wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie złożonego wniosku poprzez:

- czy zaliczka wypłacana na poczet zwiększonych kosztów utrzymania za granicą będzie stanowić w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) przychód osiągany przez osoby zatrudnione w oparciu o umowy cywilnoprawne z tytułu działalności wykonywanej osobiście, u jeżeli tak - w jakim momencie powstanie ter. przychód.

- podanie numeru z Krajowego Rejestru Sądowego.

Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie skierowane w piśmie z dnia 22 marca 2017 r. które otrzymał w dniu 27 marca 2017 r. wskazał, że we wniosku o wydanie interpretacji prawna podatkowego podano, że Wnioskodawca zamierza wypłacać zleceniobiorcom dwa rodzaje zaliczek Pierwsza z zaliczek jest zaliczką na poczet wynagrodzenia i w ocenie Wnioskodawcy stanowi zawsze przychód Zleceniobiorcy bowiem jest częścią jego wynagrodzenia. Natomiast druga zaliczka wypłacana tui poczet Zwiększonych kosztów utrzymaniu za granicą jest zaliczką, która ostatecznie jest potrącana z wynagrodzenia Zleceniobiorcy nie ma tu miejsca sytuacja powiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów Zleceniobiorcy W części wniosku w której Wnioskodawca przedstawił własna ocenę opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, ze w jego ocenie zaliczka wypłacana na poczet zwiększonych kosztów utrzymania za granicą nie podlega oskładkowaniu bowiem ostatecznie zostaje potrącona z należnego zleceniobiorcy wynagrodzenia w chwili jego rozliczenia. W ocenie Wnioskodawcy tego rodzaju zaliczki nie można traktować jako przychód.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Odział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów z których wyniku obowiązek świadczeniu przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do nn. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zakład wskazuje ponadto. Ze przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ściśle uzależniają włączenie danego świadczenia do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców od zakwalifikowania go jako przychód z. tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia w rozumieniu przepisów ustawy ( dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.). Zakład zaznacza jednocześnie, ze w myśl powołanego powyżej art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, wydaje interpretacje indywidualne wy łącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ora) wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w ustawowym zakresie, gdyż zgodnie ( art. 10a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w myśl którego zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpniu 1997 t. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) - sprawy te należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych. Powyższe ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uniemożliwia potwierdzenie przez Organ dokonanej przez Wnioskodawcę w treści wniosku interpretacji prawa podatkowego, jak również odniesienie się do przytoczonej interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie. W konsekwencji, w niniejszej decyzji Zakład nie potwierdza prawidłowości dokonanej pracy Wnioskodawcę wykładni prawa podatkowego, a wyłącznie interpretuje przepisy sfery ubezpieczeń i wynikające z nich obowiązki Wnioskodawcy w zakresie ubezpieczeń, opierając się na wskazaniu Wnioskodawcy w zakresie kwalifikacji przy chodu z tytułu wykonywania umowy zlecenia.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulowane są za pośrednictwem przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz.U 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 18 ust. 1, 3 i 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa u aπ 6 ust. 1 pkt 4 ustawy tj. osób wykonujących prace na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje sic przepisy dotyczące zlecenia oraz osób z nimi współpracujących) stanowi uzyskany z tytułu wykonywanej umowy przychód, w rozumieniu przepisów ustawy z. dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.). jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie. Ponadto w myśl art. 20 ust. 1 tej ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawił wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe.

Szczegółowe uregulowania dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek zostały zawarte w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczeniu emerytalne i rentowe. Powyższe rozporządzenie w 5j 2 zawiera zamknięty katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia, w treści obowiązującej od 1 sierpnia 2010 r. przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek m.in osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Zauważyć należy również, że z dniem 1 października 2016 r. na skutek wejścia w życic rozporządzenia Ministra Rodziny. Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 sierpnia 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1381). zmianie uległa treść § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia, regulująca zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, i odpowiednio zleceniobiorców, wykonujących prace poza granicami kraju. W myśl § 2 ust. 1 pkt 16 wskazanego rozporządzenia, w znowelizowanym brzmieniu, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi część wynagrodzenia pracowników, których przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców, z wytyczeniem osób wymienionych w art. 18 ust. 12 ustawy - w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy. Powyższy przepis na mocy § 5 ust. 2 rozporządzenia i na odpowiednie zastosowanie do zleceniobiorców.

W świetle powyżej przedstawionych przepisów wskazać należy, ze w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców mogą zostać uwzględnione składniki wynagrodzenia będące przychodem z tytułu umowy zlecenia. W przypadku zaliczki na poczet wynagrodzenia Wnioskodawca słusznie powiązał fakt jej oskładkowania w miesiącu, w który m zostanie wypłacona, z powstaniem dla zleceniobiorcy przychodu z tego tytułu. Jak bowiem wskazano powyżej podstawę wymiaru składek zleceniobiorców stanowi uzyskany przez nich z tytułu wykonywanej umowy przychód. W konsekwencji, zaliczka na poczet wynagrodzenia powinna zostać uwzględniona w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w miesiącu wypłaty, co powoduje, że stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W przypadku zaliczki kosztowej. Wnioskodawca wskazał na jej zwrotny charakter, jak również podniósł. Ze nie będzie ona stanowić przychodu z umowy zleceniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji zaliczka tuka mc będzie uwzględniana w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorcy. W świetle powyższego należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy co do nieuwzględnienia ww. zaliczki w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Zaznaczyć należy przy tym że w powyższym trybie Zakład nie dokonuje oceny charakteru i trybu postępowania z wypłaconą zleceniobiorcy, a następnie potrąconą zaliczką na poczet kosztów, a jedynie wypowiada się co do istnienia lub braku obowiązku uwzględnienia jej w podstawie wymiaru składek zleceniobiorców.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustalaniu podstawy wymiaru składek zleceniobiorców w miesiącu, w którym jest rozliczane i wypłacane wynagrodzenie, wskazać należy, że przez przychód ubezpieczonego, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia należy rozumieć przychód ustalony zgodnie z treścią przywołanych przepisów art. 18 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, samym należy brać pod uwagę wszystkie składniki wynagrodzenia (będące przychodem zleceniobiorcy) stanowiące podstawę wymiaru składek, wypłacane lub postawione do dyspozycji ubezpieczonego od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca bez względu na okres, za jaki przy sługują. W konsekwencji, jeżeli w danym miesiącu zostanie wypłacone zleceniobiorcy wynagrodzenie za okres dłuższy niż miesiąc, to sumę przychodów z tytułu wykonywania umowy zlecenia wypłaconych w tym miesiącu należy pomniejszyć o kwota diet za dni pobytu za granicą, za które wynagrodzenie jest wypłacane. Jeżeli tak ustalona podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie wyższa od prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy to podstawą do obliczenia składek będzie ta kwota, natomiast jeżeli ustalona kwota będzie niższa od przeciętnego wynagrodzenia to podstawą od której należy obliczyć składki na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorcy będzie ww. przeciętne wynagrodzenie.

W konsekwencji, ustalając podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w miesiącu rozliczania wynagrodzenia należy uwzględnić wszystkie składniki wynagrodzenia stanowiące przychód zleceniobiorcy, a następnie jeżeli zostaną spełnione określone warunki, zastosować wyłączenia wynikające z. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Zaznaczyć należy przy tym, że w drodze mniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska Przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów. Ocena stanowiska Wnioskodawcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez Przedsiębiorcy wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż rozpoznając wniosek o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ranty zaprezentowanego opisu stanu faktycznego Wydając pisemna interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu, np. w toku prowadzonego postępowania lub w toku czynności kontrolnych, ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez Wnioskodawcę obciąża jedynie przedsiębiorcę.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w ducie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.