WPI/200000/43/314/2015 - Zwolnienie z obowiązku uwzględnia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości korzyści uzyskanych przez pracowników w związku z korzystaniem z samochodów służbowych do celów prywatnych.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy (...) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 11 marca 2015 r. w sprawie zwolnienia z obowiązku uwzględnia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości korzyści uzyskanych przez pracowników w związku z korzystaniem z samochodów służbowych do celów prywatnych.

W dniu 11 marca 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że posiada kilkanaście samochodów służących do wykonywania działalności gospodarczej. Niektóre z tych samochodów zaliczają się do środków trwałych spółki, a pozostałe znajdują się w posiadaniu Wnioskodawcy wskutek zawarcia na nie umowy leasingu (zgodnie z warunkami leasingu, stanowią one środki trwałe finansującego) Działalność spółki obejmuje teren całego kraju. Samochodami posługują się handlowcy i inne osoby pracujące w spółce, w celu dojazdu do klienta. Kilka samochodów spółka wynajmuje też osobom spoza pracowników firmy, prowadzącym własne działalności gospodarcze (na rzecz Wnioskodawcy lub na rzecz innych podmiotów). W ramach bonusów dla pracowników, spółka planuje umożliwić im również wynajem samochodów firmowych po godzinach, w których korzystają z nich w celach służbowych oraz w weekendy. Wynajem samochodów pracownikom następowałoby po cenach niższych niż rynkowe, a uprawnienie to zostanie wpisane w regulaminie wynagradzania. Każdorazowo w takim przypadku zawierana będzie również umowa najmu samochodu. Od różnicy pomiędzy zryczałtowaną wartością usługi wynajmu samochodu a czynszem najmu samochodu odprowadzana będzie zaliczka na podatek dochodowy. Wnioskodawca ma jednak wątpliwość, czy w tej sytuacji należy odprowadzić również składki ubezpieczeniowe.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie, w którym wskazał, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskiwany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Wnioskodawca wskazuje, iż do tej podstawy nie zalicza się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłków oraz przychodów wymienionych w rozporządzeniu Ministra pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.).

Z kolei § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia wskazuje, że z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające m.in. z przepisów o wynagradzaniu, uprawniające do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z odpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Wnioskodawca wskazał również, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje już wynajmu samochodów na rzecz innych przedsiębiorców. Planowany wynajem samochodów należy więc do działalności Wnioskodawcy. Sam wynajem samochodów jest świadczeniem usług. Wobec tego. zdaniem wnioskodawcy, zawarcie umowy najmu samochodu z pracownikiem Wnioskodawcy, przy zastrzeżeniu, że czynsz najmu będzie niższy niż rynkowy detaliczny czynsz najmu, doprowadzi do powstania u pracownika korzyści opisanej w powołanym powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia. Zgodnie z dyspozycją tego przepisu, korzyść taka będzie zwolniona z obowiązku zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W myśl art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 19991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wskazanego rozporządzenia ustawodawca wyłączył z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzy staniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystają wyłącznie te przychody, które wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu i przybierają postać niepieniężną i formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne).

W świetle powyższego, składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą np. z regulaminu wynagradzania a polegająca na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z niektórych artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Pracownik uzyska efekt, o którym mowa we wskazanym przepisie, wówczas gdy pracodawca dokona zakupu towarów, przedmiotów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Przepis § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. ma charakter szczególny, gdyż stanowi jeden z wyjątków od zasady uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe każdego przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiąganego przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. W konsekwencji przepis ten podlega ścisłej wykładni adekwatnej do jego szczególnego charakteru prawnego.

Literalne brzmienie przepisu wskazuje na możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek takich korzyści materialnych, które polegają na prawie do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług, które pracodawca zakupuje na własny rachunek i we własnym imieniu z wyraźnym przeznaczeniem do udostępnienia ich swoim pracownikom. Należy zaznaczyć, że czym innym jest udostępnienie przez, pracodawcę pracownikom po cenach niższych niż detaliczne określonych usług i towarów, które pracodawca nabywa z wyraźnym przeznaczeniem na ten cel, a czym innym udostępnienie składników własnego majątku (czy też środków trwałych) służących do wykonywania działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy pracodawca umożliwia pracownikom użytkowanie dla celów prywatnych samochodów służbowych będących jego własnością, bądź do których pracodawca na mocy określonego stosunku prawnego posiada uprawnienia do korzystania a więc, których przedsiębiorca nie nabywa z przeznaczeniem udostępniania ich swoim pracownikom, nie można mówić o występowaniu korzyści wskazanych w treści § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia.

Biorąc powyższe pod uwagę i odnosząc się do treści wniosku z dnia 27 lutego 2015 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy wartości korzyści uzyskanych przez pracowników w związku z korzystaniem z samochodów służbowych do celów prywatnych.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji, Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z. dnia 13 października 1908 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.