WPI/200000/43/279/2017

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odnosząc się do stanowiska przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 27 lutego 2017 r. przez przedsiębiorcę: (...)

W dniu 27 lutego 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został uzupełniony w zakresie formalnym i merytorycznym pismem z 14 marca 2017 r. (złożonym w dniu 16 marca 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (...) Inspektorat w(...).

Wnioskodawca poinformował, że podpisał umowy - kontrakt menedżerski. Umowy zostały zawarte z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Są to umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania. Umowy określają wzajemne obowiązki i prawa stron w zakresie efektywnego i należytego zarządzania Spółką przez Prezesa Zarządu i Wiceprezesa Zarządu ds. finansowych. W ramach zawartych umów. Spółką powierzyła poszczególnym członkom zarządu - menedżerom, wykonywanie czynności z zakresu zarzadzania Spółką i jej majątkiem i zobowiązała się do zapłaty na rzecz tych osób wynagrodzenia oraz innych świadczeń określonych w umowach, a poszczególni menedżerowie zobowiązali się do należytego i starannego wykonywania umów. Menedżerowie wykonują obowiązki wynikające z umów osobiście, mając na względzie obowiązujące przepisy prawa, akt założycielski, wewnętrzne regulacje obowiązujące w Spółce, w tym właściwy regulamin organizacyjny, regulamin zarządu, a także wiążące zarząd Spółki uchwały innych organów korporacyjnych Spółki. Umowy zostały zawarte na czas określony, którym jest okres pełnienia funkcji w Zarządzie Spółki oraz okres trzech miesięcy po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy, gdzie zarządzający jest zobowiązany do świadczenia za wynagrodzeniem usług w zakresie umożliwiającym przekazanie obowiązków innemu podmiotowi.

Dalej Wnioskodawca poinformował, że w ramach zawartych umów Spółka zobowiązała się do wypłaty menedżerom odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji, po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy. Zawarte umowy przewidują bowiem, iż po zakończeniu współpracy menedżer nie będzie podejmował działalności konkurencyjnej wobec Spółki w zamian za odszkodowanie, wypłacane w miesięcznych ratach przez okres 6 miesięcy. W konsekwencji podstawą wypłaty świadczenia (odszkodowania) są przedmiotowe umowy. W związku z tym, źródłem takiego świadczenia będzie właśnie wspomniana umowa o zarządzanie - kontrakt menedżerski.

Wnioskodawca wskazał następnie, że umowy, o których mowa powyżej, zostały rozwiązane z dniem listopada 2016 r. W związku z powyższym Spółka wyrejestrowała z. dniem listopada 2016 r. odwołanych menedżerów z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Jednocześnie z tytułu wypłacanych odszkodowań z tytułu zakazu konkurencji Spółką nalicza i odprowadza składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, dobrowolne chorobowe i wypadkowe), ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy i FGŚP (stosowne dokumenty rozliczeniowe są przesyłane do ZUS z kodem tytułu 300000). W oświadczeniu do zawieranych umów o świadczenie usług w zakresie zarządzania menedżerowie wskazali, że chcą być objęci dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

Na tle tak przedstawionego stanu Spółka:

- Po pierwsze chce uzyskać potwierdzenie iż postępuje prawidłowo tzn., że faktycznie wypłacane odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji rodzi obowiązek naliczania i odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

- Po drugie powzięła wątpliwość czy naliczane i odprowadzane w związku z wypłacanym odszkodowaniem z tytułu zakazu konkurencji składki na ubezpieczenie zdrowotne powodują, że byli menedżerowie podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu,

- Po trzecie chce uzyskać potwierdzenie, iż prawidłowo i z prawidłową datą wyrejestrowała menedżerów z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego,

- Po czwarte chce uzyskać informację, czy ww. oświadczenie do zawieranych umów o świadczenie usług w zakresie zarządzania, gdzie menedżerowie wskazali, że chcą być objęci dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, obowiązuje nadal w okresie wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji i czy prawidłowo Spółka naliczała i odprowadzała składki na ubezpieczenie chorobowo.

Jednocześnie Spółka poinformowała, że z dniem (...) grudnia 2016 r. (dzień połączenia) doszło do połączenia (...) z siedzibą w (...) z (...) z siedzibą w (...) zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 kodeksu spółek handlowych tj. poprzez przejęcie spółki (...) przez spółkę (...) Firma spółki (...) przejmującej po połączeniu uległa zmianie i brzmi:

Z dniem połączenia spółka przejmująca wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki dotychczas funkcjonującej spółki (...)

Przedstawiając własne stanowisko co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawnych w przedstawionym wyżej stanie faktycznym Spółka opierała się na podstawie nr 723/2006 z 4 lipca 2016 r. wydanej przez ZUS Oddział w Lublinie w odpowiedzi na pisemny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wydanej na tle analogicznego stanu faktycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy kontrakt menedżerski przewidywał wypłatę odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji, to po rozwiązaniu takiego kontraktu z tytułu wypłacanych składek winno się naliczać i odprowadzać składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W świetle obowiązujących przepisów umowa o świadczenie usług w zakresie zarządzania rodzi obowiązek ubezpieczeń społecznych na zasadach przewidzianych dla zleceniobiorców. Jednocześnie należy podnieść, że umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem, również w sytuacji gdy zarządzający prowadzi indywidualną działalność gospodarczą jest traktowana jako odrębny tytuł do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych, a nie jako umowa wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia podlegają z tytułu tej umowy obowiązkowo ubezpieczeniem emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, natomiast ubezpieczenie chorobowe jest dla nich dobrowolne.

W myśl art. 18 ust. 1 i ust. 3 w związku z art. 4 ust. 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców stanowi przychód w rozumieniu ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskiwany z tytułu wykonywanej umowy, jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej albo prowizyjnie. Ponadto stosownie do art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców stosuje się przepisy określające podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Jednocześnie katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 4 wskazanego rozporządzenia, nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe odszkodowania wypłacone byłym pracownikom po rozwiązaniu stosunku pracy, na podstawie umowy o zakazie konkurencji, o której mowa w art. 101" ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 z późn. zm.).

Należy zauważyć, że ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) nie zawiera regulacji dotyczącej klauzuli konkurencyjnej w umowie zlecenia, a Kodeksu pracy nie stosuje się co do zasady w stosunkach cywilnoprawnych, czego konsekwencją jest przyjęcie, iż zleceniobiorca nie może być stroną umowy wskazanej w art. 101" Kodeksu pracy. W konsekwencji należy uznać, że powyższe wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wynikające z § 2 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie może mieć zastosowania do odszkodowania wypłacanego w związku z powstrzymaniem się od działalności konkurencyjnej po wygaśnięciu lub rozwiązaniu umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie bowiem z art. 81 ust. 1 powołanej powyżej ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie wypłacone z tytułu zakazu konkurencji po ustaniu kontraktu menedżerskiego, który miał charakter umowy o świadczenie usług, powinno być uwzględnione w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne byłego menedżera.

Ponadto w piśmie z 14 marca 2017 r. Spółka przedstawiła własne stanowisko w zakresie pozostałych wskazanych zagadnień:

Zdaniem Spółki, naliczane i odprowadzane w związku z wypłacanym odszkodowaniem z tytułu konkurencji składki na ubezpieczenie zdrowotne nie powodują, że byli menedżerowie podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Ponadto Wnioskodawca uznał, że Spółka prawidłowo i z prawidłową datą wyrejestrowała menedżerów z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, ponieważ umowa o świadczenie usług w zakresie zarządzania została zawarta na czas pełnienia przez zarządzającego funkcji w Zarządzie Spółki oraz na okres trzech miesięcy od daty jej wygaśnięcia lub rozwiązania, gdzie zarządzający był zobowiązany do świadczenia za wynagrodzeniem usług na rzecz Spółki w zakresie umożliwiającym pełne przekazanie jego obowiązków.

Wnioskodawca uznał również, że Spółka prawidłowo nalicza i pobiera składki na ubezpieczenie chorobowe, ponieważ, menedżerowie złożyli oświadczenie, że chcą być objęci dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, a w przypadku gdyby takie oświadczenie wycofali to Spółka mogłaby nic naliczać i nie odprowadzać powyższych składek.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zakład nie jest natomiast właściwy do wydawania decyzji interpretacyjnej w zakresie podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu, gdyż zgodnie z. art. 109a ust. 1 ustawy z. 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. 1793 z późn. zm.) dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie spraw dotyczących objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym. Biorąc powyższe pod uwagę, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wydając decyzję nr 279/2017 odniósł się zgodnie z właściwością do kwestii dotyczących podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, natomiast co do podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu zawiadamia Wnioskodawcę odrębnym pismem.

Oddział zaznacza jednocześnie, że w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska Przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów. Ocena stanowiska Wnioskodawcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez Przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga fakt. iż rozpoznając wniosek o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu sianu faktycznego.

Zagadnienia dotyczące podlegania ubezpieczeniom społecznym i ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulowane są za pośrednictwem przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.).

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym opisanych menedżerów wskazać należy, że w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy. Ponadto stosownie do art. 11 ust. 2 oraz art. 14 ust. 1 i 2 zleceniobiorcy podlegają również dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tym ubezpieczeniem, o ile zgłoszenie do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie złożone w terminie określonym w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, tj. w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia wykonywania umowy zlecenia. W pozostałych sytuacjach objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony. Ubezpieczenie chorobowe ustaje od dnia wskazanego we wniosku o wyłącznie z tego ubezpieczenia, nie wcześniej jednak niż od dnia. w którym wniosek został złożony, a także od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia umowy zlecenia, czyli od dnia ustania tytułu do podlegania przez zleceniobiorcę ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Z treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów wynika, że umowy zostały rozwiązane z dniem 8 listopada 2016 r., a w rezultacie ubezpieczeni podlegali ubezpieczeniom społecznym do ww. daty. Zakład wskazuje przy tym, iż wydając pisemną interpretację przepisów w ustawowo określonym zakresie nie ma możliwości oceny poprawności wypełniania przez Wnioskodawcę dokumentów ubezpieczeniowych, w tym wykazanych w nich dat ustania tytułu ubezpieczenia.

W konsekwencji należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym ww. menedżerów do dnia rozwiązania wskazanych umów o świadczenie usług w zakresie zarzadzania.

Ponadto zgodnie z art. 18 ust. 1, 3 i 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy (tj. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osób z nimi współpracujących) stanowi uzyskany z tytułu wykonywanej umowy przychód, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie. W myśl art. 20 ust. 1 tej ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe.

Natomiast z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wynika, że do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia lub osób z nimi współpracujących stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Szczegółowe uregulowania dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek zostały zawarte w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Powyższe rozporządzenie w § 2 zawiera zamknięty katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia, przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, jednakże, odpowiedniość" zastosowania przepisów dotyczących zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne ze względu na cechującą je formę przywileju, nie może oznaczać ich rozszerzającej wykładni.

Nie każde jednak wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wymienione w § 2-4 tegoż rozporządzenia, przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o prace znajdzie zastosowanie do umów zlecenia. Zatem zastosowanie wyłączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia jest uzależnione od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach.

Z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 4 wyżej cytowanego rozporządzenia, wyłączone są odszkodowania wypłacone byłym pracownikom po rozwiązaniu stosunku pracy, na podstawie umowy o zakazie konkurencji, o której mowa w art. 101 Kodeksu pracy.

Należy mieć jednak na uwadze fakt. że zakaz konkurencji został uregulowany w art. 101 102^: ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.) - zatem powołane przepisy nie znajdują zastosowania do umów cywilnoprawnych regulowanych przepisami Kodeksu cywilnego. Nie oznacza to, iż w przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług w-zakresie zarządzania brak jest podstaw do regulowania problematyki zakazu konkurencji - zleceniobiorca może bowiem w takim przypadku zobowiązać się względem zleceniodawcy do niepodejmowania działań konkurencyjnych w czasie jej trwania, jak również, po jej zakończeniu, niemniej jednak zauważyć należy iż podstawy prawnej zawarcia takiej umowy nie można doszukiwać się w treści art. 101 Kodeksu pracy, lecz jedynie w treści art. 353¹ Kodeksu cywilnego. Zawarcie umowy o zakazie konkurencji, o której mowa w art. 101¹ Kodeksu pracy oraz w § 2 ust. 1 pkt 4 wyżej cytowanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej możliwe jest jedynie w odniesieniu do osób pozostających w stosunku pracy.

Ponadto mając na uwadze fakt. iż z treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji wynika, że w okresie trwania umowy wskazani zleceniobiorcy złożyli stosowne oświadczenie i podlegali dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, tym samym od wypłaconego po rozwiązaniu umowy odszkodowania należy również naliczyć składki na ubezpieczenie chorobowe. Wypłata należności po ustaniu danego tytułu do ubezpieczeń nie stwarza dla ubezpieczonego żadnego nowego prawa, a jest wyłącznie następstwem istniejącego wcześniej tytułu do ubezpieczeń.

Powyższe potwierdza, że odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji wypłacone zleceniobiorcy (kontrakt menedżerski) stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W świetle powyższego, uwzględniając przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, własne stanowisko w sprawie oraz obowiązujące przepisy prawne. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w kwestii uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji wypłacanego zleceniobiorcom po zakończeniu umów - kontraktów menedżerskich.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w-sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustaw) z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.