WPI/200000/43/161/2019

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.) w związku i art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 11 lutego 2019 r. przez przedsiębiorcę: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością uznaje za:

W dniu 11 lutego 7019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów złożony przez przedsiębiorcą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca przedstawił:

Działając na podstawie udzielonego pełnomocnictwa w imieniu Wnioskodawcy - spółki spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w wnoszę o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity z dnia 25 września 2017 r., Dz. U. z 2017 r. poz. 1778) w zw. z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646) w zakresie zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz podstawy wymiaru tych składek.

I. Opis zdarzenia przyszłego, którego dotyczy wniosek.

Wnioskodawca - spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej świadczy m.in. usługi w zakresie wykonywania instalacji elektrycznych we wszelkiego rodzaju budynkach i budowlach, w tym instalacji dla elektrycznych urządzeń sprzętu gospodarstwa domowego, instalacji alarmowych, przeciwpożarowych, przeciwwłamaniowych (tj. usługi objęte zakresem podklasy według kodu PKD 43.2I.Z - wykonywanie instalacji elektrycznych). W ramach wskazanego powyżej przedmiotu działalności Wnioskodawca planuje świadczyć opisane powyżej usługi również na rzecz kontrahentów z poszczególnych Państw Członkowskich UE, w tym, przede wszystkim, na rzecz przedsiębiorstw zagranicznych z siedzibą na terytorium Niemiec.

W celu wykonywania poszczególnych umów. których przedmiotem jest realizowanie usług opisanych powyżej, w tym na świadczenie usług zawieranych z kontrahentami zagranicznymi, Wnioskodawca zawiera umowy o pracę z osobami fizycznymi na terenie Polski i czasowo kieruje te osoby do pracy na terytorium innego Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej, w tym na terytorium Republiki Federalnej Niemiec

Wnioskodawca planuje również prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług związanych z udostępnianiem swoich pracowników oraz prowadzenia działalności agencji pracy tymczasowej (tj. usługi objęte zakresem podkas 78.30.2 oraz 78.20.2 PKD). W ramach wskazanego powyżej podmiotu działalności Wnioskodawca planuje świadczyć usługi użyczania pracowników na rzecz kontrahentów z poszczególnych Państw Członkowskich UE (głownie na terytorium Niemiec), w tym planuje on udostępniać pracowników (m.in. elektryków) do przedsiębiorstw zagranicznych zajmujących się wykonywaniem instalacji elektrycznych i pracami z nimi związanymi. W tym celu Wnioskodawca będzie zawierał umowy o pracę z osobami fizycznymi na terenie Polski i będzie czasowo kierował te osoby do pracy na terytorium Republiki Federalnej Niemiec, najczęściej na okresy kilkutygodniowe lub kilkumiesięczne.

Tym samym, zdarzenie przyszłe dotyczy sytuacji, w której pracownicy Wnioskodawcy będą przez kilka lub kilkanaście kolejnych miesięcy wykonywali pracę na terytorium Niemiec w związku z usługą świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta niemieckiego lub te będą użyczeni na rzecz kontrahenta niemieckiego na terytorium Niemiec.

Pracownicy Wnioskodawcy wykonywać będą przy tym wskazane powyżej usługi na rzecz Wnioskodawcy poza granicami kraju w ramach oddelegowania, a me podróży służbowej. Wnioskodawca będzie występował do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o poświadczenie dla pracowników formularzy Al na podstawie art. 12 ust. 1 lub art. 13 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 883/2004/WE w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego - w zależności od długości i harmonogramu wykonania danej usługi czy leż okresów użyczenia danego pracownika na terenie Niemiec podstawą wydania formularza będzie art. 12 ust. 1 lub art. 13 ust. 1 ww. Rozporządzenia.

Wobec tego, ze Wnioskodawca będzie kierował pracowników do wykonania usługi na terenie Niemiec w ramach oddelegowania (odpowiednio - pracy naprzemiennej), pracownikom Wnioskodawcy nie będą wypłacane jakiekolwiek odrębne kwoty diet z tytułu podróży służbowej, albowiem w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym nie będą oni znajdowali się w podróży służbowej.

Wypłacane oddelegowanym pracownikom wynagrodzenie opisane w zdarzeniu przyszłym stanowić będzie w całości ich przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991, Nr 80, poz. 350 z późn. zm.), dalej zwaną "Ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych", a także będzie każdorazowo stanowiło przychód wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 137, poz. 887 wraz z późn. zm.), dalej zwaną "Ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych".

Nadto, w związku z planowanym oddelegowaniem pracowników do wykonywania usług na rzecz kontrahenta zagranicznego, Wnioskodawca jako pracodawca zamierza zapewniać pracownikom nieodpłatnie zakwaterowanie podczas wykonywania pracy za granicą. W zależności od realizowanej usługi oraz miejsca jej wykonania. Wnioskodawca udostępni pracownikom pomieszczenia w prywatnych lokalach mieszkalnych lub hotelach pracowniczych, w tym celu zawrze on z podmiotami trzecimi odpowiednie umowy najmu lokali lub tez umowy na świadczenie usług hotelarskich. Z uwagi na okoliczność, że usługi zlecone Wnioskodawcy przez kontrahentów wykonywane będą przez jego pracowników każdorazowo w różnych okresach czasowych na rzecz różnych kontrahentów oraz w odmiennych lokalizacjach, a także biorąc pod uwagę fakt, ze pracownicy Wnioskodawcy będą niejednokrotnie zakwaterowani po kilka osób w jednym lokalu mieszkalnym, Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić w danym miesiącu stałej wartości pieniężnej świadczenia w postaci nieodpłatnego zakwaterowania jako kwoty obowiązującego na danym terenie czynszu określonego według zasad i stawek dla mieszkań komunalnych. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca zamierza określić wartość przedmiotowego świadczenia pieniężnego ryczałtowo, przyjmując za podstawę określoną zryczałtowaną kwotę pojedynczego noclegu za jedną dobę oddelegowania pracownika, przykładowo (...) zł za jeden nocleg. W przypadku zaś gdy pomieszczenie udostępnione będą pracownikom w hotelach pracowniczych, wartość pieniężna nieodpłatnego zakwaterowania pracowników będzie wyznaczona na podstawie wartości rachunków/faktur wystawianych przez dany hotel. Koszty przedmiotowego zakwaterowania ponosić będzie bezpośrednio Wnioskodawca jako pracodawca.

W związku z powyższym stanem faktycznym, Wnioskodawca zadaje pytanie:

Czy podstawą obliczenia składek na ubezpieczenie społeczne pracownika będzie różnica pomiędzy miesięcznym przychodem pracownika ze stosunku procy, z uwzględnieniem wartości świadczenia niepieniężnego w postaci zapewnienia zakwaterowania pracownikowi podczas jego pracy za granicą, a kwotami odpowiadającymi równowartości diet przysługujących z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju za każdy dzień pobytu (określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej pozo granicami kraju), z tym zastrzeżeniem, ze tak ustalony miesięczny przychód stanowiący podstawę wymiaru składek me może być niższy niż od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ?

II. Własne stanowisko Wnioskodawcy w sprawie.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne Jest przychód w rozumieniu przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem przychodów określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (tekst jednolity z dnia 19 10.2017, Dz. U. z 7017 r. poz. 1949), dalej zwanym "Rozporządzeniem składkowym.

Przedmiotowy przepis odsyła do art. 12 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze lub ich ekwiwalentu, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W świetle tego przepisu, niepieniężne świadczenie w postaci zapewnienia zakwaterowania pracownikowi podczas wykonywania przez mego pracy za granicą należy traktować tako przychód pracownika.

W powyższym zakresie należy odnieść się do orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2018 r. (sygn. Akt II FSK 799/181, w którym uznał on, ze nieodpłatne świadczenia pracodawcy związane z kosztami czasowego zamieszkania pracownika poza jego centrum życiowym stanowi przychód pracownika, a więc zgodnie z art. 18 ust. 1 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, także podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Powyższe wynika z faktu, że przepisy prawa nie obligują pracodawcy do zapewnienia pracownikowi miejsca zamieszkania, w którym będzie zaspokajał swoje potrzeby bytowe. Jest to sfera prywatna pracownika, realizowana poza godzinami pracy i poza dyspozycją pracodawcy, tym samym zapewnienie zakwaterowania delegowanych pracowników za granicę leży również w interesie samego pracownika.

Z uwagi na powyższe, każdorazowo za podstawę służącą obliczeniu składek ubezpieczeniowych pracowników Wnioskodawcy należy przyjąć łączną sumę wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy wypłaconego pracownikom, w danym miesiącu kalendarzowym oraz wartość świadczenia niepieniężnego w postaci zapewnienia zakwaterowania pracownikowi delegowanemu, zaś wartość przedmiotowego świadczenia w naturze należy z Kolei określić na podstawie § 3 pkt 3 lit. a-d) Rozporządzenia składkowego.

Z uwagi na powyższe. Wnioskodawca ustalając wskazaną powyżej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla każdego z pracowników (z uwzględnieniem całości przychodu pracownika opisanego powyżej) zastosuje się do dyspozycji normy § 2 ust. i pkt 16 Rozporządzenia składkowego, zgodnie z którym część wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców, których przychód jest wyższy od przeciętnego wynagrodzenia, odpowiadająca równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, nie stanowi przychodu pracownika podlegającego zaliczeniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony przychód nie będzie niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ustalonego na podstawie art. 19 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, ze podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne będzie całkowity przychód pracownika ze stosunku pracy stanowiący sumę wynagrodzenia i świadczenia niepieniężnego w postaci zapewnienia zakwaterowania, pomniejszony następnie o równowartość kwoty wskazanej w § 2 ust. 1 pkt 16 Rozporządzenia składkowego (odpowiadającej równowartości diety za każdy dzień pobytu w państwie oddelegowania/świadczenia pracy), z zastrzeżeniem, ze tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiących podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja Indywidualna), W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji Indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje Indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Oddział zaznacza, że w postępowaniu w sprawie wydania interpretacji indywidualnej wszczętym na skutek złożenia wniosku na podstawie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców.

Zakład me ma uprawnień do prowadzenia w tym trybie postępowania wyjaśniającego czy też dowodowego co do zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego lub zaistniałego stanu faktycznego. Wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę. Pełną wiedzę o stanie faktycznym czerpie wyłącznie z wniosku Wnioskodawcy nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje. W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i chronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 1 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl natomiast § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi część wynagrodzenia pracowników, których przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców, z wyłączeniem osób wymienionych w art. 18 ust. 12 ustawy - w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy.

Cytowany przepis ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy przychód pracownika za dany miesiąc jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie za pracę Możliwość obniżania podstawy wymiaru składek o równowartość diet dotyczy zatem tylko tych osób, które uzyskują przychód wyższy niż przeciętne wynagrodzenie. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że w sytuacji gdy odliczenie od zarobków równowartości diet spowoduje obniżenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika poniżej tego poziomu, przychód do oskładkowania będzie można obniżyć jedynie do wysokości przeciętnej płacy tj. kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy.

Należy zawsze jednak mieć na uwadze, ze przez przychód pracownika, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia należy rozumieć przychód ustalony zgodnie z powołanym art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Tym samym należy brać po uwagę wszystkie wypłaty, stanowiące podstawę wymiaru składek, dokonane lub postawione do dyspozycji ubezpieczonego od pierwszego do ostatniego dnia danego miesiąca, bez względu na okres za jaki przysługują.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 11 lutego 2019 r. wynika, ze Wnioskodawca w ramach swojej działalności planuje świadczyć usługi na rzecz kontrahentów z poszczególnych Państw Członkowskich UE (Niemiec), również planuje prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług związanych z udostępnianiem swoich pracowników oraz prowadzenia działalności agencji pracy tymczasowej - usługi użyczania pracowników na rzecz kontrahentów z poszczególnych Państw Członkowskich UE (głownie na terytorium Niemiec) W tym celu Wnioskodawca będzie zawierał umowy o pracę z osobami fizycznymi na terenie Polski i będzie czasowo kierował te osoby do pracy na terytorium Republiki Federalnej Niemiec, najczęściej na okresy kilkutygodniowe lub kilkumiesięczne Wnioskodawca będzie kierował pracowników do wykonania usługi na terenie Niemiec w ramach oddelegowania (odpowiednio - pracy naprzemiennej), pracownikom Wnioskodawcy nie będą wypłacane jakiekolwiek odrębne kwoty diet z tytułu podróży służbowej, albowiem w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym nie będą oni znajdowali się w podróży służbowej. Wypłacane oddelegowanym pracownikom wynagrodzenie opisane w zdarzeniu przyszłym stanowić będzie w całości ich przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także będzie każdorazowo stanowiło przychód wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Wnioskodawca zamierza określić wartość przedmiotowego świadczenia pieniężnego ryczałtowo, przyjmując za podstawę określoną zryczałtowaną kwotę pojedynczego noclegu za jedną dobę oddelegowania pracownika, przykładowo (...) zł za jeden nocleg. W przypadku zaś, gdy pomieszczenia udostępnione będą pracownikom w hotelach pracowniczych, wartość pieniężna nieodpłatnego zakwaterowania pracowników będzie wyznaczona na podstawie wartości rachunków/ faktur wystawianych przez dany hotel.

Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne będzie całkowity przychód pracownika ze stosunku pracy stanowiący sumę wynagrodzenia i świadczenia niepieniężnego w postaci zapewnienia zakwaterowania, którego wartość pieniężna będzie wyznaczona na podstawie wartości rachunków/faktur wystawianych przez dany hotel, pomniejszony następnie o równowartość kwoty wskazanej w § 2 ust. 1 pkt 16 Rozporządzenia składkowego (odpowiadającej równowartości diety za każdy dzień pobytu w państwie oddelegowania/świadczenia pracy), z zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiących podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia.

Natomiast Oddział nie podziela stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla pracowników oddelegowanych do pracy w Państwach Członkowskich Unii Europejskiej (Niemiec), którym pracodawca zapewnia nieodpłatnie zakwaterowanie podczas wykonywania pracy za granicą w przypadku, gdy Wnioskodawca zamierza określić wartość przedmiotowego świadczenia pieniężnego ryczałtowo, przyjmując za podstawę określoną zryczałtowaną kwotę pojedynczego noclegu za jedną dobę oddelegowania pracownika, przykładowo (...) zł za jeden nocleg.

Zgodnie bowiem z § 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe - wartość pieniężną świadczeń w naturze ustala się w wysokości ekwiwalentu pieniężnego, określonego w przepisach o wynagradzaniu, a w razie ich braku: jeżeli przedmiotem świadczenia jest udostępnienie lokalu mieszkalnego:

Z powyższego wynika, że w przypadku udostępniania pracownikom wysłanym do pracy za granicą lokalu mieszkalnego (w sytuacji, gdy wartość tego świadczenia w naturze nie będzie potwierdzona fakturą lub rachunkiem), wartość pieniężną tego świadczenia ustala się w wysokości ekwiwalentu pieniężnego, o ile jest ona określona w przepisach o wynagradzaniu. Powyższy przepis nie przewiduje ryczałtu, jako formy ustalania wartości pieniężnej świadczeń w naturze.

W konsekwencji, uwzględniając przedstawiony we wniosku złożonym w dniu 11 lutego 2019 r. opis zdarzenia przyszłego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy jak w sentencji decyzji

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS. która wydala decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.