WPI/200000/43/1431 - Wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w sytuacji przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę z o.o.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy 7 dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 15 grudnia 2015 r. przez przedsiębiorcę (...) prawie zasad i sposobu ustalenia wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w sytuacji przekształcenia Przedsiębiorcy będącego osoba fizyczną w Spółkę z ograniczona odpowiedzialnością.

W dniu 15 grudnia 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek (...) reprezentowanej przez (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca (Spółka przekształcona) wskazał, iż powstał wskutek przekształcenia prowadzonej pod firmą (...) działalności gospodarczej przez osobę fizyczną (Przedsiębiorcę przekształcanego). Możliwość dokonania powyższego przekształcenia wynikała z przepisu art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), dalej k.s.h. Zgodnie z treścią przepisu art. 584² § 1 k.s.h., Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki Przedsiębiorstwa przekształconego. Powyższe przejście uprawnień i obowiązków przysługujących przedsiębiorcy na spółkę przekształconą należy rozumieć jako wystąpienie nowo utworzonej spółki we wszystkie prawa i obowiązki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (wchodzące w jej zakres).

Wnioskodawca w trybie art. 231 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.), dalej k.p., stał się z mocy prawa stroną dotychczasowych stosunków pracy nawiązanych przez Przedsiębiorcę przekształconego. Po przejściu praw i obowiązków Przedsiębiorcy przekształcanego na wnioskodawcę nie nastąpiła zmiana okoliczności istotnych z punktu widzenia zmiany ryzyka wypadkowego, określone w art. 28, art. 29 i art. 30 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1242 z późn. zm.) dalej ustawa o ubezpieczeniu wypadkowym. Zmianie nie uległ poziom zatrudnienia osób ubezpieczonych, nie dokonano zmiany lub poszerzenia rodzaju prowadzonej działalności, które łączy się z innym poziomem występowania zagrożeń (ryzyk) wypadkowych oraz skutków tych zagrożeń, nie powstały również nowe oraz istotne z punktu widzenia ubezpieczenia wypadkowe ryzyka, które ujawniły się w związku z przekształceniem organizacyjno-prawnym prowadzonej pozarolniczej działalności. Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej zarówno Przedsiębiorcy przekształcanego jak i Wnioskodawcy jest produkcja wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych.

Przedsiębiorca przekształcony jako ówczesny płatnik składek, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu wypadkowym, został zawiadomiony przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych o wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, którą w okresie od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 31 marca 2016 r. ustalono na poziomie 1,38% podstawy jej wymiaru. Wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe została ustalona na podstawie przekazywanych danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe w informacjach ZUS IWA, składanych przez Przedsiębiorcę przekształconego w latach 2012-2014.

Przekształcenie w Spółkę przekształconą nastąpiło, zgodnie z art. 584¹ § 1 k.s.h., z dniem wpisania Wnioskodawcy do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Wnioskodawca od października 2015 r. jako płatnik opłaca składki na ubezpieczenie wypadkowe z uwzględnieniem stopy procentowej w wysokości 1,73%, właściwej dla płatnika, który nie miał obowiązku przekazywania informacji wskazanych w art. 31 ust. 6 ustawy o ubezpieczeniu wypadkowym.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Wnioskodawca zwraca się z następującymi pytaniami:

1. Czy Spółka przekształcona zachowuje prawo do stosowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalonej dla Przekształconego przedsiębiorcy?

2. Czy Spółka przekształcona zachowuje prawo do ustalenia wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe na następny okres w oparciu o informację ZUS IWA, składane dotychczas przez Przedsiębiorcę przekształcanego?

Przedsiębiorca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W zakresie przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową Wnioskodawca wskazał, że możliwość dokonania przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową, wynika z treści przepisu art. 13a ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z treścią którego przedsiębiorca, będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą, może być przekształcony w spółkę kapitałową na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Tryb powyższego przekształcenia oraz jego skutki prawne zostały określone w k.s.h. Zgodnie natomiast z art. 5551 § 5 k.s.h., przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonujący we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalność w jednoosobową spółkę kapitałowa (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową). Następstwo prawne Spółki przekształconej wynikające z art. 584² § 1 należy rozumieć jako wstąpienie nowo utworzonej spółki we wszystkie prawa i obowiązki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (wchodzące w jej zakres). Z zestawienia art. 584¹ (zakładającego, że przekształcenie to zakłada całkowite zastąpienie dotychczasowej działalności gospodarczej imieniem i funkcjonowaniem spółki) oraz art. 584² wynika, że skutek ten dotyczy wszelkich tak rozumianych praw i obowiązków, na co przedsiębiorca nie ma wpływu, w tym znaczeniu, że nie może on dokonać swoistego wydzielenia części swych zasobów zaangażowanych do prowadzonej działalności. aby nie znalazły się one w spółce.

Wnioskodawca podnosi, że zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie "W myśl art. 584¹ § 1 zdania pierwsze k.s.h., przedsiębiorca przekształcony staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Z kolei art. 584² § 1 k.s.h. wskazuje, że spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształconego. Następstwo prawne wynikające z art. 584² § 1 k.s.h. należy rozumieć jako wstąpienie nowo utworzonej spółki we wszystkie prawa i obowiązki związane z prowadzoną działalnością gospodarczej (wchodzące w jej zakres). Z zestawienia art. 584¹ k.s.h. oraz art. 584¹ k.s.h. wynika, że skutek ten dotyczy wszelkich tak rozumianych praw i obowiązków, na co przedsiębiorca nie ma wpływu, w tym znaczeniu, że nie może dokonać swoistego wydzielenia części swych zasobów zaangażowanych do prowadzonej działalności, aby znalazły się one w spółce. Zasada kontynuacji w aspekcie cywilnoprawnym oznacza, że treść stosunków prawnych spółki przekształcanej, łączących ją z "otoczeniem rynkowym" (osobami trzecimi), nie ulega zmianie. Z zasady tej wynika ponadto, że po dniu przekształcenia (art. 584¹ k.s.h.) nie zmienia się treść stosunków cywilnoprawnych zawartych przez przedsiębiorcę - osobę fizyczną z osobami trzecimi (dłużnikami czy wierzycielami), a jedynie ich stroną staje się ex lege (tekst jedn.: z mocy art. 584² § 1 k.s.h.) spółka kapitałowa (podmiot przekształcony), w miejsce tego przedsiębiorcy (jako podmiotu przekształconego)." (tak, Sądu Apelacyjnego w Łodzi w wyroku z dnia 30 września 2014 r., sygn. Akt I ACa 829/2014, Lex 521620775). Z powyższego orzeczenia wynika jednoznacznie, iż następstwo prawne spółki kapitałowej (podmiotu przekształcanego) w stosunku do przedsiębiorcy (podmiotu przekształcanego), przyjmuje charakter sukcesji uniwersalnej. Przyjęcie konstrukcji sukcesji uniwersalnej w odniesieniu do przekształcenia przedsiębiorcy potwierdził również Sąd Najwyższy w wyroku z 26 lutego 2015 r. (III CZP 106/14, BSN 2015, Nr 2, poz. 5), w którym jednocześnie, że przepis art. 788 § 1 k.p.c. ma zastosowanie w razie przejścia uprawnienia lub obowiązku w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową.

Wnioskodawca wskazuje. że zasadniczym skutkiem przekształcenia jest przede wszystkim przejście na spółkę przekształcona wszelkich praw i obowiązków przedsiębiorcy przekształcanego. Inaczej niż ma to miejsce w przypadku typowego przekształcenia mamy w tym przypadku do czynienia z kontynuacją przez spółkę praw i obowiązków pomiotu przekształcanego, ale z ich sukcesją uniwersalną (tak też P. Pinior. [w:] Strzępka, komentarz 2011, komentarz do art. 5842, Nb 1, Legalis: M. Zdyb, M. Sieradzka. Przekształcenie przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową - aspekty praktyczne, MOP 2012: Nr 11, s. 568: por. A. Witosz). Na charakter następstwa prawnego, następującego w wyniku przekształcenia działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę w spółkę kapitałową wskazano również w uzasadnieniu projektu ustawy z 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (wprowadzającego w art. 26 regulacje umożliwiające dokonanie powyższego przekształcenia), w którym wskazano, iż skutkiem przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową będzie sukcesja uniwersalna (druk sejmowy nr 3656, s. 40).

W świetle powyższego, Wnioskodawca odwołuje się również do innego z poglądów prezentowanych w orzecznictwie, zgodnie z którym "W razie, gdy przejście praw lub obowiązków dotyczących przedmiotu procesu nie jest rezultatem czynności materialno-prawnej stron, wejście nowych podmiotów do łączącego się postępowania może odbyć się automatycznie. Następca prawny określony w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. (spółka przejmująca) mógłby kontynuować rozpoczęty wcześniej proces z udziałem poprzednika prawnego (spółki dzielonej) bez potrzeby uzyskiwania zgody przeciwnika procesowego na wstąpienie do procesu (art. 192 pkt 3 k.p.c.)" (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 25 kwietnia 2012 r. II CSK, 356/11, Lex nr 1212804). Powyższe rozstrzygnięcie zostało wprawdzie wydane w sprawie dotyczącej podziału spółki akcyjnej w formie przewidzianej w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h., jednak zachowuje ono aktualność również na gruncie niniejszej sprawy. z uwagi na tożsamość podstawy przejścia praw i obowiązków na inny podmiot, które następuje z mocy prawa, a nie w wyniku dokonania czynności materialno-technicznej.

Wnioskodawca podnosi, że ostatecznie należy zwrócić uwagę na kolejny pogląd panujący w doktrynie, zgodnie z którym "(zgodnie z art. 584² § 1 k.s.h.) sukcesja obejmuje wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego, tak z zakresu prawa materialnego jak i procesowego" (A Szumański, [w:] Sołtysiński, Szajkowski, Szumański, Szwaja, Komentarz KSH, t. IV, 2012, komentarz do art. 584², Legalis, Nb 8).

W zakresie ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe (pracodawca zgłaszający co najmniej 10 ubezpieczonych) Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z treścią art. 28 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu wypadkowym, stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych ustala Zakład jako iloczyn stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe określonej grupy działalności, do której należy płatnik składek, i wskaźnika korygującego ustalonego dla płatnika składek, z zastrzeżeniem art. 33. Przy czym, jak stanowi ust. 4 ww. artykułu jeżeli płatnik składek zgłoszony jest w Zakładzie w okresie od 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku, liczbę ubezpieczonych podlegających zgłoszeniu do ubezpieczenia wypadkowego w miesiącu kalendarzowym, od którego płatnik składek został zgłoszony w Zakładzie. Zgodnie natomiast z art. 33 art. 1 ustawy o ubezpieczeniu wypadkowym, stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji, o której mowa w art. 31 ust. 6, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy.

Wnioskodawca podnosi, że kwestia wskaźnika korygującego reguluje art. 31 ust. 2, 3, 5, 6, 7 ustawy o ubezpieczeniu wypadkowym, zgodnie z którym wskaźnik korygujący ustala się na rok składkowy w zależności od kategorii ryzyka ustalonej dla płatnika składek. Kategorię ryzyka dla płatnika składek ustala się w zależności od ryzyka określonego wskaźnikami częstości:

Kategorię ryzyka dla płatnika składek ustala się na podstawie danych, o których mowa w ust. 3, przekazanych przez płatnika składek za trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe. Dane, o których mowa w ust. 3, płatnik składek przekazuje do dnia 31 stycznia danego roku za poprzedni rok kalendarzowy w informacji zawierającej w szczególności: 1) dane identyfikacyjne płatnika składek, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych; 2) rodzaj działalności według PKD; 3) liczbę ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego; 4) adres płatnika składek. Informację określoną w ust. 6 przekazuje płatnik składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, zgłoszony w Zakładzie nieprzerwanie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia poprzedniego roku i co najmniej 1 dzień w styczniu danego roku.

W zakresie ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Wnioskodawca wskazuje, że stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe płatników zatrudniających:

Wnioskodawca informuje, że zgodnie z przepisem art. 2 ustawy o ubezpieczeniu wypadkowym, przez rodzaj działalności określany poprzez PKD, należy rozumieć przeważającą działalność według PKD zakodowaną w rejestrze REGON. Natomiast wartość wskaźnika korygującego ustala się w zależności od kategorii ryzyka ustalonego dla danej grupy działalności. Wskaźnik ten uwzględnia także dane dotyczące wypadkowości, istnienia chorób zawodowych i liczby zatrudnionych w warunkach zagrożenia, przekazywane przez płatnika za każdy rok kalendarzowy na formularzach ZUS IWA.

W zakresie składki na ubezpieczenie wypadkowe dla Spółki przekształconej, Wnioskodawca w kontekście powyższego podkreśla, iż z przedstawionych powyżej przepisów ustawy wypadkowej i rozporządzeń wykonawczych do tej ustaw nic można interpretować samodzielnie, tj. bez zastosowania wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Aktem normatywnym stanowiącym punkt wyjścia dla analizy zasad funkcjonowania tego systemu jako spójnej skorelowanej ze sobą całości jest ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.), dalej ustawa systemowa. Jak wskazuje się w doktrynie, "ustawa (...) o systemie ubezpieczeń społecznych (...) wprowadziła, a raczej powróciła do istniejącego przed wojną podziału ubezpieczeń społecznych na 4 rodzaje, z których każdy jest finansowany odrębną składką tj.: 1) na ubezpieczenie emerytalne, 2) ubezpieczenie rentowe, 3) ubezpieczenie chorobowe (ubezpieczenie na wypadek choroby i macierzyństwa), 4) ubezpieczenie wypadkowe (ubezpieczenie z tytułu wypadków i chorób zawodowych). Ustawa jest w pewnym sensie ustawą-matką regulującą zasady działania wszystkich tych czterech rodzajów ubezpieczeń, a w szczególności: 1) zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, 2) zasady ustalania składek na ubezpieczenie oraz ich opłacania, 3) zasady egzekucji zaległych składek, 4) zasady zgłaszania do ubezpieczenia i prowadzenia kont indywidualnych, 5) zarządzanie i nadzór na ubezpieczeniami społecznymi, 6) tryb wydawania decyzji w sprawach ubezpieczenia i składek" (I. Jędrasiak-Janowska, Prawo socjalne, Warszawa 2004, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis).

Z powyższego w jednoznaczny sposób wynika, iż przepisy ustawy systemowej stanowią regulację nadrzędną względem pozostałych ustaw z zakresu ubezpieczeń społecznych. Winno implikować to stwierdzenie, iż punktem wyjścia do dokonania analizy przepisów innych ustaw z zakresu ubezpieczeń społecznych jest ustawa systemowa.

Wnioskodawca podnosi, że w analizowanym stanie taktycznym należy zwrócić uwagę na treść przepisu art. 31 ustawy systemowej, zgodnie z którym, do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio: art. 12, art. 26, art. 29 § 1 i 2, art. 33, art. 33a, art. 33b, art. 51 § 1, art. 55, art. 59 § 1 pkt 1, 3, 4, 8 i 9, art. 60 § 1, art. 61 § 1, art. 62 § 1, 3-5. art. 72 § 1 pkt 1 i 4 i § 2, art. 73 § 1 pkt 1 i 5, art. 77b § 1 i 2, art. 91, art. 93, art. 93a-93c, art. 93e, art. 94, art. 97 § 1, art. 98 § 1 i 2 pkt 1, 2, 5 i 7, art. 100, art. 101, art. 105 § 1 i 2, art. 106 § 1 i 2, art. 107 § 1, 1a i 2 pkt 2 i 4, art. 108 § 1 i 4, art. 110 § 1, § 2 pkt 2, § 3, art. 111 § 1-4 i 5 pkt 1, art. 112, art. 113, art. 114, art. 115, art. 116, art. 116a, art. 117, art. 118 § 1 i 2 oraz art. 119 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. W tym również przepisy regulujące prawa oraz obowiązki następców prawnych, a także podmiotów przekształconych.

Wnioskodawca wskazuje, że z godnie z treścią art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzona działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. Następstwo prawne polega na przejściu z jednego bądź kilku podmiotów na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa ubezpieczeń społecznych (tak jak w przypadku prawa podatkowego, do którego odsyła ustawa systemowa) mamy do czynienia z tzw. pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, jako że dotyczy praw; uprzednio już istniejących. Na uwagę zasługuje ponadto fakt, iż prawo ubezpieczeń społecznych przewiduje następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy w wyniku wystąpienia jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i obowiązki swojego poprzednika bądź poprzedników prawnych. Przytoczony przepis art. 31 ustawy systemowej, stanowi o odpowiednim stosowaniu przepisów Ordynacji podatkowej. Zgodnie z ugruntowanym w doktrynie stanowiskiem, pod pojęciem "odpowiedniego stosowania" rozumieć należy przeniesienie określonych rozwiązań prawnych, zawartych w jednej ustawie na grunt innej regulacji ustawowej przy jednoczesnym respektowaniu postanowień tego ostatniego aktu normatywnego. Tak wskazał m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 30 czerwca 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 615/2008), który podkreślił, iż nie do zaakceptowania byłaby sytuacja, w której odpowiednio stosowany przepis wypaczyłby sens i cel regulacji o znaczeniu zasadniczym podstawowym. Powyższe oznacza, iż art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, należy stosować z uwzględnieniem specyfiki przepisów dotyczących prawa ubezpieczeń społecznych, Zdaniem Wnioskodawcy normę prawną wynikającą z analizowanego przepisu powinno się implementować w następujący sposób: Spółka przekształcona powstała w wyniku przekształcenia prowadzonej działalności gospodarczej przez Przedsiębiorcę przekształcanego, będącego płatnikiem składek na ubezpieczenie wypadkowe z dniem wpisania jej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dzień przekształcenia), wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa ubezpieczeń społecznych, a zatem również wynikające z ustawy wypadkowej, prawa i obowiązki Przedsiębiorcy przekształcanego jako płatnika, pozostające w związku z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą. Twierdzenie przeciwne stałoby w sprzeczności ze spójnością polskiego systemu ubezpieczeń społecznych oraz szczególnie istotnej dla obowiązującego systemu instytucji płatnika. Należy wskazać, iż sposób interpretacji przepisów ustawy wypadkowej winien być zgodny z jej umiejscowieniem w systemie prawa oraz funkcją jaką mają spełniać poszczególne jej przepisy.

Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, iż przedmiotem sukcesji w przypadku płatnika składek są zarówno prawa jak i obowiązki. Przykładem obowiązków będących przedmiotem sukcesji jest m.in. wymóg zachowania odpowiednich procedur dotyczących obowiązkowych okresów przechowywania dokumentacji w zakresie wysokości podstawy naliczania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Per analogiam, sukcesja wynikająca z przepisów Ordynacji podatkowej obejmuje swym zakresem również ulgi, w tym w szczególności prawo do ulgi (powyższe wynika również z art. 584² § 2 k.s.h. - Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej), w wysokości opłacanych składek na ubezpieczenie wypadkowe wynikające z niskiej wartości wskaźnika korygującego stosowanej u Przedsiębiorcy przekształcanego. Podobne stanowisko na gruncie sukcesji wskazanej w art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej zajął Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 6 października 2009 r. (sygn. akt III Aua 767/709). w którym wskazano, iż zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio m.in. art. 93 a ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa. Stosownie do art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej osoba prawna powstała w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej; przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej osoby lub spółki. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podkreślono również, iż sukcesja generalna obejmuje swym zakresem również prawo do ulgi w wysokości opłacanych składek na ubezpieczenie wypadkowe. Zbliżone stanowisko zajął również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 marca 2009 r. (sygn. akt II UK 292/08), w sprawcie przejęcia spółki kapitałowej przez inną spółkę kapitałową, stwierdzając iż, połączenie spółek handlowych przez przejęcie spółki zobowiązanej do opłacania składki na ubezpieczenie wypadkowe w innej wysokości niż spółka przejmująca powoduje wyliczenie składki w wysokości ustalonej dla spółki przejmowanej (art. 93 § 2 pkt 2 ustawy 2 dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. w związku z art. 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm. i w związku z art. 494 § 1 k.s.h.). Dodatkowo wskazano również, iż zasada sukcesji obejmuje także zobowiązania publiczno-prawne (...), a w związku z art. 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stosuje się do należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. (...) Połączenie więc spółek handlowych przez przejęcie spółki zobowiązanej do opłacania składki w innej wysokości niż spółka przejmująca spowodowało dla nowego podmiotu, jako płatnika składek, możliwość wyliczenia składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości ustalonej dla spółki przejmowanej. Jeżeli wysokość składki jest niższa od należnej od spółki przejmującej, to powstaje niesprzeczna z zasadami współżycia społecznego i przewidziana przez prawo korzyść wynikająca z połączenia spółek.

Wnioskodawca podnosi, że w judykaturze kwestia możliwości przejęcia uprawnienia do stosowania w przypadku składki na ubezpieczenie wypadkowe stopy procentowej obowiązującej poprzednika prawnego (w analizowanym przypadku Przedsiębiorcy przekształcanego). W powyższej materii warto wskazać, na kilka rozstrzygnięć, które wprawdzie nie dotyczą bezpośrednio sukcesji wskazanej w art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej oraz art. 551 § 5 k.s.h., jednak na zasadzie analogii i zastosowanych reguł ogólnych mają one zastosowanie również w przypadku prezentowanym przez Wnioskodawcę. W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010 r., sygn. akt I UK 8/10, stwierdzono iż, osobowa spółka jawna, do której wkład na pobycie udziałów w postaci swojego przedsiębiorstwa wniosła osoba fizyczna, zachowuje prawo do opłacania składek na ubezpieczenie wypadkowe według stopy procentowej obowiązującej tę osobę fizyczną, jeżeli nie ustalono zmiany okoliczności, o których mowa w art. 28, art. 29 i art. 30 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 z późn. zm.). W innym wyroku Sąd Najwyższy wskazał, że spadkobierca płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe, na którego na podstawie art. 23¹ k.p. przeszedł zakład pracy. przejmuje prawo do zapłaty składki w obniżonej wysokości ustalonej przez organ rentowy na rok składkowy, w którym nastąpiło przejście (art. 97 § 1 ustawy z dniu 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. w związku z art. 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r., o systemie ubezpieczeń społecznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt I UK 358/11). Kolejne z orzeczeń traktujących tą materię zostało wydane przez Sąd Apelacyjny w Łodzi w dniu 6 marca 2014 r. (sygn. akt AUa 905/13), w którym podkreślono, iż osoba prawna powstała w wyniku połączenia przez przejęcie, przekształcenia, a także spadkobierca płatnika (art. 97 o.p.) zachowują prawo do opłacania składek na ubezpieczenie wypadkowe według stopy procentowej obowiązującej osobę, która prowadziła zakład pracy przed przekształceniem, jeżeli nie ustalono zmiany okoliczności, o których mowa w art. 28, art. 29 i art. 30 ustawy z 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Wnioskodawca zwraca również uwagę na pogląd judykatury wyrażony w wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 10 grudnia 2013 r. (sygn. akt V U 1636/13), w ocenie Sądu zmiana danych identyfikacyjnych płatnika składek jak również parametry systemu komputerowego nie mogą narzucać interpretacji obowiązujących przepisów prawa. Zmiana stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe w dotychczasowej wysokości może być dokonana tylko w razie wystąpienia okoliczności istotnych z punktu widzenia zmian ryzyka wypadkowego. Wymaga to stwierdzenia innego poziomu zatrudnienia osób ubezpieczonych. zmiany lub poszerzenia rodzaju prowadzonej działalności, które łączą się z innym poziomem występowania zagrożeń (ryzyk) wypadkowych oraz skutków tych zagrożeń, albo stwierdzenia nowych istotnych z punktu widzenia ubezpieczenia wypadkowego ryzyk, które ujawniły się w związku z przekształceniem organizacyjno-prawnym prowadzonej działalności. Żadnych tego typu okoliczności organ rentowy nie wskazał. W szczególności organ rentowy nie wykazał, że w związku z przekształceniem organizacyjno-prawnym po strome wnioskodawcy doszło do zwiększenia liczby osób ubezpieczonych (art. 28 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych), ani że wnioskodawca został przeniesiony (zaliczony) do innej grupy działalności PKD ujętej w rejestrze REGON lub że zmieniły się kategorie ryzyk wypadkowych uzależnione od wskaźników częstości zdarzeń lub zagrożeń wypadkowych, w tym ich skutków (art. 30 tej ustawy), które wymagały lub usprawiedliwiały podwyższenie dotychczasowej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe z tytułu zwiększonego ryzyka wystąpienia zdarzeń lub zagrożeń wypadkowych (art. 33 tej ustawy). Dla dokonania zmiany - podwyższenia stopy procom owej składki opłacanej na ubezpieczenie wypadkowe, konieczne jest wystąpienie zmiany okoliczności faktycznych wpływających na ustalenie jej wysokości, ewentualne działanie systemu informatycznego, narzucające np. konieczność zastosowania stopy procentowej wyższej, nie może stanowić podstawy do odmowy stosowania wysokości składki (stopy procentowej) na ubezpieczenie wypadkowe w dotychczasowej wysokości.

We wnioskach końcowych, mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż z uwagi na zaistnienie sukcesji uniwersalnej również w sferze praw i obowiązków podatkowych, jest on uprawniony do stosowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalonej dla Przedsiębiorcy przekształcanego, a więc w wysokości 1,38%, nie zaś w wysokości 1,73%.

W zakresie drugiego z zadanych pytań Wnioskodawca wskazuje, iż w jego opinii Spółka przekształcona zachowuje prawo do ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe na następny okres w oparciu o informację ZUS IWA składane dotychczas przez Przedsiębiorcę przekształcanego.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ust. 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż z mocą przedmiotowej decyzji Zakład nie przyznaje jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska Wnioskodawcy pod kątem prawidłowości przedstawionej przez niego interpretacji przepisów prawa, tj. przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy stanowi opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawiony przez przedsiębiorcę w treści wniosku. Podkreślenia przy tym wymaga, iż procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż wiedzę o stanie faktycznym/ zdarzeniu przyszłym Zakład opiera wyłącznie na treści złożonego przez Przedsiębiorcę wniosku nie mając uprawnień do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje. W rezultacie celem interpretacji jest udzielenie Wnioskodawcy informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne i uchronienie w ten sposób przed błędnym zastosowaniem przez niego danego przepisu.

Zasady ustalania wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe, w tym określania wysokości stopy procentowej tej składki reguluje ustawa z dnia 30 października 2002 r., o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1242 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 27 powołanej powyżej ustawy, wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe jaką zobowiązany jest stosować płatnik składek ustala się na okres roku składkowego obejmującego okres od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Wysokość tej stopy jest ustalana na zasadach określonych powołaną ustawą dla wszystkich podmiotów posiadających status płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w zależności od liczby ubezpieczonych zgłaszanych przez danego płatnika do ubezpieczenia wypadkowego. Należy zwrócić uwagę, że grupę działalności, do której należy płatnik jak i liczbę ubezpieczonych, od których to czynników uzależniona jest wysokość stopy procentowej składki obowiązującej płatnika, ustala się według stanu na ściśle określony moment, tj. na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego dany rok składkowy albo według stanu z miesiąca zgłoszenia płatnika składek.

W przypadku płatników nowo zgłaszanych, liczbę ubezpieczonych oraz grupę działalności, od których to czynników zależy wysokość obwiązującej ich stopy procentowej, ustala się w oparciu o stan z miesiąca, w którym płatnik został zgłoszony w ZUS. Oznacza to, że w świetle przepisów ustawy z dnia 30 października 2002 r., każdy nowo zgłaszany płatnik składek powinien ustalać dla siebie wysokość obowiązującej go stopy procentowej składki.

W myśl art. 28 ust. 1 wskazanej ustawy, stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności. Stosownie natomiast do art. 29 i 29 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, ustalenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatników składek podlegających wpisowi do rejestru REGON, zgłaszających do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, następuje na podstawie grupy działalności, do której płatnik należy.

W myśl art. 28 ust. 2 i art. 33 ust. 1 tejże ustawy Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustala stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe wyłącznie płatnikom składek zgłaszającym do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, którzy za trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe mieli obowiązek przekazywania do Zakładu "Informację o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe"' - ZUS IWA zgodnie z art. 31 ustawy. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalana przez Zakład obliczana jest jako iloczyn stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe określonej dla grupy działalności, do której należy płatnik składek i wskaźnika korygującego. Natomiast stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek wskazanego w art. 28 ust. 2, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania ww. informacji przez trzy kolejne law kalendarzowe wynosi tyle, co określona dla grupy działalności, do której należy.

Grupy działalności oraz przypisaną im wysokość stopy procentowej składki określa załącznik Nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków ( ).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w związku z przekształceniem w trybie art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczna pod firmą (...) w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...) (Spółka przekształcona), na bazie majątku i pracowników Przedsiębiorcy przekształconego. A zatem, Spółka Przekształcona stanie się pracodawcą dla pracowników Przedsiębiorcy Przekształcanego. Takie przekształcenie jest równoznaczne z powstaniem nowego płatnika składek, powoduje ustanie bytu prawnego Przedsiębiorcy Przekształcanego, następuje bowiem wykreślenie tegoż przedsiębiorcy z rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zatem z momentem zgłoszenia się jako płatnik składek Spółka Przekształcona - (...) powinna samodzielnie ustalić stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe.

Wnioskodawca podkreślił, iż wskutek odpowiedniego zastosowania przepisu art. 93a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa w związku z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (..) Przedsiębiorcy przekształcanego wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki płatnika poprzednika, w szczególności w uprawnienie wynikające z niższej stawki wskaźnika korygującego w ubezpieczeniu wypadkowym albo w obowiązek wynikający z wyższej stawki tego wskaźnika. W ocenie Oddziału brak jest podstaw do przyjęcia, iż w przedstawionym stanie faktycznym następstwo prawne, którego istota polega na wstąpieniu w ogół praw i obowiązków poprzednika, a z którego Wnioskodawca wywodzi prawo Spółki przekształconej do stosowania wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalonej uprzednio dla Przedsiębiorcy przekształcanego w istocie nie zachodzi.

Przepisy ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych stanowią, iż stopa procentowa składki jest ustalana płatnikowi składek, natomiast ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które regulowałyby kwestię możliwości sukcesji, uprawnienia do posługiwania się określona wartością stopy procentowej składki jaka obowiązywała innego płatnika, w tym przypadku Przedsiębiorcę przekształconego. Oznacza to, iż w kwestii obowiązującej płatnika wysokości stopy procentowej składki w danym roku składkowym rozstrzygającym jest norma zawarta w art. 27 powołanym wyżej.

Należy także podkreślić, iż obowiązek posługiwania się w danym roku składkowym określoną wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe przez danego płatnika składek nie może być postrzegany jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego, ponieważ obowiązek posługiwania się określoną wartością stopy procentowej składki, ustalona na zasadach wskazanych w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wynika wprosi z przepisów tej ustawy i nie jest to prawo czy uprawnienie przysługujące danemu płatnikowi. Płatnik spełniający określone ustawą warunki, jest zobowiązany do stosowania danej wysokości stopy procentowej składki. Zobowiązanie to wygasa wraz z ustaniem pełnienia funkcji płatnika albo z zakończeniem danego roku składkowego. Od nowego roku składkowego obowiązująca płatnika stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe jest ustalana na nowo. Wysokość stopy procentowej tej składki w świetle przepisów ww. ustawy uzależnioną jest od takich czynników jak: rodzaj działalności danego płatnika, liczba zgłaszanych ubezpieczonych, a w przypadku płatników, którym stopę te wylicza ZUS - także od wskaźnika korygującego, o którym mowa w powołanym powyżej art. 28 ust. 2 w związku z art. 31. Dopuszczenie zasady sukcesji wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe mogłoby hipotetycznie prowadzić do sytuacji, w wyniku której płatnik składek stosowałby stopę procentowa składki, której wysokość nic byłaby w żaden sposób powiązana z sytuacją faktyczną danego płatnika nic miałaby uzasadnienia w przepisach ustawy określających zasady i sposób jej ustalenia dla danego płatnika.

Jednocześnie w tym miejscu należy wskazać, iż w myśl art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio art. 93 ustawy - Ordynacja podatkowa. Definicja należności z tytułu składek zawarta jest w art. 24 ust. 2 powołanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, że należnościami są: składki, odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata. Zatem, ustawodawca w przywołanym przepisie odnosi się do określonych świadczeń pieniężnych należnych od płatnika z tytułu pełnienia funkcji płatnika składek za ubezpieczonych, do uzyskania których jest uprawniony Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, która ma bezpośredni wpływ na wysokość należności z tytułu składek, sama w sobie nie jest należnością z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zatem nie może być postrzegana jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodzi na następcę prawnego na zasadzie art. 93 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Brak jest zatem podstaw do stosowania w tym miejscu jakiejkolwiek wykładni rozszerzającej, to jest definicji która obejmowałaby swoim zakresem również wysokość stopy procentowej. Powyższe oznacza, iż wraz z pojawieniem się nowego płatnika składek (w tym przypadku Spółki przekształconej), konieczne jest ustalenie przypisanej jedynie dla niego (w oparciu o wskazane powyżej zasady) stopy wypadkowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

Przywołane przez Wnioskodawcę w treści opisu stanu taktycznego okoliczności, w postaci braku zmian w poziomie zatrudnienia, charakterze i rodzaju prowadzonej działalności, czy też braku zmian ryzyk wypadkowych, nie mogą uzasadniać zaistnienia sukcesji wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe uprawniającej Wnioskodawcę (Spółkę przekształconą) do stosowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości ustalonej dla Przedsiębiorcy przekształconego - która to instytucja prawna, w ocenie Zakładu nie występuje w odniesieniu do stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. Z powyższego wynika również brak podstaw do ustalenia dla Wnioskodawcy (Spółki przekształconej) stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe na następny okres w oparciu o informacje ZUS IWA składane dotychczas przez innego płatnika Przedsiębiorcę przekształconego.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, iż Wnioskodawca (Spółka przekształcona) od momentu powstania nie będzie uprawniony do opłacania składki na ubezpieczenie wypadkowe według stopy procentowej stosowanej dotychczas przez Przedsiębiorcę przekształconego, w przypadku gdy będzie ona niższa niż stosowana przez Spółkę przekształconą.

W świetle powyższego, uwzględniając opis stanu faktycznego, przedstawione stanowisko w sprawie oraz obowiązujące przepisy, Oddział uznał stanowisko przedsiębiorcy za nieprawidłowe.

Ponadto Zakład podkreśla, iż wskazane przez Wnioskodawcę orzecznictwo Sądu Najwyższego, jak również Sądów Apelacyjnych i Okręgowego jest wiążące w jednostkowych sprawach nie może mieć mocy powszechnie obowiązującej.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Sądu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.