WPI/200000/43/1389/2017 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy finansowanej przez pracodawcę części odpłatności za świadczenia w postaci dodatkowego ubezpieczenia medycznego.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2168) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 29 listopada 2017 r. przez Przedsiębiorcę (...) sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy finansowanej przez Pracodawcę części odpłatności za świadczenia w postaci dodatkowego ubezpieczenia medycznego.

W dniu 29 listopada 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek Przedsiębiorcy (...) wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 grudnia 2017 r. (wpływ do Oddziału w dniu 11 grudnia 2017 r.).

Wnioskodawca wskazał, że w regulaminie wynagradzania obowiązującym zapewnił swoim pracownikom możliwość wykupienia dodatkowego ubezpieczenia medycznego oraz kart uczestnictwa w programie umożliwiającym korzystanie z szeregu obiektów sportowych. Pracownicy mogą również zakupić powyższe usługi dla wybranych przez siebie osób np. członkowie rodziny. Dla pracowników cena nabycia tych usług wynosi część wartości rynkowej ceny tego świadczenia. Kwoty należne z tytułu wykupionych usług potrącane są z wynagrodzenia zasadniczego pracowników.

Pismem z dnia 6 grudnia 2017 r. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że Pracownicy Spółki uprawnieni będą do nabywania świadczeń, tj. dodatkowe ubezpieczenie medyczne oraz kart uczestnictwa w programie (...) od Spółki, po cenie niższej niż cena rynkowa.

Powyższe wynikać będzie z zapisu w regulaminie wynagradzania Spółki.

Pracownicy Spółki uprawnieni będą do nabywania opisanych świadczeń, tj. dodatkowe ubezpieczenie medyczne oraz kart uczestnictwa w programie (...) od Spółki, po cenie niższej niż cena rynkowa. Ponieważ możliwość nabywania świadczeń po preferencyjnej cenie kierowana jest do pracowników, świadczenie to jako wynikające z łączącego pracowników i Spółkę stosunku zatrudnienia kwalifikowane jest jako podatkowy przychód pracowników ze stosunku pracy, w postaci częściowo odpłatnego świadczenia (art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Spółka nabywa określone świadczenia w celu dalszej ich odsprzedaży pracownikom, wartość podatkowego przychodu dla konkretnego pracownika jest różnica pomiędzy ceną nabycia danego świadczenia przez Spółkę, a preferencyjną ceną, po jakiej dane świadczenie nabywa pracownik (art. 11 ust. 2b i ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wartość powyższych świadczeń, w wysokości różnicy pomiędzy ceną rynkową a odpłatnością ponoszoną przez pracowników stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników?

W ocenie wnioskodawcy wartość dodatkowego ubezpieczenia medycznego i wartość uczestnictwa w programie wykupowanych przez pracowników, nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Powyższe stwierdzenie wynika z następującego uzasadnienia:

Wartość opisanych powyżej usług wykupowanych przez pracowników nie może stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne ze względu na treść § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z tym przepisem podstawy składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z regulaminów wynagradzania, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych usług.

Opisane powyżej usługi, do których wykupu uprawnieni są pracownicy wnioskodawcy, wypełniają wszystkie warunki przewidziane w tym przepisie. Po pierwsze, jednoznacznie wynikają z regulaminu wynagradzania obowiązującego u wnioskodawcy. Po drugie, koszt wykupu powyższych usług jest niższy niż cena detaliczna, jaką pracownicy musieliby zapłacić za tego rodzaju usługi, gdyby chcieli je nabyć bez pośrednictwa wnioskodawcy. Zatem z regulaminu wynagradzania wnioskodawcy wynika korzyść materialna pracowników - uprawnienie do zakupu usług po cenach niższych niż detaliczne. W związku z powyższym, ze wzglądu na wypełnienie dyspozycji § 2 ust. 1 pkt 26 powyższego rozporządzenia, wartość usług opisanych w pytaniu nie może stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Konsekwentnie ponieważ art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nakazuje przyjąć taką samą podstawę przy obliczaniu składek za ubezpieczenie zdrowotne jak przy obliczaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, to powyżej rozważane przysporzenia wyłączone z podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne nie będą stanowić również podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe, wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji pisemnej.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, warunkiem koniecznym do stwierdzenia kompletności wniosku, jest jego należyte opłacenie, natomiast w myśl art. 10 ust. 7 tej ustawy - w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wobec faktu, iż we wniosku złożonym w dniu 29 listopada 2017 r. Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem odnośnie ustalenia podstawy wymiaru składek dla pracowników uprawnionych do zakupu po cenie niższej niż detaliczna wartości świadczeń w postaci dodatkowego ubezpieczenia medycznego oraz kart uczestnictwa w programie OK System, umożliwiającym korzystanie z szeregu obiektów sportowych, natomiast do wniosku została dokonana opłata w pojedynczej wysokości, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydając niniejszą decyzję rozpoznał wniosek w pierwszym z przedstawionych przez Wnioskodawcę zakresów, natomiast w drugim zakresie pozostawił bez rozpatrzenia zawiadamiając Wnioskodawcę odrębnym pismem.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949).

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r, o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1938) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Wskazać należy przy tym, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle określonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w ustawowo wskazanym zakresie, gdyż sprawy te w myśl przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych. W konsekwencji, w niniejszej decyzji Zakład dokonał interpretacji przepisów sfery ubezpieczeń społecznych, opierając się na wskazaniu Wnioskodawcy, że opisane świadczenia stanowią dla pracowników przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Natomiast, za przychody ze stosunku pracy, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia. Zgodnie z pkt 26 cytowanego przepisu, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Jednakże, aby móc zastosować zawarte w § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia wyłączenie, dana korzyść musi wynikać z zapisów zawartych w układach zbiorowych pracy, regulaminach wynagradzania lub przepisach o wynagradzaniu, które przewidują możliwość zakupu przez pracownika danego artykułu czy usługi po cenach niższych niż detaliczne. Ponadto, warunkiem koniecznym uzyskania wyłączenia danego świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest partycypacja pracowników w pokryciu kosztów jego zakupu oraz fakt, iż zasady współfinansowania świadczenia wynikają ze stosownego zapisu o takim uprawnieniu znajdującym się w przepisach wewnątrzzakładowych obowiązujących u Wnioskodawcy.

W konsekwencji, wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością.

Zatem, w sytuacji przedstawionej we wniosku złożonym w dniu 29 listopada 2017 r., uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2017 r. przez gdy zasady współfinansowania świadczenia w postaci dodatkowego ubezpieczenia medycznego wynikają z zapisów Regulaminu Wynagradzania, a wartość tego świadczenia w części finansowanej przez pracodawcę jest przychodem pracownika ze stosunku pracy, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Mając powyższe na uwadze, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 29 listopada 201711 przez Przedsiębiorą w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy finansowanej przez Pracodawcę części odpłatności za świadczenia w postaci dodatkowego ubezpieczenia medycznego.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.