WPI/200000/43/1335/2014 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uczestnictwa w wycieczce sfinansowanej ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku ż art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 12 listopada 2014 r. przez (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uczestnictwa w wycieczce sfinansowanej ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W dniu 12 listopada 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 28 listopada 2014 r. (wpływ do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (...) dniu 1 grudnia 2014 r.).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wnioskodawca wskazał, iż zamierza zorganizować masową imprezę (wycieczkę), którą sfinansuje ze środków ZFŚS. Zgodnie z regulaminem Funduszu obowiązującym u wnioskodawcy, koszt uczestnictwa każdego pracownika biorącego udział w masowej imprezie (spotkania integracyjne załogi, wycieczki, pikniki) zostanie w całości pokryty ze środków ZFŚŚ, bez uwzględnienia kryterium socjalnego. Wnioskodawca zaznaczył, iż regulamin Funduszu zawiera zapis o powszechnej dostępności na równych zasadach dla wszystkich uprawnionych do świadczeń z Funduszu w przypadku organizowania imprez masowych dla pracowników.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w tej sytuacji świadczenia uzyskane przez pracowników korzystają ze zwolnienia z oskładkowania.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie, w którym powołał przepis § 2 ust. 1 pkt 19 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek (...), który wyłącza z oskładkowania świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach ZFŚS. Zdaniem wnioskodawcy, skoro koszt udziału w wycieczce jest pracownikom sfinansowany zgodnie z regulaminem ZFŚS, to przychód uzyskany przez nich z tego tytułu nie stanowi podstawy wymiaru składek ZUS.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała wyrok SN z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt II PK 74/08. Wnioskodawca podkreślił, że w powołanym uzasadnieniu wyroku SN stwierdził, iż kryterium socjalne, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS, odnosi się jedynie do przyznawania ulgowych usług i świadczeń. Wnioskodawca wywodzi, że regulamin ZFŚS może przewidywać wydatkowanie jego na środków na inne cele mieszczące się w ramach działalności socjalnej oraz ustalać inne zasady korzystania ze świadczeń Funduszu.

W odpowiedzi na wezwanie Zakładu, wnioskodawca pismem z dnia z dnia 28 listopada 2014 r. wskazał, że w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) pracownik uczestniczący w zorganizowanej przez pracodawcę imprezie (spotkania integracyjne załogi, wycieczki, pikniki) uzyskuje przychód (art. 12 ust. 1 tej ustawy). Wnioskodawca poinformował, że nie ma przy tym znaczenia, czy źródłem sfinansowania świadczenia są np. środki obrotowe, czy też środki ZFŚS.

Zdaniem wnioskodawcy, gdy źródłem sfinansowania wycieczki integracyjnej są środki ZFŚS to przychód pracownika może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy' z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 19 powyższego rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są świadczenia ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Zasady tworzenia tego funduszu zostały uregulowane ustawą z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 592). W myśl art. 2 pkt 1 tej ustawy, działalność socjalna to m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz form wypoczynku, działalności kulturalno oświatowej, sportowo - rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielenie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe.

Przyznanie świadczeń oraz wysokość dopłat z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych uzależnione jest od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z tego funduszu, co wynika z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 października 2008 r. sygn. akt II PK 741/08 stwierdził, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie odnosi się do całości działalności socjalnej w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej ustawy, a jedynie do ulgowych świadczeń i usług. Regulamin może przewidywać wydatkowanie środków funduszu na inne cele mieszczące się w ramach działalności socjalnej oraz ustalać inne zasady korzystania z tych świadczeń np.: powszechnej dostępności na równych zasadach w zakresie imprez integracyjnych.

W tezach do powołanego wyroku SN wskazał, że działalność w postaci imprez masowych jak pikniki, "andrzejki", organizowanie wycieczek - mieści się w pojęciu działalność socjalnej jako rodzaj działalności rekreacyjnej względnie działalności w postaci różnych form krajowego wypoczynku. Kryterium socjalne, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z 1994 r. odnosi się jedynie do przyznawania ulgowych świadczeń i usług, nie dotyczy ono natomiast innych świadczeń i usług, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wniosku wskazał, że zorganizował wycieczkę dla pracowników, którą w całości sfinansował ze środków ZFSS, z wycieczki mógł skorzystać każdy pracownik oraz współmałżonkowie zgodnie z regulaminem ZFSS. Wnioskodawca we wniosku wyraził pogląd, że uzyskany przez pracownika przychód w sytuacji sfinansowania kosztów wycieczki nie będzie stanowił podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze treść wniosku Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał stanowisko przedsiębiorcy za prawidłowe.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.