WPI/200000/43/1323/2014 - Obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od wartości bonów żywieniowych udostępnianych pracownikom.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 12 listopada 2014 r. przez przedsiębiorcę (...) w sprawie braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od wartości bonów żywieniowych udostępnianych pracownikom wnioskodawcy wykonujących pracę w szczególnych warunkach w formie karty płatniczej, podlegających wymianie na artykuły spożywcze w sieci sklepów.

W dniu 12 listopada 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Wnioskodawca we wniosku z dnia 6 listopada 2014 r. opisał zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazał, że zwraca się z prośbą o przedstawienie stanowiska oraz o pisemną interpretację przepisu wynikającego z Dz. U. Nr 161, poz. 1106 dotyczącego odprowadzania składki ZUS od posiłków i napojów profilaktycznych dla pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach. Wnioskodawca wskazał, że działając na podstawie art. 232 Kodeksu Pracy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów wnioskodawca chciałby zapewnić pracownikom odpowiednią rekompensatę za pracę w szczególnych warunkach w postaci wykupienia w jednej, wskazanej przez pracodawcę sieci sklepów, bonów żywieniowych i towarowych, podlegających wymianie na artykuły spożywcze oferowane w placówkach ww. sieci sklepów. Wnioskodawca poinformował, ze bony te będą wydawane w formie karty płatniczej, którą sklep będzie uzupełniał określoną kwotą pieniężną - maksymalnie do (...) zł/msc. podaną przez pracodawcę na podstawie godzin wynikających z ewidencji przepracowanego czasu pracy każdego pracownika uprawniającego do otrzymania świadczenia.

W dniu 17 listopada 2014 r. do wnioskodawcy skierowano wezwanie o uzupełnienie stanu faktycznego wniosku o interpretację o wskazanie, czy wartość bonów żywnościowych w formie karty płatniczej podlegających wymianie na artykuły spożywcze stanowi dla pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach przychód z tytułu stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie złożonej w dniu 18 listopada 2014 r. wskazał, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11b. ustawy o podatku dochodowym zwolnieniami przedmiotowymi są: "wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych". Wnioskodawca podsumował, że w konsekwencji powyższego zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, w jego opinii wspomniane bony w formie karty płatniczej nie stanowią przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Wnioskodawca przedstaw ił własne stanowisko w sprawie.

Zdaniem wnioskodawcy rekompensata za pracę w szczególnych warunkach wynikająca z (Dz. U. Nr 161, poz. 1106) § 2 pkt 6 nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Wnioskodawca w petitum wniosku podkreślił, że prosi o zajęcie stanowiska i pisemną interpretację czy karty wydawane w takiej formie będą stanowiły przychód pracownika podlegający oskładkowaniu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Stosownie do treści z art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźna oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

W myśl art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Katalog przychodów ze stosunku pracy, niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne określa § 2 pkt 1-32 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zgodnie z pkt 6 § 2 powołanego Rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowi wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, używanie odzieży roboczej, używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych (...)

W myśl art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t. j, Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Oddział podnosi, że konstrukcja § 1 i 2 ww. rozporządzenia jednoznacznie wskazuje, że aby móc zastosować wskazane wyłączenie dana korzyść musi stanowić przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), które to pytanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych zawarł w wezwaniu z dnia 17 listopada 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów podatkowych, ponieważ leży to w gestii organów podatkowych. W związku z powyższym Zakład nie ma kompetencji aby podważać ustalenia wnioskodawcy dotyczące problematyki podatkowej. W trybie wydawania pisemnych interpretacji Zakład nie posiada kompetencji do prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego, nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz wyłącznie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku, w szczególności przedstawioną kwalifikacją przychodu.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca domaga się interpretacji w przedmiocie obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od wartości bonów żywnościowych dla pracowników za pracę w szczególnych warunkach podlegających wymianie na artykuły spożywcze w sieci sklepów udostępniane w formie karty płatniczej na podstawie § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W odpowiedzi na wezwanie z dnia 18 listopada 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że w jego ocenie, biorąc pod uwagę art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który traktuje o zwolnieniu przedmiotowym z podatku dochodowego, omawiane bony żywnościowe w formie karty płatniczej nie stanowią przychodu pracownika ze stosunku pracy.

Oddział, biorąc pod uwagę opisany przez wnioskodawcę stan faktyczny uzupełniony informacją o kwalifikacji przychodu oraz obowiązujące przepisy prawne uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Jak wskazano powyżej Oddział jest związany oceną wnioskodawcy w przedmiocie kwalifikacji przychodu zawartą w odpowiedzi na wezwanie z dnia 18 listopada 2014 r., w której wnioskodawca stwierdził, że bony w formie karty płatniczej nie stanowią przychodu ze stosunku pracy. W związku z tym, biorąc pod uwagę rozumienie art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 Rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. nie stanowią również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i w konsekwencji na ubezpieczenie zdrowotne. Wnioskodawca we wniosku o interpretację wyraża stanowisko, że wymienione bony żywności owe w formie karty płatniczej dla pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne na podstawie § 2 pkt 6 Rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. Oddział podkreśla, że powołane rozporządzenie przewiduje wyłączenia ściśle określonych składników będących przychodem ze stosunku pracy z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Skoro zdaniem wnioskodawcy przedmiotowe bony nie są przychodem ze stosunku pracy powołane Rozporządzenie z dnia 18 grudnia 1998 r. nie będzie miało zastosowania do sytuacji opisanej we wniosku.

Mając na uwadze Oddział stwierdził jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i słanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.