WPI/200000/43/1086/2018

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U). z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie odnosząc się do stanowiska przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 21 września 2018 r. przez spółkę: (...)

W dniu 21 września 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców złożony przez spółkę: (...) Powyższy wniosek został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismem z 8 października 2018 r. (doręczonym do Oddziału w dniu 10 października 2018 r.).

Wnioskodawca poinformował, że Spółka powstała w czerwcu 2017 r. i zajmuje się produkcją i montażem (...). Obecnie Spółka prowadzi zakład produkcyjny zatrudniający około 90 - 100 osób. Pracownicy Spółki zwrócili się z inicjatywą o wdrożenie programu świadczeń pracowniczych, którego celem byłoby uzyskanie przez nich możliwości korzystania z obiektów sportowych po niższej cenie aniżeli cena detaliczna. Spółka wspiera pracowników w podnoszeniu ich samopoczucia poprzez różne programy pracownicze, co przyczynia się do zwiększenia ich motywacji w dążeniu do osiągnięcia celów całej organizacji. W związku z powyższym podjęto decyzję o wdrożeniu programu świadczeń pracowniczych - Program Program funkcjonować będzie na podstawie.

Regulaminu Programu (...) przyjętego jako obowiązujący u Wnioskodawcy przepis prawa pracy zgodnie z art. 9 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 917). Program umożliwiać będzie beneficjentom uzyskanie po preferencyjnej cenie Karty sportowej uprawniającej do korzystania z obiektów sportowych oraz zajęć sportowych bezpłatnie bądź za minimalną opłatą. Osobami uprawnionymi do udziału w Programie będą pracownicy Spółki oraz osoby świadczące usługi na podstawie umów cywilnoprawnych. Udział w Programie będzie nieobowiązkowy - wymagany będzie wniosek osoby uprawnionej wyrażający chęć uzyskania korzyści w postaci otrzymania dofinansowania do zakupu Karty sportowej. Beneficjent będzie miał do wyboru kilka wariantów Karty sportowej różniących się ceną oraz zakresem obiektów / zajęć, które będą dostępne w ramach danej opcji karnetu. W każdym przypadku, dofinansowanie Spółki wynosić będzie stałą kwotę w ustalonej w Regulaminie ryczałtowej wysokości. Pozostała kwota będzie potrącana z wynagrodzenia netto beneficjenta, na co wyrazi on pisemną zgodę. Dofinansowanie obejmować będzie wyłącznie zakup Kart sportowych przez beneficjentów Programu. W ramach opcji dodatkowych wprowadzona zostanie możliwość zakupu Karty sportowej dla członka rodziny / osoby towarzyszącej beneficjenta, co wiązać się będzie z koniecznością uiszczenia całości opłaty tj. ceny rynkowej zakupu danego wariantu Karty (brak dofinansowania ze strony Wnioskodawcy).

Dodatkowo w piśmie z 8 października 2018 r. Wnioskodawca poinformował, że kwota dofinansowania Spółki do zakupu Kart sportowych przez pracowników stanowić będzie dla nich przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 12). Ponadto regulacje aktu należącego do wewnętrznych przepisów prawa pracy w Spółce tj. Regulaminu Programu przyjętego i obowiązującego u Wnioskodawcy zgodnie z art. 9 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy będą zawierały zapisy, z których wynikać będzie uprawnienie pracowników do zakupu Kart sportowych po cenach niższych niż detaliczne. Natomiast w zakresie zleceniobiorców, w powyższym piśmie, Wnioskodawca poinformował, że kwota dofinansowania Spółki do zakupu Kart sportowych przez zleceniobiorców stanowić będzie dla nich przychód z tytułu umowy zlecenia (działalności wykonywanej osobiście) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 13 ust. 1 pkt 8). Regulacje Regulaminu Programu będą zawierały zapisy, z których wynikać będzie uprawnienie zleceniobiorców do zakupu Kart sportowych po cenach niższych niż detaliczne.

W związku z przedstawionym powyżej zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca wniósł o potwierdzenie możliwości zastosowania zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne świadczenia w postaci dofinansowania Spółki do zakupu przez beneficjentów Kart sportowych na podstawie wdrożonego Programu mając na uwadze treść poniższych przepisów: § 2 pkt 26 oraz § 5 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w związku z art. 18, 20 i 21 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zdaniem Spółki, świadczenie w postaci dofinansowania do zakupu Karty sportowej jakie uzyska beneficjent Programu stanowi korzyść materialną wyłączoną z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne na podstawie § 2 punkt 26 oraz § 5 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w związku z art. 18, 20 i 21 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. W związku z powyższym, od równowartości otrzymanego przez beneficjenta dofinansowania nie będą naliczane składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Wnioskodawca uzasadnia swoje stanowisko wskazując, że stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 3, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników oraz zleceniobiorców stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy / umowy cywilnoprawnej, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Ponadto zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

W związku z powyższym, uznać należy, iż w obu przypadkach (ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne), konieczne jest odwołanie w pierwszej kolejności do przepisów definiujących przychód na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Użyty przez ustawodawcę zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Dodatkowo, na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uznaje się m.in. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane od osoby prawnej.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Dodatkowo, na podstawie § 5 ust. 2 pkt 2 tego rozporządzenia, wskazany przepis ma odpowiednie zastosowanie do podstawy wymiaru składek dla osób wykonujących usługi na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Konstrukcja powyższego przepisu wskazuje, że jeżeli świadczenia (korzyści) uzyskiwane przez pracownika / zleceniobiorcę z tytułu stosunku pracy / umowy cywilnoprawnej i stanowiące jego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikają z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, regulujących uprawnienie do ich zakupu po cenach niższych niż detaliczne (częściową odpłatność pracownika) - to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Korzyść uzyskiwana przez beneficjenta musi przy tym przybrać formę niepieniężną - formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi.

Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, że wdrożony w przyszłości program świadczeń spełniać będzie wszystkie wymogi określone we wskazanym powyżej przepisie tj.: obejmować będzie swym zakresem wyłącznie pracowników zatrudnionych w Spółce oraz osoby świadczące usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, obowiązywać będzie na podstawie, stanowiącego wewnętrzny przepis prawa pracy, Regulaminu, a świadczenie będzie miało charakter świadczenia niepieniężnego - beneficjent będzie uprawniony do korzystania z Karty sportowej umożliwiającej wstęp do określonych obiektów sportowych i na zajęcia sportowe.

Mając na uwadze opis stanu przyszłego oraz przedstawione we wniosku uzasadnienie, Wnioskodawca uznał, iż wprowadzone przez Spółkę na podstawie Programu świadczenie niepieniężne w postaci dofinansowania do zakupu Kart sportowych dla pracowników Spółki oraz osób wykonujących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, będzie wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne na podstawie: § 2 punkt 26 oraz § 5 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w związku z art. 18, 20 i 21 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Ocena stanowiska Wnioskodawcy dokonywana pod katem prawidłowości zaprezentowanej przez Wnioskodawcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego zawartego w treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga, iż granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wydając indywidualną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez Wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Z treści wniosku z 19 września 2018 r. wynika, że wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne dla dwóch grup ubezpieczonych: pracowników i osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zagadnienia dotyczące obowiązku opłacania i ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulowane są za pośrednictwem przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1949).

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

W myśl natomiast art. 18 ust. 1 i 3 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy (tj. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osób z nimi współpracujących) stanowi uzyskany z tytułu wykonywanej umowy przychód, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie. Ponadto zgodnie z art. 20 ust. 1 tej ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe.

Zgodnie natomiast z art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1510 z późn. zm.), do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne m.in. pracowników i zleceniobiorców stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Zaznaczyć należy przy tym, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w powyższym zakresie. W konsekwencji, Zakład dokonał interpretacji przepisów dotyczących ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne opierając się na zawartym w piśmie z 8 października 2018 r. wskazaniu Wnioskodawcy w powyższej kwestii.

Szczegółowe uregulowania dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek zostały zawarte w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Powyższe rozporządzenie zawiera w § 2 katalog przychodów podlegających wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy. Zgodnie natomiast z § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia, przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wśród przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek wskazuje w § 2 ust. 1 pkt 26 na korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że aby świadczenie (korzyść) stanowiące przychód pracownika nie rodziło obowiązku opłacania składek to powinno zostać przyznane pracownikowi na mocy postanowień obowiązującego u pracodawcy układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a także przybrać formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi).

Z treści wniosku z 19 września 2018 r. i pisma stanowiącego jego uzupełnienie wynika, że Wnioskodawca zamierza udostępnić pracownikom i zleceniobiorcom możliwość nabywania Kart sportowych za częściowa odpłatnością w ramach programu świadczeń pracowniczych. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy zasady funkcjonowania Programu zostaną zawarte w Regulaminie Programu, stanowiącym obowiązujący w Spółce przepis prawa pracy. Dofinansowanie Spółki do zakupu Kart sportowych przez pracowników i zleceniobiorców zostanie w Regulaminie ustalone w stałej zryczałtowanej kwocie i będzie stanowić odpowiednio - przychód pracowników z tytułu stosunku pracy, a w przypadku zleceniobiorców - przychód z tytułu umowy zlecenia (działalności wykonywanej osobiście).

W świetle powyższego, kwota dofinansowania Pracodawcy do Kart sportowych zakupionych przez pracowników nie będzie podlegała, na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy. Ponadto, z uwagi na wykazaną powyżej zależność łączącą wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, wskazana kwota nie będzie również stanowić podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pracowników.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy dofinansowania Pracodawcy do zakupu Kart sportowych uznać należy za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustalania podstawy wymiaru składek dla drugiej grupy wskazanych we wniosku z 19 września 2018 r. ubezpieczonych tj. zleceniobiorców, zauważyć należy, że zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przepisy § 2-4 mają również odpowiednie zastosowanie do ustalania podstawy wymiaru składek osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. W rezultacie, opisane powyżej wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, wynikające z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ma odpowiednie zastosowanie do zleceniobiorców, jeżeli dana korzyść przysługuje im na podstawie obowiązujących u zleceniodawcy układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a także partycypują oni wraz ze zleceniodawcą w kosztach rzeczonego świadczenia.

W konsekwencji, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dofinansowanie Spółki do zakupu Kart sportowych przez zleceniobiorców będzie również podlegało wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców dofinansowania do zakupu Kart sportowych uznać należy za prawidłowe.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.