WPI/200000/43/1078/2015 - Nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych rekompensaty wypłaconej pracownikowi z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 21 września 2015 r. i uzupełnionym w dniu 20 października 2015 r. przez przedsiębiorcę: (...) S.A. uznaje za prawidłowe w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiary składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wypłaconej pracownikowi rekompensaty związanej z rozwiązaniem umowy o pracę.

W dniu 21 września 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (...) S.A. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny z którego wynika, że Spółka planuje rozwiązać z pracownikiem (dalej: Pracownik) umowę o pracę. Na mocy podpisanego porozumienia Spółki z Pracownikiem w sprawie rozwiązania umowy o pracę, Spółka zobowiązała się do wypłacenia określonych kwot wynikających bezpośrednio z faktu zakończenia stosunku pracy. Jedna z kwot rekompensaty przysługująca na podstawie tego porozumienia kalkulowana jest w oparciu zasady odnoszące się do wysokości nagrody jubileuszowej zapisane w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy. Wartość wypłaconej kwoty należnej na podstawie porozumienia stron w sprawie rozwiązania umowy o pracę stanowić będzie równowartość wysokości nagrody jubileuszowej wyliczonej proporcjonalnie do okresu zatrudnienia wymaganego do otrzymania następnej pełnej nagrody jubileuszowej.

Wnioskodawca powziął zatem wątpliwość, czy kwota, która zostanie przez Spółkę wypłacona Pracownikowi na podstawie porozumienia w sprawie rozwiązania umowy o pracę i której wartość zostanie skalkulowana w oparciu o zasady zapisane w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy dotyczące wysokości nagrody jubileuszowej, powoduje dla pracownika lub Spółki obowiązek zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych a w konsekwencji obowiązek odprowadzania składek przez Wnioskodawcę jako płatnika?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana od Spółki wypłata stanowi rodzaj rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia zawartego z Pracownikiem, a której wartość zostanie skalkulowana w oparciu o zapisy Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dotyczące wypłaty nagrody jubileuszowej, w świetle obowiązujących przepisów, nie powoduje powstania obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o SUS, pracodawca jest płatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do obliczania, pobrania i odprowadzania na rachunek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe), których podstawą obliczania jest wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wypłacane przez pracodawcę.

Z kolei, zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o finansowaniu opieki zdrowotnej ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm., dalej: ustawa o finansowaniu opieki zdrowotnej), pracodawca jest również płatnikiem składek na ubezpieczenie zdrowotne, należnych od wynagrodzenia pracowników. Oznacza to, że Wnioskodawca, jako pracodawca, jest co do zasady zobowiązany do dopełnienia obowiązków związanych z uregulowaniem składek na ubezpieczenia społeczne i składek na ubezpieczenie zdrowotne należnych od wynagrodzeń pracowników.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o SUS oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, z późn. zm., dale: Rozporządzenie MPiPS), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 316 z późn. zm., dalej: ustawa o PIT) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Jednocześnie art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 674 z późn. zm., dalej: ustawa o promocji zatrudnienia), stanowi że składki na Fundusz Pracy ustalone są od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Analogiczny zapis w zakresie składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zawiera art. 29 ust.l ustawy o ochronie roszczeń.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje z kolei art. 81 ust. 1 i ust. 6 ustawy o finansowaniu opieki zdrowotnej. Zgodnie z tymi przepisami, do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, przy czym tak obliczoną podstawę obniża się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrącanych przez płatników ze środków ubezpieczonego.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze oraz ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty, za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wartość zastała z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym Rozporządzeniu MPiPS. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia MPiPS - podstawy wymiaru składek na emerytalne i rentowe nie stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Z przytoczonych przepisów wynika, iż kwota wypłacona na podstawie porozumienia w sprawie rozwiązania stosunku pracy, która ma charakter rekompensaty i która jest bezpośrednio i nierozerwalnie związana z rozwiązaniem stosunku pracy między Pracownikiem a Spółką, zawiera się w katalogu świadczeń zwolnionych z uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne na podstawie § 2 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia MPiPS. Bezpośredni związek pomiędzy wypłatą świadczenia, a rozwiązaniem stosunku pracy stanowi konieczny warunek wyłączenia danej kwoty. Spółka wskazuje, iż taki związek zachodzi w przytoczonym zdarzeniu przyszłym - kwota rekompensaty ma bezpośredni i nierozerwalny związek z rozwiązaniem stosunku pracy i roszczenie o jej wypłatę nie może powstać na innej podstawie. Oznacza to, że w sytuacji, w której stosunek pracy nie zostałby rozwiązany - prawo do tego świadczenia nie przysługiwałoby.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż wyłączeniu z podstawy wymiaru składek podlegają zarówno świadczenia przysługujące na podstawie przepisów prawa pracy, jak i inne odprawy, odszkodowania, rekompensaty wypłacone pracownikowi z tego tytułu, ustalonych między pracodawcą a organizacjami związkowymi, te które wynikają z układów zbiorowych pracy oraz ustalone na podstawie umowy z konkretnym pracownikiem. Opisywana kwota rekompensaty, której zasady kalkulacji referują do zapisów Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy odnoszących się do wartości nagrody jubileuszowej, spełnia kryteria zaliczenia jej do katalogu zwolnień z podstawy wymiaru składek wymienionego przez Ustawodawcę. Spółka pragnie podkreślić, że przedmiotowa kwota świadczenia będzie przysługiwać Pracownikowi i zostanie wypłacona wyłącznie i bezpośrednio na podstawie porozumienia o rozwiązaniu stosunku pracy między Pracownikiem a Spółką.

Konsekwentnie, ponieważ przedmiotowa kwota rekompensaty będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie wskazanych przepisów Rozporządzenia MPiPS, to zgodnie z art. 104 ustawy o promocji zatrudnienia oraz art. 29 ust. 1 ustawy o ochronie roszczeń, kwota ta nie będzie również stanowiła podstawy do naliczenia składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Analogicznie, na podstawie art. 81 ust. 1 i ust. 6 ustawy o Finansowaniu opieki zdrowotnej, przedmiotowe świadczenie nie będzie stanowiło podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż opisana we wniosku kwota rekompensaty, którą Wnioskodawca zamierza wypłacić na podstawie porozumienia w sprawie rozwiązania umowy o pracę nie powinna zostać uwzględniona w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne. Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Wnioskodawca powołał się na następujące decyzje ZUS:

* Decyzja Oddziału ZUS w Lublinie, nr 430/2013 z dnia 5 kwietnia 2013 r.,

* Decyzja Oddziału ZUS w Gdańsku, nr 461/2013 z dnia 22 listopada 2013 r.,

* Decyzja Oddziału ZUS w Lublinie, nr 1621/2013 z dnia 30 grudnia 2013 r.,

* Decyzja Oddziału ZUS w Gdańsku, nr 11 z dnia 7 stycznia 2013 r.,

* Decyzja Oddziału ZUS w Gdańsku, nr 294 z dnia 24 lipca 2013 r.,

w których ZUS potwierdził stanowisko przedsiębiorcy w przedmiocie braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i składki na ubezpieczenia zdrowotne od świadczeń pieniężnych wypłacanych pracownikom z tytułu rozwiązania stosunku pracy.

Powyższe decyzje w swoim uzasadnieniu wskazują m.in., że w sytuacji, kiedy świadczenie pieniężne wypłacone zostaje tylko i wyłącznie w związku z rozwiązaniem stosunku pracy na mocy porozumienia stron jego wartość powinna zostać wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Decyzje te wskazują również, że bez znaczenia pozostaje wartość kwoty wypłaconego świadczenia. Oznacza to, iż dopuszczalna jest kalkulacja wartości takiego świadczenia w sposób, jaki zrobiła to Spółka, tj. odnosząc się do wysokości nagrody jubileuszowej wyliczonej proporcjonalnie do okresu zatrudnienia wymaganego otrzymania następnej pełnej nagrody jubileuszowej. Dodatkowo nie jest istotne jak dane świadczenie zostanie nazwane w porozumieniu.

Wnioskodawca powołał się również na stanowisko Sądu Apelacyjnego w Szczecinie, który w wyroku z dnia 30 października 2014 r. (sygn. III AUa 136/14) wskazał, że w przypadku świadczeń związanych z rozwiązaniem stosunku pracy, nie jest istotne ich nazwanie lub sposób kalkulacji, ale rzeczywista przesłanka stanowiąca tytuł ich wypłaty.

W dniu 6 października 2015 r. Oddział wezwał przedsiębiorcę o uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji poprzez wskazanie, czy wypłacona pracownikowi rekompensata związana z rozwiązaniem umowy o pracę, której wartość określona jest na podstawie przepisów Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dotyczących nagrody jubileuszowej, będzie przychodem ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Pismem z dnia 20 października 2015 r. będącego odpowiedzią na wezwanie Oddziału, Wnioskodawca poinformował, że rekompensata przysługująca pracownikowi z tytułu rozwiązania umowy o pracę na podstawie podpisanego porozumienia pomiędzy Spółką a pracownikiem w sprawie rozwiązania umowy o pracę, której wartość jest kalkulowana w oparciu o zasady określone w ZUZP dotyczące nagrody jubileuszowej, stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Spółki, rekompensata wypłacona pracownikowi przez Spółkę, na podstawie pozasądowego porozumienia stron nie jest odszkodowaniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 i pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie korzysta ze zwolnienia z podatku.

Dalej Wnioskodawca wyjaśnia, że system ubezpieczeń społecznych określa własne zasady wyłączeń o obciążenia składkami, niezależnie od ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, mimo, że wypłacone pracownikowi przez pracodawcę odprawy, odszkodowania lub rekompensaty mogą być przychodami ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych to nie oznacza to, że od wypłaconej pracownikowi odprawy, odszkodowania lub rekompensaty są należne składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Rekompensata z tytułu rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy, kwalifikuje się do katalogu przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, co zostało już przez Spółkę przedstawione we Wniosku. Opisywana przez Spółkę kwota rekompensaty, której zasady kalkulacji referują do zapisów ZUZP odnoszących się do nagrody jubileuszowej, spełnia kryteria zaliczenia jej do katalogu zwolnień z podstawy wymiaru składek.

Wnioskodawca zaznaczył, że podtrzymuje swoje stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r., podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników nie stanowią natomiast przychody wymienione enumeratywnie w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.), gdzie:

- w § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia wskazano, iż z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone zostały przychody uzyskane tytułem odpraw, odszkodowań i rekompensat wypłacanych pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Literalne brzmienie powyższego przepisu wskazuje, że z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne mogą być wyłączone odprawy, odszkodowania, rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Na podstawie powołanego przepisu pracodawca może wypłacić zwolnionym pracownikom zarówno świadczenia "obligatoryjne" wynikające z kodeksu pracy, jak i inne świadczenia na podstawie obowiązującego regulaminu wynagrodzeń lub nawet na podstawie umowy z konkretnym pracownikiem. Koniecznym warunkiem wyłączenia jest związek pomiędzy wypłatą świadczenia, a rozwiązaniem stosunku pracy. Również dotyczy to innych odpraw, odszkodowań i rekompensat wypłaconych pracownikom z tego tytułu, ustalone drogą dobrowolnych porozumień pomiędzy pracodawcą a organizacjami związkowymi oraz te, które wynikają z Układów Zbiorowych Pracy.

Powyższy przepisy § 2 ust. 1 pkt 3 ma charakter szczególny, gdyż stanowi jeden z wyjątków od zasady uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe każdego przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiąganego przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. W konsekwencji przepis ten podlega ścisłej wykładni adekwatnej do jego szczególnego charakteru prawnego.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe będzie miało również zastosowanie do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Ponadto z treści obowiązujących przepisów wynika, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie jest właściwy do rozstrzygnięcia w trybie interpretacji kwestii dotyczących istnienia lub braku obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wynikających z ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 149) oraz ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 272 z późn. zm.).

Stosownie jednak do art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - cyt. powyżej - pracodawcy i inne jednostki organizacyjne opłacają za ubezpieczonych obowiązkowe składki na Fundusz Pracy ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.

Natomiast z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy - cyt. powyżej wynika, że pracodawcy opłacają składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych ustalone od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę. Na mocy podpisanego porozumienia Spółki z Pracownikiem w sprawie rozwiązania umowy o pracę, Spółka zobowiązała się do wypłacenia określonych kwot wynikających z faktu zakończenia stosunku pracy. Jedna z kwot rekompensaty przysługująca na podstawie tego porozumienia kalkulowana jest w oparciu o zasady odnoszące się do wysokości nagrody jubileuszowej zapisane w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy. Wypłacona przez Spółkę wypłata jest rodzajem rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia zawartego z Pracownikiem - jest dla Pracownika przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zaznacza również, że zachodzi bezpośredni i nierozerwalny związek pomiędzy wypłatą świadczenia, a rozwiązaniem stosunku pracy. Oznacza to, że w sytuacji, w której stosunek pracy nie zostałby rozwiązany prawo do tego świadczenia nie przysługiwałoby.

W świetle powyższego, uwzględniając przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe, własne stanowisko w sprawie oraz obowiązujące przepisy prawne, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje stanowisko za prawidłowe w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiary składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne wypłaconej pracownikowi rekompensaty związanej z rozwiązaniem umowy o pracę, której wartość określona jest na podstawie przepisów Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dotyczących nagrody jubileuszowej.

Wnioskodawca przedstawiając stan faktyczny oraz zadając pytanie powziął wątpliwość także w zakresie ustalenia wartości rekompensaty w oparciu o zasady zapisane w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy dotyczące wysokości nagrody jubileuszowej.

Oddział wskazuje na treść przepisu art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z którego wynika ograniczenie przedmiotowe, w którym Organ jest zobowiązany wypowiedzieć się w formie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W świetle powyższego Zakład nie jest uprawniony do wydawania interpretacji w kwestii zasad ustalania wysokości rekompensaty.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.