USPP-IV-440/79/06/P-I/104600 - Określenie przelicznika dla kursu walut przy wystawianiu faktury dla zagranicznego kontrahenta.

W dniu 28 września 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chorzowie wpłynął wniosek uzupełniony w dn. 31 października i 28 listopada 2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Podatnik w złożonym wniosku zapytuje czy prawidłowo zastosował kursy walut, przyjmując przelicznik na dzień wystawienia faktury przez agencję celną za cło i obsługę.

Zdaniem Podatnika na wartość netto wykazaną w deklaracji VAT-7 składa się wartość faktury od kontrahenta chińskiego, przeliczona według średniego kursu NBP oraz wartość rachunku z agencji celnej przeliczona według średniego kursu NBP z dnia wystawienia rachunku przez ta agencję.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż podatnik importował towary z Chin. Towary drogą morską dostarczono do portu w Hamburgu i tam zostały objęte procedurą celną. Zgodnie z prawem niemieckim zastosowano procedurę dopuszczającą towar do obrotu jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego.

Agencja celna z Hamburga obsługująca podatnika wystawiła rachunek za obsługę celną oraz wykazała na nim cło do zapłaty.

Ustosunkowując się do przedstawionego zapytania stwierdzić należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa powyżej rozumie się również przemieszczanie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić.

Podstawa opodatkowania obejmuje między innymi podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnatrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia z zastrzeżeniem ust. 6-9. W świetle ust. 6 art. 20 ustawy w przypadku jednak, gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5 podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W niniejszej sprawie faktura za towar została wystawiona przez kontrahenta chińskiego, niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Faktura ta związana jest z importem towarów, który miał miejsce na terenie Niemiec. Spółka będąca zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku VAT dla transakcji unijnych dokonała następnie wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych towarów na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym należy przyjąć, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania art. 20 ust. 6 ustawy, bowiem nie została wystawiona faktura przez kontrahenta unijnego, która dotyczyłaby wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązek podatkowy powstaje zatem z godnie z ust. 5 art. 20 ustawy tj. 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano dostawy towaru.

Wobec powyższego należy zastosować wyliczony i ogłoszony przez NBP bieżący kurs średni waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.

W przypadku, gdy na dzień powstania obowiązku podatkowego bieżący średni kurs waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia kursu waluty obcej stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.