USPD.III-423/1/4/05 - Zakup biletów parkingowych dla pracowników używających prywatnych samochodów na potrzeby firmy.

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Legnicy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy we wniosku z dnia 1 kwietnia 2005 r., uzupełnionym w dniu 4 maja 2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej abonamentu parkingowego, tj. czy zakup przez firmę biletów parkingowych (miesięcznych abonamentów), z których korzysta pracownik używający prywatnego samochodu do jazd lokalnych na potrzeby firmy jest kosztem uzyskania przychodów? - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legnicy wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2005 r., na podstawie art. 169 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków, tj. do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego sprawy oraz własnego stanowiska w sprawie.

Poinformowano również, że zgodnie z przepisami art. 14a § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, naczelnik urzędu skarbowego, stosownie do swojej właściwości, na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym tylko w przypadku, gdy wniosek spełnia wymogi określone tymi przepisami.

Ponadto pouczono Wnioskodawcę, że niewypełnienie wskazanych wyżej warunków w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego wezwania spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie doręczono stronie w dniu 28 kwietnia 2005 r., a braki wniosku, w zakresie zgłoszonego zapytania (złożonego wniosku) w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały uzupełnione w dniu 4 maja 2005 r., tj. z zachowaniem terminu wyznaczonego przepisami ustawy - Ordynacja podatkowa.

Opisując stan faktyczny sprawy Wnioskodawca wyjaśnił, że zawarł z swoim pracownikiem umowę o odpłatne używanie prywatnego samochodu osobowego do jazd lokalnych na potrzeby firmy (ryczałt pieniężny). Z uwagi na położenie siedziby firmy w centrum miasta, nieodpłatne zaparkowanie w pobliżu siedziby jest niemożliwe. W związku z tym firma zakupiła abonament parkingowy przeznaczony dla jednego określonego samochodu pracownika, który używa tego samochodu do jazd lokalnych. Za opłacone miejsce parkingowe jednostka otrzymała bilety parkingowe oznaczone numerem rejestracyjnym samochodu wskazanego do korzystania z parkingu. Zakup abonamentu opłaciła gotówką (w kasie firmy obsługującej dany parking) w dniu 1 października 2004 r. za IV kwartał 2004 r. oraz w dniu 3 stycznia 2005 r. za miesiące styczeń i luty 2005 r. Transakcja została także potwierdzona fakturami VAT wystawionymi w dniu wpłaty należności za konkretny abonament. Następnie w dniu 10 marca 2005 r. firma "parkingowa" wystawiła korekty do tych faktur do kwoty "0" w zakresie ilości, ceny i wartości, według wyjaśnień wnioskodawcy, z uwagi na to że "nie jest podmiotem uprawnionym do fakturowania usług parkingowych". Tym samym jedynym dokumentem stwierdzającym poniesienie wydatku przez Wnioskodawcę jest dowód wpłaty za abonament parkingowy.

W świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 1 są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przywołanego przepisu wynika, że aby poniesiony przez podatnika wydatek mógł być uznany za koszty uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki wynikające z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., a mianowicie:

W art. 16 ust. 1 pkt 30 u.p.d.o.p. (umieszczonym w "katalogu wyłączeń") ustawodawca wskazał, iż "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika:

określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra".

W stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę, tj. wobec zwrotu pracownikowi kosztów używania przez niego w celach służbowych do jazd lokalnych samochodu prywatnego w formie ryczałtu pieniężnego - kosztem uzyskania przychodów podatnika (pracodawcy) jest wartość miesięcznego ryczałtu ustalonego jako iloczyn przyznanego przez pracodawcę limitu kilometrów na jazdy lokalne i stawki za 1 km przebiegu - oczywiście z zachowaniem warunków określonych w odrębnych przepisach, tj. rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.).

Zatem, w świetle wskazanych wyżej przepisów, pracodawca-podatnik zwrot kosztów używania prywatnego samochodu do celów służbowych dokonuje tylko w formie miesięcznego ryczałtu, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego samochodu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie to powinno zawierać dane dotyczące samochodu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz określać ilość dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także ilość dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

Tak więc poniesione przez Wnioskodawcę (podatnika) z tego tytułu wydatki w kwocie wyższej niż wynikająca z opisanych zasad obliczania ryczałtu pieniężnego nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów u.p.d.o.p. Stąd poniesiony, poza ryczałtem pieniężnym, wydatek na opłacenie abonamentu parkingowego, z którego korzysta tylko pracownik z uwagi na oznaczenie biletów parkingowych konkretnym numerem rejestracyjnym samochodu prywatnego tego pracownika, nie stanowi dla Wnioskodawcy (podatnika) kosztu uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.