US I/415/3/07/SŁ - Przychód z tytułu świadczenia na rzecz przewoźnika usług związanych z transportem drogowym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sieradzu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z 15 stycznia 2007 r., w sprawie udzielenia pisemnej. interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w ww. wniosku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz załączonych dokumentów wynika, iż posiada Pan zarejestrowaną indywidualną działalność gospodarczą od dnia 5 września 2005 r. W zaświadczeniu z dnia 8 stycznia 2007 r. o zmianie we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wyszczególniono następujący przedmiot tej działalności: - transport drogowy towarów pojazdami specjalizowanymi (PKD 60.24.A), - transport drogowy towarów pojazdami uniwersalnym (PKD 60.24.B), - sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła (PKD 52.46.Z). W dniu 29 grudnia 2006 r. zawarł Pan umowę o wykonywanie usług, na mocy której zobowiązał się Pan (Zleceniobiorca) do świadczenia na rzecz Zleceniodawcy usług polegających na kierowaniu pojazdami Zleceniodawcy oraz wykonywania czynności z tym związanych. W związku z powyższym zwrócił się Pan z pytaniem czy przychód uzyskiwany przez podatnika z tytułu świadczenia na rzecz przewoźnika usług związanych z transportem drogowym jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie ze stanowiskiem podatnika świadczone usługi na podstawie ww. umowy stanowią działalność gospodarczą gdyż nie wyczerpują przesłanek negatywnych określonych w art. 5b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Tutejszy organ podatkowy, po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, załączonej umowy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego zauważa co następuje.

Definicję działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulują od 1 stycznia 2007 r. art. 5a pkt 6 w nowym brzmieniu oraz dodany art. 5b tej ustawy (zmiany wprowadzone ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588)). Zgodnie z pierwszym ze wskazanych artykułów za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jednocześnie jednak ustawodawca wprowadził negatywne elementy definicji pozarolniczej działalności gospodarczej, wskazując w art. 5b ust. 1 ustawy, że za tę działalność nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W związku z powyższym należy dokonać analizy stanu faktycznego spraw pod kątem występowania ww. przesłanek negatywnych.

Pierwszym warunkiem niewystąpienia pozarolniczej działalności gospodarczej jest ponoszenie odpowiedzialności (z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych) wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie przez podmiot zlecający wykonanie tych czynności. W wyniku analizy zapisów przedmiotowej umowy nie stwierdzono klauzuli przenoszącej odpowiedzialność za wykonanie usług wobec osób trzecich - tj. klientów Zleceniodawcy na Zleceniobiorcę. Podatnik podnosi, że stosowanie do przepisu art. 474 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), dłużnik odpowiedzialny jest za działanie i zaniechania osób z których pomocą wykonuje zobowiązanie jak za własne działania i zaniechania, i że brak jest możliwości zwolnienia się z tej odpowiedzialności. Należy tutaj podkreślić, że kodeks cywilny nie zawiera przeszkody, by rozszerzenie lub zawężenie zakresu odpowiedzialności dłużnika za cudze czyny wynikało z umowy stron - na zasadzie swobody umów. Wobec braku w analizowanym stanie faktycznym rozwiązań modyfikujących odpowiedzialność wobec osób trzecich należy uznać, że podatnik bezpośrednio nie ponosi żadnej odpowiedzialności wobec klientów Zleceniodawcy. Jeżeli zatem za skutki wykonania danego zlecenia odpowiada co do zasady zleceniodawca, to omawiany warunek negatywny zostaje spełniony.

Kolejnym warunkiem jaki musi wystąpić, aby pomimo wykonania czynności opisanej w art. 5a pkt 6 ustawy, nie doszło do zaistnienia pozarolniczej działalności gospodarczej, jest wykonanie tych czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i w czasie wyznaczonych przez zlecającego. Okoliczności wskazane w tym przepisie eliminują zatem z zakresu pozarolniczej działalności gospodarczej aktywność zbliżoną do stosunku pracy. Spełnienie warunków wykonywania czynności pod kierownictwem zlecającego oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności wymaga stwierdzenia okoliczności przesądzających o istnieniu pomiędzy stronami podległości organizacyjnej, która polega w szczególności na obowiązku stosowania się do poleceń przełożonego dot. sposobu wykonywania prac (czynności) oraz dostosowania się do funkcjonujących w przedsiębiorstwie zlecającego reguł organizacyjnych procesu wykonywania prac. W treści zapytania podatnik podkreśla, że Zlecający wskazuje jedynie miejsce przeznaczenia towarów, zaś on jako przedsiębiorca ma swobodę co do wyboru trasy i czasu realizacji zlecenia, oraz stwierdza, że nie podlega kierownictwu przewoźnika, które oznaczałoby obowiązek stosowania się do wszelkich bieżących wskazówek przewoźnika, np. w zakresie obowiązku zmiany trasy lub obowiązku przejmowania poszczególnych zleceń. Zgodnie § 9 ust. 2 oraz ust. 4 umowy Zleceniobiorca wykonując zlecone zadania samodzielnie wybiera drogę kierując się, najkrótszą z możliwych odległości, bez naruszenia obowiązujących przepisów, oraz wykonując zlecone zadanie samodzielnie ustala czas jazdy i odpoczynku, kierując się w tym względzie obowiązującymi przepisami i odpowiada za przestrzeganie obowiązujących przepisów. Ponadto, zgodnie z brzmieniem § 2 ust. 7 umowy Zleceniodawca nie ingeruje w sposób wykonania usługi przez Zleceniobiorcę, lecz wymaga by przy jej wykonywaniu Zleceniobiorca postępował zgodnie z umową, przepisami prawa i interesem Zleceniodawcy. Umowa nie nakłada również bezwzględnego obowiązku osobistego realizowania zleceń (kierowanie pojazdami) przewidując w § 2 ust. 2 - 4 możliwość powierzenia przez Zleceniobiorcę zadań innemu kierowcy. Zapisy te, choć w znacznej mierze ograniczone szczegółowymi rozwiązaniami (np. wynagrodzenie przysługujące jedynie za przejechane kilometry rozumiane jako najkrótszą odległość, wprowadzone do umowy w formie załącznika nr 3 jako część umowy - szczegółowych regulacji do umowy o wykonywanie usług obowiązujących w spółce zlecającej), świadczą w ocenie tut. organu o samodzielności zleceniobiorcy, która nie mieści się w zakresie pojęciowym kierownictwa, wyrażającego się przy tego typu działalności w szczególności poprzez narzucenie miejsca i czasu pracy.

Ostatnią przesłanka negatywną definicji działalności gospodarczej jest nieponoszenie przez przedsiębiorcę ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Pojęcie ryzyka gospodarczego nie zostało zdefiniowane ani w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani też w żadnych innych przepisach prawa. Podatnik podkreśla, że o ponoszeniu przez niego ryzyka gospodarczego świadczy fakt, że liczba otrzymywanych zleceń nie ma charakteru stałego, może się różnić w poszczególnych miesiącach, oraz, że możliwa jest sytuacja, gdy przewoźnik nie będzie w ogóle zlecał wykonywania czynności. Dokonując oceny zaistnienia tej przesłanki w danym stanie faktycznym tut. organ analizując treść umowy zwrócił szczególną uwagę czy nie występują zapisy dot. wynagrodzenia należnego wykonawcy wskazujące na pracowniczy charakter stosunku łączącego strony. W tym zakresie potwierdzono, że w przedmiotowej umowie prawo do wynagrodzenia nie zostało określone w sposób bezwzględny tj. niezależny od sytuacji ekonomicznej Zleceniodawcy (np. wynagrodzenie należne za czas przestoju). Brak jest zapisów zobowiązujących Zlecającego do przekazywania określonej ilości zleceń, zaś wynagrodzenie jest uzależnione od ilości przejechanych k.m.. Za istnieniem ryzyka wykonawcy przemawiają także zapisy § 2 ust. 5, § 6, § 7 ust. 6 ust. 8, § 11 ust. 3 i 4 umowy, które przewidują dla niego negatywne konsekwencje w przypadku nierzetelnego wykonania obowiązków nałożonych przez umowę (kary umowne, odpowiedzialność odszkodowawcza).

W związku z powyższym tut. organ stwierdza, że w przedstawionym stanie faktycznym nie zachodzą łącznie wszystkie przesłanki negatywne określone w art. 5b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można na podstawie analizy zapisów przedłożonej umowy o wykonywanie usług z dnia 29 grudnia 2006 r., określającej wzajemne relacje stron, uznać, że zlecone czynności są wykonywane pod kierownictwem w miejscu i czasie narzuconym przez zlecającego oraz, że nie występuje żadne ryzyko gospodarcze po stronie podatnika. Zdaniem tut. organu podatkowego działalność podatnika wypełnia znamiona działalności gospodarczej określone w art. 5a pkt 6 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sieradzu, uznaje stanowisko przedstawione we wniosku - za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Nie jest ona wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.