US I/1-415/23/2006 - Czy słusznie uważa się podatnika za przedsiębiorcę, a wykonywane przez niego czynności za działalność gospodarczą?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 lutego 2007 r. Izba Skarbowa w Łodzi US I/1-415/23/2006 Czy słusznie uważa się podatnika za przedsiębiorcę, a wykonywane przez niego czynności za działalność gospodarczą?

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. postanawia stanowisko w indywidualnej sprawie przedstawione we wniosku złożonym dnia 19 grudnia 2006 r. (uzupełnionym 12 stycznia 2007 r.) wg którego żadna z przesłanek wymienionych w art. 5b w przypadku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie jest spełniona - uznać za prawidłowe.

Przepis art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, iż stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Wnioskiem z dnia 19 grudnia 2006 r. uzupełnionym 12 stycznia 2007 r. wystąpił Pan o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawiając następujący stan faktyczny.

We wniosku podał Pan, iż do dnia 31 marca 2005 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w firmie X Sp. z o. o. z siedzibą w W na stanowisku kierowca-sprzedawca. Wyżej wymieniona umowa została rozwiązana na podstawie porozumienia stron, z zamiarem rozpoczęcia przez Pana działalności gospodarczej. W lutym 2005 r. przystąpił Pan do spółki cywilnej P z siedzibą w R, której przedmiotem działalności są usługi transportowe i rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w tej spółce.

Podał Pan również, iż w kolejnych miesiącach spółka, której jest Pan wspólnikiem zakupiła trzy samochody ciężarowe, a pod koniec 2005 r. - czwarty. Wszystkie samochody są własnością spółki P i wszelkie koszty związane z ich eksploatacją ponosi spółka. Spółka zatrudniła również pracownika na stanowisku kierownika transportu, który pełnił tę funkcję do czasu uzyskania przez Pana Certyfikatu Kompetencji Zawodowych w Krajowym Transporcie Drogowym Rzeczy. Poza tym spółka, której jest Pan wspólnikiem posiada licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego wydaną przez Starostwo Powiatowe w Piotrkowie Tryb.

Firma X sp. z o. o., z którą spółka cywilna P zawarła umowę na wykonywanie usług przewozowych jest dotychczas jej jedynym kontrahentem. Dzieje się tak z uwagi na dużą ilość zleceń i ograniczony czas pracy kierowcy.

Wyjaśnił Pan także, iż w 2005 r. świadczył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi na rzecz byłego pracodawcy. W 2006 r. wybrał Pan formę opodatkowania w postaci podatku liniowego. Równocześnie wskazał Pan, iż art. 9a ust. 3 pkt 1 wskazuje na niemożność wyboru formy opodatkowania w postaci podatku liniowego przez podatnika, który wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy.

Stwierdził Pan też, iż wraz z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującą od 1 stycznia 2007 r. pojawiły się wątpliwości w interpretacji art. 5b oraz art. 9a ust

W związku z powyższym skierował Pan następujące zapytania:

-

czy słusznie uważa się Pan za przedsiębiorcę, a wykonywane przez Pana czynności za działalność gospodarczą

-

czy w roku podatkowym 2006 i 2007 traci Pan prawo do opodatkowania w formie podatku liniowego.

Niniejszym postanowieniem tut. organ rozpatruje Pana wniosek dotyczący zapytania czy słusznie uważa się Pan za przedsiębiorcę, a wykonywane przez Pana czynności za działalność gospodarczą.

W pozostałym zakresie tut. organ zajmie stanowisko odrębnymi postanowieniami.

Pana zdaniem art. 5b pkt 1 ww. ustawy mówi, że nie uznaje się za pozarolniczą działalność gospodarczą czynności jeżeli spełnione są łącznie trzy przesłanki.

W ust. 1 pkt 1 tego artykułu mowa jest o odpowiedzialności za rezultat i wykonanie czynności. Wg Pana taką odpowiedzialność ponosi Pan zobowiązując się do dostarczenia towaru na czas oraz rozładowanie go w miejscu docelowym.

Punkt drugi mówi o wykonywaniu działalności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Określenie miejsca dostarczenia towaru przez zlecającego jest związane z charakterem wykonywanej przez Pana pracy, ponieważ zlecenia otrzymuje Pan od dyspozytora, który przyjmuje zamówienia od poszczególnych klientów. Jeżeli chodzi o czas pracy to jedynie załadunek i rozładunek towaru odbywa się w godzinach wyznaczonych przez zleceniodawcę (w godzinach pracy zleceniodawcy). Za czas transportu odpowiada Pan, zgodnie z wymogami przepisów dotyczących czasu pracy kierowcy (odpowiedzialność przewoźnika przed Krajową Inspekcją Transportu Krajowego).

Kolejny trzeci punkt mówi o ponoszeniu ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wg Pana za wykonywane przez Pana oraz wspólników czynności ryzyko gospodarcze ponosi spółka cywilna. Podał Pan też, iż spółka cywilna przedłożyła zleceniodawcy weksel zabezpieczający na kwotę 50.000 zł. Ponadto w czasie przewozu przesyłki wspólnicy spółki odpowiadają całym majątkiem spółki za utratę, zniszczenie lub zaginięcie towaru.

Pana zdaniem art. 5b ust. 2 wskazuje na to, iż przychody wspólnika z udziału w spółce niemającej osobowości prawnej uznaje się za przychody z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym uważa Pan, iż w przypadku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej żadna z wymaganych w art. 5b przesłanek nie jest spełniona, ponieważ sam odpowiada Pan za rezultat i wykonanie czynności będących jej przedmiotem, sam reguluje Pan czasem pracy ponosząc za to odpowiedzialność i sam ponosi Pan ryzyko gospodarcze związane z jej prowadzeniem.

Stanowisko tut. organu jest następujące.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r.) działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

a)

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

3)

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, iż jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W Pana przypadku, jak Pan podał we wniosku, odpowiedzialność za dostarczenie towaru na czas oraz jego rozładowanie ponosi Pan, a więc nie jest spełniony warunek art. 5b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Określenie miejsca dostarczenia towaru następuje przez zlecającego oraz załadunek i rozładunek towaru odbywa się w godzinach wyznaczonych przez zleceniodawcę, ale za czas transportu odpowiada Pan, zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowcy, a więc nie jest spełniony warunek art. 5b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazał Pan również, iż wspólnicy spółki przedłożyli weksel zabezpieczający i podał także, że w czasie przewozu przesyłki wspólnicy spółki odpowiadają całym majątkiem spółki za utratę, zniszczenie lub zaginięcie towaru, a więc ponoszą ryzyko gospodarcze. Ponadto usługi są wykonywane przy użyciu samochodów, które są własnością spółki, w której jest Pan wspólnikiem. Zatem nie jest spełniony również warunek art. 5b ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie tut. organu nie zostały spełnione łącznie trzy warunki wymienione w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, które wyłączają uznanie wykonywanych czynności za działalność gospodarczą.

Stanowisko Pana przedstawione we wniosku, że żadna z przesłanek wymienionych w art. 5b w przypadku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie jest spełniona - tut. organ uznaje - za prawidłowe.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy. Jednocześnie tut. organ informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl