Stanowisko dotyczące zakresu czynności objętych umową oferowania certyfikatów inwestycyjnych

Art. 72 Ustawy o obrocie 1 określa zakres czynności składających się na usługę oferowania. Jednocześnie przepisy Ustawy o obrocie, Ustawy o funduszach 2 , Rozporządzania 3 ani Rozporządzania 231 4 nie zakazują umieszczania w treści umowy, której przedmiotem jest usługa oferowania innych elementów, które nie odnoszą się wprost do czynności oferowania lub nie mają związku z tymi czynnościami.

Tym samym za dopuszczalne należy uznać zamieszczenie w ramach umowy o oferowanie czynności wykonywanych przez firmę inwestycyjną na rzecz emitenta (funduszu inwestycyjnego zamkniętego) nie mających charakteru oferowania instrumentów finansowych, w szczególności:

* przyjmowania od uczestników funduszy dyspozycji oraz innych oświadczeń związanych z uczestnictwem w funduszach, w szczególności dotyczących aktualizacji danych dotyczących uczestników funduszy i ich przekazanie towarzystwu;

* informowania uczestników funduszy o zasadach składania żądań wykupu certyfikatów a także innych dyspozycji dotyczących certyfikatów inwestycyjnych, zgodnie ze statutami i ustaloną procedurą, oraz innymi materiałami informacyjnymi dostarczonymi zleceniobiorcy przez towarzystwo (lub fundusz);

* wyjaśniania uczestnikom funduszy zasad obrotu certyfikatami inwestycyjnymi funduszu na rynku wtórnym;

* uczestniczenia w promowaniu towarzystwa wśród klientów w zakresie uzgodnionym pomiędzy stronami;

* umożliwienia towarzystwu i funduszom przeszkolenia pracowników, w tym w zakresie problematyki funkcjonowania funduszy oraz wykonywania czynności wynikających z umowy na rzecz uczestników funduszu, a w szczególności pokrycia kosztów związanych z organizacją szkoleń

* przyjmowania od uczestników innych zleceń i dyspozycji na formularzach udostępnionych przez towarzystwo.

(dalej łącznie "Czynności")

Włączenie do umowy o oferowanie postanowień odnoszących się do takich dodatkowych czynności nie oznacza, że nie ma do nich zastosowania reżim zachęt wynikający z art. 83d Ustawy o obrocie. Przepis ten wprowadza generalną regułę, zgodnie z którą firma inwestycyjna, w związku ze świadczeniem usługi maklerskiej nie może przyjmować ani przekazywać jakichkolwiek świadczeń pieniężnych i niepieniężnych.

Dodatkowo, zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b (ii) Rozporządzenia 231, dopuszczalność ponoszenia przez TFI 5 kosztów uznawanych za zachęty, warunkowana jest koniecznością wykazania, że koszt ten miał na celu poprawę jakości danej usługi.

W odniesieniu do certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych zamkniętych, o których mowa w art. 15 ust. 1a Ustawy o funduszach, zachętą będzie świadczenie pieniężne lub niepieniężne, mające na celu poprawienie jakości odpowiedniej usługi świadczonej na rzecz klienta, które może być pobierane przez dystrybutorów, o których mowa w art. 27 Ustawy o funduszach, w tym przez firmy inwestycyjne, dystrybuujące certyfikaty inwestycyjne funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1a tej ustawy.

Przekazywanie wynagrodzenia przez TFI za czynności, które nie miały na celu poprawy jakości usług stanowi naruszenie wymogów określonych w art. 24 ust. 1 lit. b (ii) Rozporządzenia 231.

Firma inwestycyjna świadcząca na rzecz inwestora usługę PPZ, której przedmiotem są certyfikaty inwestycyjne, może pobierać płatności od towarzystwa zarządzającego funduszem, jeżeli wykonała na rzecz inwestora składającego zapis usługi dodatkowe poprawiające jakość. Do takich płatności mają zastosowanie przepisy o zachętach.

W tym zakresie zastosowanie znajdą Stanowiska UKNF z 2018 i 2019 r. dotyczące zachęt. 6

Zasady określone w niniejszym stanowisku stosuje się odpowiednio do umów o świadczenie usługi oferowania, innych niż certyfikaty inwestycyjne instrumentów finansowych.