SPS-023-9767/09 - Zasady przyznawania zasiłku chorobowego dla starszych pracowników

W odpowiedzi na interpelację pana posła Dawida Jackiewicza oraz grupy posłów, przesłaną przy piśmie z dnia 28 maja br., znak: SPS-023-9767/09, w sprawie niższego zasiłku chorobowego, jaki otrzymują pracownicy, którzy ukończyli 50. rok życia, przesyłam następującą informację.

Przepis art. 11 ust. 1a ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267, z późn. zm.), zgodnie z którym miesięczny zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu wynosi 70% podstawy wymiaru, obowiązuje od dnia 1 stycznia 2002 r. (wprowadzony został ustawą z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1791). Natomiast w wyniku nowelizacji przepisów art. 92 Kodeksu pracy, dokonanej ustawą z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 6, poz. 33.), zmniejszono liczbę dni, z 33 do 14, za które pracodawca wypłaca wynagrodzenie pracownikom, którzy ukończyli 50. rok życia.

W związku z powyższym mogą się zdarzyć sytuacje, w których pracownik mający ukończony 50. rok życia otrzyma, za czas pobytu w szpitalu, zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru począwszy już od 15. dnia niezdolności do pracy, podczas gdy pracownik, który nie ukończył 50. roku życia, otrzyma zasiłek chorobowy w tej wysokości dopiero od 34. dnia niezdolności do pracy. Należy dodać, że za okres pobytu w szpitalu, przypadający po okresie, za który pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe, zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru przysługuje pracownikowi niezależnie od jego wieku. Natomiast w przypadku niezdolności do pracy wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w okresie ciąży pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Pragnę jednocześnie poinformować, że jeżeli w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagrodzeń utrzymano postanowienia, zgodnie z którymi pracodawca wypłaca wynagrodzenie chorobowe pracownikom przez okres 35 dni niezdolności do pracy, to zasiłek chorobowy przysługuje pracownikom, bez względu na wiek, dopiero od 36. dnia absencji chorobowej w danym roku kalendarzowym. Ponadto zarówno układ zbiorowy pracy jak i regulamin wynagradzania mogą przewidywać wypłatę dodatku uzupełniającego do przysługującego pracownikowi 70% zasiłku chorobowego, np. do 100% podstawy wymiaru. Taki dodatek uzupełniający zasiłek chorobowy może być wypłacany przez pracodawcę razem z uzupełnianym zasiłkiem chorobowym. Dodatki uzupełniające zasiłki chorobowe, wypłacane przez pracodawców - do kwoty nieprzekraczającej, łącznie z zasiłkiem chorobowym, 100% przychodu pracownika - nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Nowelizacja przepisów art. 92 Kodeksu pracy, w wyniku której zróżnicowano długość okresu wypłacania przez pracodawcę wynagrodzenia chorobowego w zależności od wieku pracownika, stanowi jeden z elementów realizacji programu "Solidarność pokoleń - działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku 50+". Obecnie rozważana jest możliwość zmiany obowiązujących przepisów w kierunku zrównania uprawnień pracowniczych w zakresie wysokości świadczeń przysługujących za okres pobytu w szpitalu.