SPS-023-25955/14 - Nadzór nad usługami płatniczymi.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 maja 2014 r. Ministerstwo Finansów SPS-023-25955/14 Nadzór nad usługami płatniczymi.

Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. Nr 199, poz. 1175, z późn. zm.), zwana dalej u.u.p., stanowiąca implementację do polskiego systemu prawnego dyrektywy 2007/64/WE (dalej jako Payment Services Directive - PSD) normuje w sposób kompleksowy m.in. materię związaną ze sprawowaniem nadzoru nad dostawcami usług płatniczych. W pierwszej kolejności warto podkreślić, iż tego rodzaju podmioty stanowią relatywnie nowy rodzaj usługodawców na rynku finansowym, w zamyśle projektodawców mających stanowić realną alternatywę dla analogicznej działalności prowadzonej przez np. banki czy spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe. W art. 4 u.u.p. wskazano enumeratywny katalog dostawców usług płatniczych, zaliczając do nich instytucje płatnicze oraz biura usług płatniczych. Zgodnie z art. 14 u.u.p. nadzór nad tymi podmiotami sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego, zwana dalej KNF. Mając na względzie różny zakres usług płatniczych świadczonych przez poszczególne instytucje, ustawodawca zdecydował się także na odmienne uregulowanie zakresu sprawowanego nad nimi nadzoru.

W odniesieniu do biur usług płatniczych, których działalność ograniczano jedynie do świadczenia usługi płatniczej uregulowanej w art. 3 ust. 1 pkt 6 u.u.p. (świadczenie usługi przekazu pieniężnego), nadzór sprawowany przez KNF unormowano na gruncie art. 129 u.u.p. W ust. 2 tego artykułu wskazano, iż celem nadzoru nad biurami usług płatniczych jest zapewnienie zgodności działalności biur usług płatniczych z przepisami ustawy oraz ochrona interesów użytkowników usług płatniczych. Jednocześnie, zgodnie z brzmieniem art. 131, ustawodawca zobowiązał te podmioty do pokrywania kosztów nadzoru - w kwocie stanowiącej iloczyn całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez biuro oraz jego agentów (nie może ona przekroczyć 500 000 euro miesięcznie) i stawki nieprzekraczającej 0,025%. Kwestia dokonywania wpłat przez biura usług płatniczych została kompleksowo uregulowana na gruncie rozporządzenia prezesa Rady Ministrów z 16 lipca 2012 r. w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nad biurami usług płatniczych.

Z kolei nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi został uregulowany w dziale VI u.u.p.: Nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi oraz oddziałami unijnych instytucji płatniczych. Analogicznie do sytuacji biur usług płatniczych również w odniesieniu do krajowych instytucji płatniczych na mocy art. 113 u.u.p. wskazano, iż są one obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Szczegółowo materię tę unormowano w rozporządzeniu prezesa Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2012 r. w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nad instytucjami płatniczymi oraz opłat za niektóre czynności Komisji Nadzoru Finansowego.

Odpowiadając na pytania pani poseł o ewentualne planowane zmiany w zakresie kosztów nadzoru w odniesieniu do dostawców usług płatniczych, uregulowanych na gruncie art. 4 ust. 2 pkt 6 (instytucje płatnicze) oraz pkt 10 (biura usług płatniczych), uprzejmie informuję, iż w Ministerstwie Finansów trwają prace nad projektem założeń projektu ustawy o zmianie ustawy o usługach płatniczych oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, którego zasadniczym celem jest ograniczenie barier administracyjnych i finansowych w działalności biur usług płatniczych, w związku z modyfikacją zasad nadzoru nad tymi podmiotami.

Projekt zakłada m.in.:

a)

rezygnację z nadzoru KNF nad działalnością biur usług płatniczych sprawowanego zgodnie z ustawą o nadzorze nad rynkiem finansowym i pozostawieniu instrumentów prawnych właściwych dla działalności regulowanej, zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej,

b)

wprowadzenie zryczałtowanej opłaty rocznej (zaproponowano kwotę 100 zł) na pokrycie kosztów działań podejmowanych przez KNF wobec biur usług płatniczych w miejsce wpłat na pokrycie kosztów nadzoru uzależnionych od wartości wykonanych transakcji płatniczych,

c)

zniesienie obowiązku zawierania przez biura usług płatniczych umowy gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo umowy ubezpieczenia oraz wprowadzenie wymogu informowania klientów o fakcie posiadania ww. zabezpieczenia finansowego zawartego na podstawie dobrowolnych warunków, a także o warunkach, na jakich zostało zawarte, bądź też informowanie o braku takiego zabezpieczenia oraz zobowiązanie biur usług płatniczych nieposiadających stosownej umowy do stosowania innej formy zabezpieczenia środków pieniężnych użytkowników,

d)

ograniczenie obowiązków sprawozdawczych biur usług płatniczych.

W najbliższym czasie wspomniany projekt założeń zostanie przesłany do rozpatrzenia przez Komitet Stały Rady Ministrów.

Opublikowano: www.sejm.gov.pl