SPS-023-14947/13 - Zasady korzystania z ulgi na dzieci.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 kwietnia 2013 r. Ministerstwo Finansów SPS-023-14947/13 Zasady korzystania z ulgi na dzieci.

Zasady korzystania z ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). Zgodnie z ust. 1 tego artykułu, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)

wykonywał władzę rodzicielską;

2)

pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)

sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W polskim systemie prawa władzę rodzicielską normują przepisy art. 92-112 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.), w myśl których władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek oraz prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw. Władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W sytuacji gdy władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka. Sąd może pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem i jest zasadne oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka.

W świetle powyższego w przypadku rodziców podstawą korzystania z ulgi na dzieci jest wykonywanie w stosunku do małoletniego dziecka władzy rodzicielskiej. Warunkiem tym nie jest pozostawanie w związku małżeńskim z drugim rodzicem dziecka, wspólne zamieszkiwanie czy sposób przeznaczenia pieniędzy uzyskanych z tytułu zastosowanej ulgi.

Z kolei ocena prawidłowości wykonywania władzy rodzicielskiej należy do właściwości sądu opiekuńczego. Do organu podatkowego należy natomiast podejmowanie działań mających na celu w szczególności sprawdzenie poprawności dokonanych rozliczeń podatkowych. Przy czym jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik mimo ciążącego na nim obowiązku nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji (np. skorzystał z odliczenia, do którego nie był uprawniony), organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego.

Reasumując, uprzejmie informuję, iż rodzice małoletnich dzieci, którzy nie wykonują władzy rodzicielskiej, nie mają prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie resort finansów nie rozważa zmiany przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w taki sposób, aby zobligować rodziców korzystających z ulgi na dzieci do przekazywania uzyskanych w ten sposób środków finansowych na potrzeby swoich dzieci. Uregulowanie tego rodzaju kwestii wykraczałoby bowiem poza materię prawa podatkowego, która w przedmiocie odliczenia na dzieci dotyczy wyłącznie zasad korzystania z tej ulgi przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, a nie sposobu wydatkowania pieniędzy przez nich otrzymanych (np. z tytułu zwrotu podatku).

Opublikowano: www.sejm.gov.pl