SPS-023-14590/10 - Stanowisko MPiPS w sprawie odmawiania nauczycielom prawa do renty z tytułu choroby zawodowej.
Pismo z dnia 8 kwietnia 2010 r. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej SPS-023-14590/10 Stanowisko MPiPS w sprawie odmawiania nauczycielom prawa do renty z tytułu choroby zawodowej.
Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację poselską poseł Bożeny Kotkowskiej w sprawie uprawnień nauczycieli do renty z tytułu choroby zawodowej, nadesłaną przy piśmie Pana Marszałka z dnia 28 lutego 2010 r., znak: SPS-023-14590/10, pragnę uprzejmie przedstawić, co następuje.
Zasady i tryb postępowania w sprawach związanych z rozpoznawaniem i stwierdzeniem chorób zawodowych zostały określone w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869), natomiast zasady ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego przysługujących z tego tytułu - w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322).
Stosownie do przepisów powołanego rozporządzenia właściwymi do orzekania o rozpoznaniu choroby zawodowej lub o braku podstaw do jej rozpoznania są lekarze zatrudnieni we wskazanych w przepisach tego rozporządzenia właściwych jednostkach orzeczniczych. Wydają oni orzeczenia lekarskie o rozpoznaniu choroby zawodowej lub o braku podstaw do jej rozpoznania na podstawie wyników przeprowadzonych badań lekarskich i pomocniczych, dokumentacji medycznej pracownika, dokumentacji przebiegu zatrudnienia oraz oceny narażenia zawodowego. Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do jej stwierdzenia wydaje - w oparciu o materiał dowodowy, a w szczególności o dane zawarte w orzeczeniu lekarskim oraz o ocenę narażenia zawodowego pracownika - właściwy państwowy inspektor sanitarny.
Należy zaznaczyć, że obowiązek realizacji ewentualnych zaleceń lekarskich zawartych w orzeczeniu o stwierdzeniu choroby zawodowej, stosownie do art. 235 Kodeksu pracy, należy do pracodawcy, który w razie konieczności stwierdzonej orzeczeniem lekarskim jest zobowiązany przenieść pracownika do innej pracy, nienarażającej go na działanie czynników, które wywołały objawy choroby zawodowej.
Dla potrzeb ustalenia uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych, do których prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy, w tym również przysługujących nauczycielom, renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową orzekają lekarze orzecznicy i komisje lekarskie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zgodnie z przepisami rozporządzenia ministra polityki społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 273, poz. 2711) lekarz orzecznik i komisja lekarska zakładu - przy orzekaniu - są związani decyzją organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie stwierdzenia choroby zawodowej. Stwierdzenie tej choroby nie jest jednak równoznaczne z uprawnieniami do renty z tytułu niezdolności do pracy. Świadczenie z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową przysługuje w przypadku ustalenia, że następstwa tej choroby spowodowały utratę zdolności do pracy zarobkowej. Przy wydawaniu orzeczeń dla potrzeb ustalenia uprawnień do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy pozostającej w związku z chorobą zawodową lekarze orzecznicy i komisje lekarskie stosują zasady orzekania określone w przepisach ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227).
Stosownie do tych przepisów przy ocenie niezdolności do pracy uwzględnia się:
stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji,
możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.
Ponadto pragnę uprzejmie wyjaśnić, że lekarze orzecznicy i komisje lekarskie zakładu nie wydają orzeczeń odnoszących się do możliwości wykonywania pracy na określonym stanowisku. Orzeczenia o braku przeciwwskazań lub o przeciwwskazaniach zdrowotnych do pracy na określonym stanowisku pracy wydają lekarze przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników. Zasady przeprowadzania wstępnych, okresowych i kontrolnych badań pracowników określa art. 229 Kodeksu pracy. Z treści art. 23 ust. 5 ustawy - Karta Nauczyciela wynika, iż dyrektor szkoły może skierować nauczyciela na badanie okresowe lub kontrolne z własnej inicjatywy w każdym czasie.