SP3.054.3.2017 - Stanowisko MF w sprawie procederu unikania opodatkowania

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 maja 2015 r. Ministerstwo Finansów SP3.054.3.2017 Stanowisko MF w sprawie procederu unikania opodatkowania

W odpowiedzi na interpelację z dnia 15 maja 2017 r., nr 12273, Pana Adama Andruszkiewicza - Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w sprawie skutków obowiązywania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, uprzejmie przedstawiam odpowiedzi na poszczególne pytania zadane przez Pana Posła.

Pytanie 1

Jaką metodologię przyjęto przy szacowaniu zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w wyniku wprowadzenia klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania?

Przedstawiony w Ocenie Skutków Regulacji projektu ustawy wprowadzającej klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania planowany skutek pośredni przyjęcia regulacji - polegający na prognozowanym zmniejszeniu się wartości wykazywanych przez podatników kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter szacunkowy. Został on określony w oparciu o założenie możliwych do wystąpienia w przyszłości dwóch scenariuszy, stanowiących projekcję przedziału wartości, w którym zmniejszenie to mogłoby się dokonać i brał pod uwagę m.in. możliwą liczbę postępowań, w których klauzula zostanie zastosowana.

Jednocześnie w Ocenie Skutków Regulacji zwrócono uwagę na trudności z przeprowadzeniem dokładnych szacunków, wynikające z braku katalogu konkretnych transakcji (wraz z ich wartością), które zostaną wyeliminowane wprowadzeniem klauzuli, oraz ze znacznej dynamiczności i "kreatywności" powstawania nowych schematów unikania opodatkowania. Rzeczywiste skutki pośrednie wprowadzenia klauzuli zostaną ocenione dopiero na etapie ewaluacji efektów ustawy. Zgodnie z Oceną Skutków Regulacji, ewaluacja nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy i obejmie m.in. ocenę wpływu wprowadzenia klauzuli na bazę podatkową i efektywną stopę opodatkowania (miernikiem będzie m.in. zmiana wysokości kosztów uzyskania przychodów).

Pytanie 2

Czy wysokość kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w 2016 r. zmniejszyła się o zakładane dane (0,12% - 0,5%)?

Pytanie 3

Czy w wyniku wprowadzenia klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania wpływy do budżetu z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w 2016 r. zwiększyły się? Jaki był szacunkowy udział CIT w polskim PKB w 2016 r. w porównaniu do roku 2015?

Należy wskazać, iż pełne dane statystyczne dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r. będą dostępne w drugiej połowie czerwca 2017 r. Wpływy z podatku dochodowego od osób prawnych jednostek sektora finansów publicznych (łącznie budżet państwa i jednostki samorządu terytorialnego) w 2016 r. wyniosły 33 825 mln zł i były o 2,8% wyższe od wpływów z tego tytułu w 2015 r. Zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy budżetowej na 2016 r. zakładano, że relacja podatku dochodowego od osób prawnych stanowiącego dochód budżetu państwa (bez dochodów jednostek samorządu terytorialnego) do PKB w 2016 r. wyniesie 1,4% i pozostanie na poziomie z 2015 r.

Pytanie 4

Ile dotychczas zostało wydanych decyzji z zastosowaniem klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania?

Szef Krajowej Administracji Skarbowej jest uprawniony do wszczęcia postępowania podatkowego lub przejęcia do dalszego prowadzenia postępowania podatkowego lub kontroli celno-skarbowej, jeżeli w konkretnej sprawie zaistnieje możliwość wydania decyzji klauzulowej od dnia 1 marca 2017 r. (uprzednio kompetencja ta należała do Ministra Rozwoju i Finansów).

Od momentu wejścia w życie przepisów dotyczących klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (tj. od dnia 15 lipca 2016 r.) do chwili obecnej - na podstawie art. 119g Ordynacji podatkowej zostało wydane jedno postanowienie o wszczęciu postępowania podatkowego w przedmiocie unikania opodatkowania - przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Postępowanie klauzulowe jest w toku, więc nie została jeszcze wydana decyzja z zastosowaniem klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, na podstawie art. 119a i nast. Ordynacji podatkowej. Należy jednak mieć na uwadze, że podstawowy skutek budżetowy związany z funkcjonowaniem klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania związany jest z jej oddziaływaniem o charakterze prewencyjnym, wywierającym już obecnie pozytywne skutki. Prewencyjne eliminowanie korzystania ze schematów unikania opodatkowania powinno zatem docelowo pozwolić na wzrost podstawy opodatkowania w Polsce.

Pytanie 5

Jakie inne działania oprócz wprowadzenia klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania podjęło Ministerstwo w związku z procederem unikania opodatkowania, zwłaszcza jeśli chodzi o jego międzynarodowy charakter?

Uprzejmie wskazuję, że w ostatnim okresie podjęto szereg działań legislacyjnych ukierunkowanych na uszczelnienie systemu podatkowego, wprowadzających - z mocą obowiązującą od 2017 r. (z wyjątkiem pkt 1 lit. b - od dnia 31 grudnia 2015 r.) - następujące zmiany w przepisach ustaw podatkowych, w tym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych 1 (dalej: "u.p.d.o.p."):

1.

Ustawą z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw 2 :

a)

wprowadzone zostały modyfikacje, stanowiące implementację rekomendacji OECD i UE 3 , w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, celem usprawnienia kontroli dużych podmiotów powiązanych i ograniczenia tym samym zjawiska przenoszenia dochodów do innych jurysdykcji podatkowych. Zmiany te dotyczą wyłączenia podmiotowego osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz mikroprzedsiębiorstw (osiągających przychody lub koszty poniżej 2 mln euro) z obowiązku sporządzenia dokumentacji pomiędzy podmiotami powiązanymi; zróżnicowania zakresu wymaganej dokumentacji dla pozostałych przedsiębiorców (w zależności o wielkości przedsiębiorcy oraz wielkości transakcji z podmiotami powiązanymi); podniesienia progu powiązań kapitałowych (z dotychczasowego 5% na 25%); wprowadzenia uproszczonego sprawozdania w sprawie transakcji z podmiotami powiązanymi (dotyczącego podatników, których przychody lub koszty przekroczyły 10 mln euro).

b)

wprowadzony został (z mocą obowiązującą od dnia 31 grudnia 2015 r.) dodatkowy warunek wykluczający skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania otrzymywanych i wypłacanych dywidend i innych dochodów z udziału w zyskach osoby prawnej w związku z fikcyjnymi uzgodnieniami nie odzwierciedlającymi rzeczywistości gospodarczej, służącymi uzyskaniu nieuzasadnionej korzyści podatkowej (art. 22c u.p.d.o.p. odnoszący się do art. 20 ust. 3 i art. 22 ust. 4 4 ) - tzw. szczególna klauzula przeciwdziałająca nadużyciom prawnym (od 1 stycznia br. wprowadzona również do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych 5 (dalej: "u.p.d.o.f.")).

2.

Ustawą z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 6 , mocą której obniżona również została stawka podatku dochodowego od osób prawnych z 19% do 15% dla małych podatników tego podatku oraz - pod pewnymi warunkami - podatników rozpoczynających działalność (w roku rozpoczęcia działalności), wprowadzono również zmiany w przepisach ustaw podatkowych ukierunkowane na unikanie działań optymalizacyjnych. Zmiany uszczelniające system dotyczą natomiast:

- doprecyzowania w u.p.d.o.f. - oraz wprowadzenia - w u.p.d.o.p. - katalogu przypadków, w których dochód podatnika podlegającego ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu uznaje się za uzyskany "na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej",

- zmiany zasady ustalania przychodu z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, poprzez odejście od wartości nominalnej na rzecz określania przychodu z tytułu wniesienia aportu (stanowiącego de facto zbycie danego składnika majątku) w wysokości wskazanej, co do zasady, w umowie spółki lub innym analogicznym dokumencie,

- doprecyzowania przepisów dotyczących ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej odwołujących się do pojęcia "unicestwienia" praw inkorporowanych przez udziały (akcje),

- doprecyzowania warunku istnienia uzasadnionych przyczyn ekonomicznych dla możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania w przypadku połączeń i podziałów spółek oraz rozszerzenie zakresu stosowania tego warunku o transakcje tzw. wymiany udziałów,

- doprecyzowania warunku stosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła m.in. odsetek i należności licencyjnych otrzymywanych przez ich odbiorcę, będącego jednocześnie ich faktycznym właścicielem (tzw. beneficial owner).

3.

Ustawą z dnia 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o swobodzie działalności gospodarczej 7 , wprowadzone zostało obniżenie z 15.000 euro do 15.000 zł - przewidzianego w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej 8 - limitu, powyżej którego powstaje obowiązek dokonania (i przyjęcia) płatności w ramach transakcji pomiędzy przedsiębiorcami poprzez rachunek bankowy (bez względu na liczbę płatności w ramach danej transakcji). Naruszenie tego obowiązku wiązać się będzie w niemożnością zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej kwota płatności dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie nastąpiła za pośrednictwem rachunku płatniczego. W przypadku uprzedniego zaliczenia kwoty z faktury (innego dokumentu) do kosztów uzyskania przychodów dokonanie płatności bez pośrednictwa rachunku płatniczego skutkować będzie koniecznością zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (bądź zwiększenia przychodów). Limitowanie płatności gotówkowych powinno odnieść pozytywny wpływ na wzrost uczciwej konkurencji między przedsiębiorcami (przeciwdziałanie szarej strefie).

4.

Ustawą z dnia 29 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw 9 dokonano m.in. zmian w zakresie opodatkowania polskich funduszy inwestycyjnych, jak również porównywalnych do nich instytucji wspólnego inwestowania z siedzibą w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, polegających na:

- pozostawieniu grupy krajowych funduszy inwestycyjnych otwartych, tj. FIO i SFIO (z wyłączeniem stosujących zasady inwestowania właściwe dla FIZ) w obrębie dotychczasowej reguły zwolnienia podmiotowego, przenoszonej także - zgodnie z zasadą niedyskryminacji - na równoważne instytucje wspólnego inwestowania z siedzibą w innych państwach członkowskich UE lub EOG,

- modyfikację zasady opodatkowania FIZ (oraz SFIO o charakterystyce właściwej dla FIZ) z dotychczasowego zwolnienia podmiotowego na zwolnienie przedmiotowe, przenoszonej także - zgodnie z regułą niedyskryminacji - na równoważne zagraniczne instytucje wspólnego inwestowania oraz

- wyłączenie z katalogu dochodów (przychodów) zwolnionych przedmiotowo dochodów FIZ (równoważnych instytucji wspólnego inwestowania z UE/EOG) z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, niepodlegających, zgodnie z prawem państwa siedziby lub zarządu opodatkowaniu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jak również określonego rodzaju dochodów (przychodów) uzyskiwanych od tego rodzaju spółek.

Wprowadzony zabieg pozwala na wykluczenie z zakresu zwolnienia przedmiotowego FIZ pełniących rolę "wehikułów podatkowych", wykorzystanych wyłącznie w celach optymalizacyjnych i ukierunkowanie zwolnienia na podmioty, których działalność nie nosi takich cech, lecz ma charakter rzeczywistej działalności inwestycyjnej na rynku kapitałowym.

W zakresie współpracy międzynarodowej w ramach OECD i UE należy wskazać również na następujące działania:

1.

W lipcu 2013 r. opublikowano raport OECD/ G20 Action Plan on Base Erosion and Profit Shifting (BEPS), mający na celu skoordynowanie działań wielu państw przeciwko uchylaniu się od opodatkowania przez przedsiębiorstwa o strukturze transgranicznej lub globalnej. Uszczelnieniu systemu podatkowego służyć mają konkretne działania w 15 wyróżnionych obszarach. Polska, jako członek OECD, zobowiązana jest do wdrożenia wniosków płynących ze sprawozdań końcowych OECD dotyczących ww. działań służących zwalczaniu erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków (podanych do wiadomości publicznej w dniu 5 października 2015 r.). Podjęte inicjatywy zmierzają do wypracowania środków zapobiegających sytuacjom, w których zasady opodatkowania zezwalają na alokację zysków do jurysdykcji podatkowych, w których zyski te nie podlegają opodatkowaniu.

2.

W dniu 12 lipca 2016 r. przyjęta została dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego 10 (dalej: "dyrektywa ATAD"), stanowiąca realizację części wniosków końcowych zawartych w ww. raportach OECD powstałych w ramach inicjatywy dotyczącej przeciwdziałania erozji bazy podatkowej i przenoszeniu zysków (BEPS). Podstawowym założeniem jest zagwarantowanie określonego poziomu ochrony interesów finansowych państw członkowskich UE, poprzez skuteczne ograniczanie podmiotom gospodarczym możliwości dopuszczania się praktyk agresywnej optymalizacji podatkowej, w tym poprzez transfer dochodów pomiędzy podmiotami powiązanymi. Cel ten (przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania jak również podwójnemu nieopodatkowaniu) ma zostać osiągnięty m.in. w następstwie wdrożenia przez państwa UE regulacji dotyczących: ograniczeń w zakresie zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów (tzw. niedostateczna kapitalizacja), opodatkowania niezrealizowanych zysków w przypadku przeniesienia aktywów lub zmiany rezydencji podatkowej (exit taxation), ogólnej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, opodatkowania zagranicznych spółek kontrolowanych (Controlled Foreign Company - CFC) oraz opodatkowania struktur hybrydowych. Implementacja do krajowego porządku ma nastąpić w terminie do końca 2018 r.

Ponadto, z uwagi na aspekt praktyczny nowego reżimu prawnego ustanowionego wraz z wejściem w życie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania oraz globalne podejście OECD do erozji/zmniejszenia podstawy opodatkowania wyrażonym w wyżej powoływanym pakiecie BEPS, obecnie identyfikowane są mechanizmy stosowanych przez podatników strategii podatkowych. W ogólną tendencję działania nr 12 BEPS (wprowadzenie wymogu ujawniania przez podatników stosowanych agresywnych strategii podatkowych) wpisują się komunikaty publikowane na stronach Ministerstwa Finansów. Były to m.in. komunikaty zachęcające podmioty powiązane stosujące optymalizacje podatkową, do dobrowolnej korekty deklaracji podatkowej za lata ubiegłe w trybie art. 81 Ordynacji podatkowej. Obecnie wydawane komunikaty koncentrują się na ostrzeżeniach dotyczących zidentyfikowanych mechanizmów prowadzących do pomniejszania bazy podatkowej (por. komunikaty na stronie internetowej Ministerstwa Finansów z dnia 22 maja br. "Ostrzeżenie przed optymalizacją podatkową z wykorzystaniem wartości firmy" oraz z dnia 8 maja br. "Ostrzeżenie przed optymalizacją podatkową FIZ z wykorzystaniem obligacji").

Niezależnie od powyższego wskazać należy, iż wprowadzono nowe przepisy dotyczące dokumentacji cen transferowych. Ma to związek z zaleceniem UE i OECD (w ramach projektu BEPS - Działanie 13) dla krajów członkowskich do wprowadzania zestandaryzowanego w skali międzynarodowej podejścia do obowiązków dokumentacyjnych. W konsekwencji wprowadzono trzystopniową dokumentację złożoną z:

1.

dokumentacji grupowej (z ang. master file) - w której przedstawione są informacje na poziomie grupy, dotyczące w szczególności przyjętej grupowej polityki cen transakcyjnych, prowadzonej przez grupę działalności gospodarczej;

2.

dokumentacji na poziomie lokalnym (z ang. local file) - mającej na celu przedstawienie przez krajowy podmiot powiązany szczegółowych informacji dotyczących transakcji lub innych zdarzeń ujętych w księgach rachunkowych, zachodzących pomiędzy nim, a innymi podmiotami w grupie, w tej części dokumentacji krajowy podmiot powiązany będzie zobowiązany do wykazania, że jego stosunki z innymi podmiotami powiązanymi w grupie są zgodne z warunkami ustalanymi pomiędzy podmiotami niezależnymi;

3.

informacji o grupie podmiotów (z ang. country-by-country reporting) - zawiera zagregowaną informację na poziomie grupy podmiotów powiązanych dotyczącą wielkości dochodu, podatku zapłaconego oraz wielkości działalności gospodarczej prowadzonej przez podmioty w grupie w różnych państwach, raporty będą składane w formie tabelarycznej i zgodnie z zaleceniem OECD, dotyczą wyłącznie największych podmiotów powiązanych (pow. 750 mln euro przychodów).

Dodatkowo wprowadzono dla podmiotów powiązanych obowiązek dołączania do rocznego zeznania podatkowego załącznika, zawierającego podstawowe informacje pozwalające w uproszczony sposób określić profil ryzyka podatkowego, w szczególności w zakresie przepływów międzynarodowych. Formularz ma zapewnić odpowiednią, częściowo zautomatyzowaną selekcję podmiotów o znacznym ryzyku podatkowym, jak i sprawne przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego ukierunkowanego na wyselekcjonowane obszary ryzyka. Elementy formularza opierają się o Wytyczne OECD oraz doświadczenia państw członkowskich OECD. Formularz zastępuje dotychczasową informację ORD-U (Informacja o umowach zawartych z nierezydentami), składaną na podstawie art. 82 § 1 Ordynacji podatkowej.

Należy zauważyć, że w dniu 4 kwietnia br. weszła w życie ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. poz. 684). Zasadniczym celem ustawy jest zacieśnienie współpracy administracji podatkowych poszczególnych państw poprzez wzmocnienie wzajemnej wymiany informacji oraz wprowadzenie skutecznych narzędzi przeciwdziałających oszustwom podatkowym i unikaniu opodatkowania w wymiarze transgranicznym. Centralną część ustawy stanowi implementacja do polskiego porządku prawnego dyrektywy Rady 2014/107/UE z dnia 9 grudnia 2014 r. zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania 11 oraz międzynarodowego standardu Common Reporting Standard, przewidujących automatyczną wymianę informacji o rachunkach finansowych. Automatyczna wymiana informacji umożliwi krajowym administracjom podatkowym otrzymywanie z instytucji finansowych, z góry określonych informacji w stosunku do rachunków ustalonych przez nie jako prowadzone dla nierezydentów (rezydentów innych państw) lub podmiotów przez nie kontrolowanych. Będzie się to odbywać bez uprzedniego wniosku, w ustalonych, regularnych odstępach czasu. Uzyskane w tym trybie informacje będą podlegały dalej systematycznemu przekazywaniu państwu uczestniczącemu w wymianie informacji właściwemu dla poszczególnych nierezydentów. Na zasadzie wzajemności polska administracja skarbowa otrzyma dane o rachunkach finansowych posiadanych przez polskich rezydentów poza granicami kraju. Uzyskane w tym trybie informacje będą wykorzystywane przez krajowe organy skarbowe w ramach procedur ukierunkowanych na walkę z uchylaniem się od opodatkowania, w tym w szczególności postępowań w sprawie opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych.

Należy zauważyć, że na bieżąco jest prowadzona analiza wielu źródeł w celu wykrywania praktyk z zakresu międzynarodowego unikania opodatkowania. Działania te mają na celu uszczelnienie systemu podatkowego. Przede wszystkim analizuje się obecnie obowiązującą bazę traktatową umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i przeciwdziałaniu uchylaniu się od opodatkowania, identyfikując te przepisy, które mogą być wykorzystywane w agresywnym planowaniu podatkowym.

W ramach prowadzonych analiz zidentyfikowano między innymi następujące zagrożenia i obszary związane z działaniami optymalizacyjnymi oraz unikaniem opodatkowania:

1)

możliwość wykorzystywania w schematach agresywnego planowania podatkowego zawartej w niektórych polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania tzw. klauzuli fikcyjnego zaliczenia (ang. tax sparing credit). Jest to przepis umożliwiający odliczenie w państwie rezydencji podatku od dywidendy, odsetek czy należności licencyjnych według stawki przewidzianej w umowie (np. 10%) nawet jeśli ten podatek nie został w rzeczywistości pobrany w państwie źródła dochodu. Powoduje to powstanie podwójnego nieopodatkowania. Klauzule te były stosowane w polskich umowach w czasach kiedy w Polsce nie było opodatkowania odsetek. Były wtedy korzystne dla Polski i miały charakter proinwestycyjny. Natomiast w kontekście obecnie obowiązujących polskiego i unijnego systemów podatkowych, stanowią jedynie potencjał dla unikania opodatkowania. W związku z powyższym planuje się usunięcie klauzul tax sparing z całej polskiej bazy traktatowej. W ciągu ostatnich lat renegocjowano w tym zakresie umowy z Maltą, Czechami, Singapurem, Cyprem, Indiami, Malezją, Słowacją, Luksemburgiem oraz ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. Planuje się w najbliższym czasie rozpoczęcie rozmów z pozostałymi partnerami, w których przypadku występują niekorzystne klauzule.

2)

zidentyfikowano w części polskich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, szczególnie tych starszych, brak tzw. klauzuli nieruchomościowej. Jest to przepis antyabuzywny, zwykle art. 13 ust. 4 umowy, zapobiegający unikaniu opodatkowania dochodów ze zbycia nieruchomości w państwie jej położenia poprzez tworzenie spółek nieruchomościowych z udziałem zagranicznym i sprzedaż udziałów w tych spółkach nierezydentom. Ponieważ przy dochodzie ze zbycia udziałów opodatkowanie występuje w państwie rezydencji zbywcy, unika się opodatkowania ustanawiając udziałowców spółki nieruchomościowej w państwie gdzie brak jest opodatkowania dochodów ze zbycia udziałów. W związku z powyższym przy negocjacji nowych umów lub renegocjacji tych, które takiej klauzuli nie zawierają strona polska zawsze proponuje jej zamieszczenie.

Wyeliminowanie powyższych zagrożeń jest prowadzone w dwóch kierunkach. Po pierwsze, eliminacja możliwości unikania opodatkowania (wykorzystywanie przepisów podatkowych do niepłacenia podatków przy użyciu sztucznych struktur). Po drugie, przeciwdziałanie międzynarodowemu uchylaniu się od opodatkowania - czyli zwalczanie działań nielegalnych (chodzi głównie o transferowanie dochodów do krajów stosujących szkodliwe praktyki podatkowe). W tym zakresie zostały podjęte następujące kroki w celu wyeliminowania powyżej opisanych zagrożeń:

1)

stosowanie w umowach podatkowych tzw. klauzul antyabuzywnych, takich jak tzw. main purposes test lub ogólnych klauzul przeciwko unikaniu opodatkowania np. opartych na koncepcji sztucznej struktury,

2)

prowadzenie efektywnej wymiany informacji podatkowych z innymi jurysdykcjami podatkowymi.

Zważając na powyższe należy również wskazać, iż urzędy kontroli skarbowej (obecnie urzędy celno - skarbowe) otrzymały dostęp do światowej bazy sprawozdań finansowych ORBIS. Pismem z dnia 17 marca 2016 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej zlecił urzędom kontroli skarbowej przeprowadzenie analizy 212 podmiotów o przychodach rocznych wynoszących ponad 100 mln zł. Wyniki analizy stanowiły podstawę do wszczynania postępowań kontrolnych. W 2016 r. nastąpił istotny wzrost ustaleń kontroli przeprowadzanych przez urzędy kontroli skarbowej w obszarze cen transferowych i optymalizacji podatkowej. W wyniku zakończonych 182 postępowań kontrolnych, w których badano zagadnienie cen transferowych i optymalizacji podatkowej łączne ustalenia dotyczące cen transferowych i optymalizacji podatkowej w podatkach dochodowych wyniosły 945,8 mln zł oraz zmniejszono zadeklarowaną stratę o 2.789,2 mln zł. W 2016 r. przeprowadzonych zostało 17 szkoleń 3-5 dniowych poświęconych modelom optymalizacji, cenom transferowym, typowaniu podmiotów do kontroli i metodyce kontroli. Szkolenia miały charakter wykładów, warsztatów (case study), narad. Przeszkolonych zostało 271 osób, w tym 89 brało udział w kilku szkoleniach.

W tym miejscu należy również zauważyć, iż podejmowane są działania mające na celu zwalczanie nadużyć i oszustw podatkowych również w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.

Wskazać należy, że w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) funkcjonują mechanizmy zabezpieczające system tego podatku przed możliwością dokonywania nadużyć. Mechanizmy te wprowadzane były sukcesywnie. Jeśli chodzi o działania podejmowane w tym zakresie w roku 2016 to wskazać należy przede wszystkim na regulacje wprowadzone:

1) ustawą z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2024).

Wprowadzone regulacje zostały nakierowane zasadniczo na uszczelnienie systemu podatku VAT i poprawę ściągalności tego podatku. Jedną z wprowadzonych zmian jest rozszerzenie zakresu stosowania tzw. mechanizmu odwróconego obciążenia o transakcje, których przedmiotem są usługi budowlane. Mechanizm odwróconego obciążenia zakłada, że zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego od dokonanej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT jest nabywca towarów lub usług. Mechanizm ten jest wyjątkiem od reguły ogólnej, zgodnie z którą rozliczenia podatku VAT dokonuje sprzedawca, który dokonuje dostawy towarów lub świadczy usługę. Zmiany dotyczą zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia w odniesieniu do usług budowlanych świadczonych przez podwykonawców, usługi te od 1 stycznia 2017 r. są objęte mechanizmem odwróconego obciążenia. Wprowadzone zmiany w znacznym stopniu utrudniają lub wręcz uniemożliwiają stosowanie na rynku usług budowlanych szeregu oszustw, np. wyłudzeń podatku lub znikania podatników z rynku przed zapłatą zobowiązania podatkowego oraz oszustw karuzelowych.

Ustawa ta wprowadziła również zmiany w zakresie mechanizmu odwróconego obciążenia VAT i odpowiedzialności solidarnej nabywcy za zaległości podatkowe podmiotu dokonującego dostaw określonych towarów (m.in. srebro nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku, biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, procesory), jak również przywróciła sankcje podatkowe za nierzetelne rozliczanie podatku. Ponadto ww. ustawą wprowadzono również rozwiązania mające na celu poprawę ściągalności podatku VAT, do których należy zaliczyć modyfikację sposobów dokonywania rozliczeń tego podatku, prowadzenia przez organy podatkowe postępowań weryfikacyjnych w zakresie rejestracji podatników (dotyczących zarówno podmiotów, które chcą się zarejestrować jako podatnicy VAT, jak i już zarejestrowanych podatników), weryfikacji i przedłużania terminów zwrotów, rozliczania przez podatników podatku naliczonego w przypadku transakcji, z tytułu których podatnikiem jest nabywca lub usługobiorca (np. w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

2) rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2177).

Aktem tym utrzymano dotychczas obowiązujące przepisy w zakresie bezwzględnego obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących tj.m.in. dostaw gazu płynnego, paliwa silnikowego, wyrobów tytoniowych oraz napojów alkoholowych, a także świadczenia usług taksówkowych, naprawy pojazdów silnikowych, w zakresie wymiany opon i kół, a także związane z wyżywieniem. Rozwiązanie to pozwala na walkę z "szarą strefą" i zaniżaniem obrotów.

Informuje się również, że obecnie trwają prace zmierzające do wprowadzenia tzw. mechanizmu podzielonej płatności (ang. split payment). Założenia tego systemu zostały przedstawione w projekcie z dnia 12 maja 2017 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, który jest obecnie przedmiotem uzgodnień zewnętrznych oraz konsultacji publicznych. Głównym założeniem tego mechanizmu jest podzielenie płatności za dostarczone towary lub wyświadczone usługi na kwotę netto, która wpłacana jest przez nabywcę na konto dostawcy lub usługodawcy oraz kwotę podatku VAT, która trafia bezpośrednio na odrębne konto VAT. Z tego odrębnego konta VAT podatnik mógłby płacić VAT naliczony wynikający z faktur, które otrzymuje od swoich dostawców oraz mógłby opłacać swoje zobowiązanie podatkowe z tytułu VAT do urzędu skarbowego. Należy zauważyć, że dostawca miałby ograniczone możliwości dysponowania środkami znajdującymi się na rachunku VAT i nie mógłby tym samym przy przeprowadzaniu transakcji gospodarczych, mających na celu wyłudzanie podatku VAT, szybko "zniknąć" i zatrzymać dla własnych korzyści należną fiskusowi kwotę VAT. Mechanizm ten jest uznawany za jedno z rozwiązań służących przeciwdziałaniu nadużyciom i oszustwom podatkowym, eliminuje ryzyko znikania podatników wraz z zapłaconym im przez kontrahentów, a nieodprowadzonym jeszcze podatkiem VAT. Model ten z założenia utrudnia, lub wręcz uniemożliwia, powstawanie nadużyć już na etapie samej transakcji. Jednocześnie zapewnia on lepszą transparentność rozliczeń VAT- owskich i przy okazji utrudnia wyprowadzanie pieniędzy za granicę.

Należy również dodać, że ustawą z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 937), która weszła w życie 27 maja br., wprowadzone zostały zmiany w zakresie alkoholu etylowego skażonego całkowicie. Celem ww. zmiany ustawy jest uszczelnienie obrotu alkoholem całkowicie skażonym. Ustawa reguluje kwestię:

1.

zwiększenia kontroli nad obrotem alkoholem etylowym całkowicie skażonym, poprzez nałożenie obowiązku rejestracji podmiotu dokonującego jego przemieszczania, jako podatnika podatku akcyzowego oraz dokonania zgłoszenia o planowanym nabyciu alkoholu do organu podatkowego,

2.

monitorowania faktycznego wykorzystania alkoholu całkowicie skażonego tzw. euroskażalnikiem lub wskazanymi przez Polskę lub państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym dokonano skażenia, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 oraz wyrobów objętych podkategoriami PKWiU: 20.14.75, 20.20.14 i 20.59.43, poprzez wprowadzenie obowiązku prowadzenia rejestru podmiotów odbierających te wyroby, gdy wyroby zawierają w swym składzie alkohol etylowy o objętościowej mocy powyżej 50% obj. i ich opakowania jednostkowe są o pojemności 20 litrów i większej.

Ponadto obecnie procedowany jest projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz zmianie niektórych innych ustaw. Projekt ten przewiduje rozwiązania, które pozwolą na uszczelnienie systemu podatkowego w zakresie obrotu suszem tytoniowym oraz ułatwią prowadzenie działalności gospodarczej legalnym podmiotom dokonującym obrotu suszem tytoniowym. Rekomendowane rozwiązanie to objęcie krajowej produkcji tego surowca monitoringiem i nadzorem zarówno nad uprawami oraz produkcją tytoniu, jak i obrotem późniejszym tego surowca. Celem ustawy jest odcięcie źródła surowca dla nielegalnych fabryk papierosów oraz odcięcia źródła zarobkowania dla przestępczości zorganizowanej. Planowane jest, iż rozwiązania w powyższym zakresie wejdą w życie w drugiej połowie br.

1

(Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.)

2

(Dz. U. poz. 1932)

3

opartych o Kodeks postępowania w zakresie dokumentacji transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi w UE ogłoszony w Rezolucji Rady i przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie (Dz.Urz.UE.C z 28.06.2006) oraz przyjęte we wrześniu 2014 r. nowe wytyczne OECD w tym zakresie (tzw. rezultat działania 13)

4

w ramach implementacji Dyrektywy 2015/121 z dnia 27 stycznia 2015 r. zmieniającej dyrektywę 2011/96/UE w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz. U.UE.L .2015.21.1)

5

(Dz. U. z 2016 r. poz. 2032)

6

(Dz. U. poz. 1550)

7

(Dz. U. poz. 780)

8

(Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.)

9

(Dz. U. poz. 1926 z dnia 29 listopada 2016 r.)

10

(Dz. U.UE.L 193/1 z 19.07.2016)

11

(Dz.Urz.UE.L 359 z 16.12.2014, str. 1)

Opublikowano: www.sejm.gov.pl