SP1/S-861-204-2176/99 - Uprawnienia inspektorów kontroli skarbowej do wydawania decyzji określającej wysokość straty.

W związku z sygnalizowanymi przypadkami kwestionowania przez izby skarbowe decyzji określających wysokość straty, wydanych przez inspektorów kontroli skarbowej na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572), uprzejmie przypominam, iż w przedmiotowej kwestii nadal obowiązujące jest stanowisko zajęte w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 9 marca 1998 r. nr KS 9-1022/98, skierowanym do dyrektorów wszystkich izb skarbowych i urzędów kontroli skarbowej. Jednocześnie dodatkowo wyjaśniam, co następuje:

Zarówno przepisy ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, jak i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) nie dają inspektorom kontroli skarbowej umocowania prawnego do wydawania samoistnej decyzji określającej wysokość straty na podstawie art. 24 Ordynacji podatkowej. Stosownie bowiem do art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o kontroli skarbowej inspektor wydaje decyzję lub decyzje w rozumieniu ustawy - Ordynacja podatkowa wówczas, gdy ustalenia dotyczą podatków i innych należności budżetowych, których określenie lub ustalenie należy do właściwości urzędów skarbowych. Ponadto przepis art. 24 ust. 3 ustawy o kontroli skarbowej przyznaje inspektorom kontroli skarbowej uprawnienie organu podatkowego przy określaniu podstaw opodatkowania.

W świetle przedstawionych unormowań wydanie przez inspektora decyzji określającej wysokość straty może nastąpić wyłącznie w przypadku występowania takiego podatkowego stanu faktycznego, w którym podatnik stratę pokrywa z dochodu - w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.) oraz art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176). Oznacza to, iż w przypadku zmniejszenia przez podatnika dochodu danego roku podatkowego o stratę poniesioną w okresie trzech lat poprzedzających rok podatkowy, inspektor kontroli skarbowej uprawniony jest do weryfikacji i określenia prawidłowej wysokości tej straty. Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wydanie decyzji określającej wysokość straty, tj. gdy podatnik nie pokrywa straty z dochodu w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, inspektor kontroli skarbowej wydaje wynik kontroli, w którym określa prawidłową wysokość straty.