SP1/G-861-725-1752/01 - Zasada nieszkodzenia podatnikowi, który zastosował się do interpretacji przepisów prawa podatkowego - w świetle ustawy o "pomocy publicznej".

Na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), mając na względzie konieczność zapewnienia właściwego stosowania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych w związku z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 60, poz. 704 ze zm.), w uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, uprzejmie informuję, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 14 § 6 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się przez podatnika do urzędowej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie może mu szkodzić. Podatnik, stosując się do interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanych przez właściwe organy, jest wolny od finansowych konsekwencji ewentualnej, późniejszej zmiany lub anulowania interpretacji. Obowiązek zapłaty odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej, powstałej w wyniku zastosowania się do anulowanej interpretacji przepisów prawa podatkowego, może stanowić szkodę podatnika. Umorzenie odsetek za zwłokę od tak ukształtowanej zaległości jest więc najprostszym sposobem realizacji powołanej zasady "nieszkodzenia" i przywrócenia stanu wyjściowego, w którym podatnik ma obowiązek uregulować należne zobowiązania podatkowe.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców można stwierdzić, iż jedną z podstawowych cech kształtujących pojęcie "pomocy publicznej" jest przysporzenie przedsiębiorcy korzyści finansowych (pośrednio lub bezpośrednio). Owo przysporzenie może nastąpić poprzez dokonanie na rzecz przedsiębiorcy wydatków ze środków publicznych lub pomniejszenia jego świadczeń należnych na rzecz sektora finansów publicznych. Taka definicja "pomocy publicznej" jest dodatkowo doprecyzowana przez art. 4 pkt 1 lit. e tej ustawy, a przepisy art. 48 § 2 a oraz art. 67 § 1a Ordynacji podatkowej wymagają respektowania przepisów o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców w zakresie stosowania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych.

Istotne znaczenie dla ustalenia znaczenia pojęcia pomocy publicznej w kontekście ulg w spłacie zobowiązań podatkowych mają jednak okoliczności i cel wydania decyzji udzielającej ulgę. Ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, stosowane w celu zrealizowania zasady, o której mowa w art. 14 § 6 Ordynacji podatkowej, niwelują negatywne dla podatnika konsekwencje finansowe wadliwych, działań aparatu skarbowego. Celem takich decyzji jest przywrócenie stanu, jaki powinien istnieć, gdyby przepisy prawa podatkowego zostały prawidłowo zinterpretowane. Analizując przedmiotową kwestię na gruncie definicji pojęcia "pomocy publicznej" stwierdzić należy, że pomniejszanie świadczeń nienależnych na rzecz sektora finansów publicznych nie stanowi pomocy publicznej. Przysporzeniem korzyści finansowej nie można też nazwać uwolnienia od nienależnego ciężaru finansowego.

Reasumując, w zakresie decyzji organów podatkowych, które usuwają, w związku z art. 14 § 6 Ordynacji podatkowej, negatywne skutki błędnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie stosuje się przepisów o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.