SP1/AA-861-276-2076/2000 - Uprawnienia inspektora kontroli skarbowej w zakresie decyzji wydanych w I instancji.

Na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w celu ujednolicenia zasad stosowania przepisu art. 233 § 1 pkt 2 lit. b) ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie decyzji wydawanych w I instancji przez inspektora kontroli skarbowej, uprzejmie wyjaśniam, co następuje:

Zgodnie z art. 233 § 1 pkt 2 lit. b) ustawy - Ordynacja podatkowa organ odwoławczy wydaje decyzję, w której uchyla decyzję organu pierwszej instancji w całości i sprawę przekazuje do ponownego rozpatrzenia właściwemu organowi podatkowemu, jeżeli decyzja organu pierwszej instancji została wydana z naruszeniem przepisów art. 240 lub 247. Przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa nakazują organom podatkowym z urzędu przestrzegać swojej właściwości (art. 15 ustawy - Ordynacja podatkowa). Właściwość rzeczową ustala się według przepisów określających zakres działania danego organu podatkowego (art. 16 ustawy Ordynacja podatkowa).

Inspektor kontroli skarbowej, nie będąc organem podatkowym, w rozumieniu art. 13 ustawy - Ordynacja podatkowa, jest organem właściwym do wydania decyzji po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego, wszczętego na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 ze zm.). Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o kontroli skarbowej, po rozpatrzeniu zastrzeżeń, o których mowa w ust. 1, inspektor wydaje decyzję lub decyzje w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - gdy ustalenia dotyczą podatków i innych należności budżetowych, których określanie lub ustalanie należy do właściwości urzędów skarbowych.

Inspektor kontroli skarbowej jest więc organem właściwym rzeczowo do wydania decyzji po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego.

Za wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 24 listopada 1999 r. sygn. akt I SA/Wr 2151/98 stwierdzić należy: "Skoro żaden przepis wskazanych ustaw nie zawiera wyraźnego przepisu, że na skutek wniesienia odwołania ustaje właściwość inspektora kontroli skarbowej, nie można przyjąć, że użyte w art. 233 § 1 pkt 2 lit. b) Ordynacji podatkowej «pojęcie właściwemu organowi podatkowemu» oznacza dopuszczalność przekazania sprawy do ponownego rozpoznania (po uchyleniu decyzji organu I instancji) do właściwości innego organu, aniżeli wynika to z przepisów o właściwości rzeczowej. Prowadziłoby to bowiem do naruszenia art. 16 Ordynacji podatkowej".

Potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest regulacja zawarta w art. 233 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, z której jednoznacznie wynika, że po wydaniu przez organ odwoławczy decyzji kasacyjnej właściwym do ponownego rozpatrzenia sprawy jest organ pierwszej instancji. Należy bowiem zauważyć, że decyzja wydana w trybie art. 233 § 1 pkt 2 lit. b) ustawy - Ordynacja podatkowa jest także odmianą decyzji kasacyjnej wydawaną w przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w tym przepisie. Brak jest więc jakichkolwiek przesłanek uzasadniających przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi innemu, aniżeli organ I instancji wydający uchyloną decyzję, chyba że organ I instancji wydał decyzję z naruszeniem przepisów o właściwości - wówczas sprawa przekazywana jest właściwemu miejscowo i rzeczowo organowi I instancji.

Reasumując, organ odwoławczy, uchylając decyzję inspektora kontroli skarbowej z przyczyn wymienionych w art. 233 § 1 pkt 2 lit. b) ustawy - Ordynacja podatkowa, przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia inspektorowi kontroli skarbowej, który wydał decyzję, jako organ pierwszej instancji.